Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Czytania liturgiczne na dzień 7 marca 2021

1. czytanie (Wj 20, 1-17)

Ogłoszenie przykazań Bożych

Czytanie z Księgi Wyjścia

W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa:

ŤJa jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!

Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!

Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który za nieprawość ojców karze synów do trzeciego i czwartego pokolenia, tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach, bo nie pozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto wzywa Jego Imienia w błahych rzeczach.

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszystkie swoje zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem Pana, Boga twego. Nie będziesz przeto w dniu tym wykonywał żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach. W sześć dni bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, siódmego zaś dnia odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

Czcij twego ojca i twoją matkę, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje.

Nie będziesz zabijał.

Nie będziesz cudzołożył.

Nie będziesz kradł.

Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

Nie będziesz pożądał domu twojego bliźniego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniegoť.

Wersja krótsza

1. czytanie (Wj 20, 1-3. 7-8. 12-17)

Czytanie z Księgi Wyjścia

W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa:

ŤJa jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!

Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach, bo nie pozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto wzywa Jego Imienia w błahych rzeczach.

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić.

Czcij twego ojca i twoją matkę, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje.

Nie będziesz zabijał.

Nie będziesz cudzołożył.

Nie będziesz kradł.

Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

Nie będziesz pożądał domu twojego bliźniego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniegoť.

Albo:

Psalm (Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. J 6, 68c))

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

2. czytanie (1 Kor 1, 22-25)

Chrystus ukrzyżowany jest mądrością Bożą

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków – Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.

Aklamacja (Por. J 3, 16)

Chwała Tobie, Słowo Boże

Tak Bóg umiłował świat,
że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Chwała Tobie, Słowo Boże

Ewangelia (J 2, 13-25)

Zapowiedź męki i zmartwychwstania

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: ŤZabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!ť Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: ŤGorliwość o dom Twój pochłonie Mnieť.

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: ŤJakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?ť Jezus dał im taką odpowiedź: ŤZburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowoť.

Powiedzieli do Niego Żydzi: ŤCzterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?ť

On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zawierzał im samego siebie, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co jest w człowieku.

Rozważania

Trzecia Niedziela Wielkiego Postu

Dzisiejsze dramatyczne wydarzenie, kiedy sam Jezus "sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał." przez wieki jest zaskakujące nawet dla wierzących.

Przyzwyczailiśmy się w kontakcie z Bogiem do ułatwień. Tak było i w świątyni jerozolimskiej.

Bo trzeba było wymieniać monety z wizerunkiem cesarza na pieniądze świątynne. Trzeba było pomóc w dostarczeniu zwierząt ofiarnych.

Ale Jezus mówi "do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: ŤWeźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!"

"Targowisko"... Kiedy ułatwienia staja się targowiskiem?

Poza tym, oczywiście był to zawsze dodatkowy pieniądz na utrzymanie świątyni...

Ale Jezus mówi o czymś zasadniczym, sens świątyni, to ułatwienie do słuchania Boga.

Gdy w historii chrześcijaństwa są księża (obecnie i świeccy), którzy chcą zarobić dzieła religijne czy inne szczytne cele religijne i stosują ludzkie sposoby, to nawet gdy coś tam zrobią, to zniechęcają innych. A gdy ktoś prawdziwie rozeznaje wolę Bożą, a tym bardziej, gdy sam Bóg pokazuje cel, to zawsze pierwszą reakcją jest gorliwsze słuchanie Boga, pełnienie Jego nakazów i powstają kościoły i dzieła prowadzone przez Bożą Opatrzność. I jest dopóty dobrze, gdy broni się, aby to co dodatkowe nie zakłócało zasadniczego kultu Boga żywego.

Gdy tego zabrakło, to Jezus zapowiedział zniszczenie świątyni.

W naszych czasach ku radości wielu niewierzących i fanatyków różnych religii zniszczono wiele świątyń chrześcijańskich i miejsc kultu innych religii. Nie siląc się na szukanie konkretnej winy, to mamy prawo domyślać się, że może nieraz mniej świadomie, ale przez struktury grzechu miejsce słuchania Boga stało "targowiskiem".

To nieustanne nasze nawrócenie się ku Boga, jak to zrobić, aby służyć wierzącym, a szczególnie w miejscach pielgrzymowania, aby nie robić tych różnych "targowisk".

Przez wieki widać, jak od razu w sławnych miejscach objawień i w sławnych sanktuariach, jak wiele jest takich, którzy z czasem sami nie słuchając Boga nie znajdują woli Bożej jak pomagać wierzącym, a nie przeszkadzać robiąc "targowiska". Jak wtedy dla wielu bardziej ważne jest, aby złożyć ofiary w jak najbliższej odległości od miejsca modlitwy, niż usłyszeć co Bo do nas mówi. Jak w naszych czasach element turystyki, związanych z biznesem wchodzi w miejsca kultu. Jak w takich przypadkach cały wielki handel w sanktuariach staje się hałaśliwy. Wtedy także zamiast słuchania Boga, na takim "targowisku" najważniejsze jest zabezpieczenie się w pamiątki. Jak wtedy nawet część ofiar płynących z pobożności staje się zaciemnionych różnymi dodatkami mającymi wymiar handlu.

Znakiem pobożności na czas wielkiego Postu, ale i na każdy dzień jest jedny święty przybytek, Jezus Chrystus, który pozwala się zburzyć, aby powstać. Użyte jest tu te same słowo jak przy zmartwychwstaniu.

Jak obecnie gdy zmniejszają się drastycznie dochody świątyń nie tylko chrześcijańskim, jak ten dodatkowy aspekt finansowy zaciemnia istotę kultu. Ten lęk wielu z nas księży to pogańska niewiara, że gdy ktoś usłyszy Boga Ojca, to nie tylko coś da, ale wszystko staje się ofiarowane Bogu.

A jest tylu pokornych, którzy nie zważając na różne pogańskie niuanse kultu Bożego, gdy poznają Boga prawdziwego, przeżywają drugie nawrócenie, to dają często ponad swoje możliwości i nie zwracają uwagi na różne słabości księży.

Na pytanie jak zrobić taki "marketing" skuteczny, aby wierzący byli najbardziej hojni? To jasne dla świętych – samemu słuchać woli Ojca i samemu żyć dojrzewając do tego, aby samemu oddać życie jak Jezus. A później uczyć słuchać Boga żywego innych.

Ale tu nie ma skrótów. Iść za Jezusem to z czasem dawać ten najbardziej przejmujący znak: ŤJakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?ť

Otóż kto z Jezusem i w mocy Jego Ducha słucha Ojca nie tylko mówi, ale z czasem dojrzewa, aby z Jezusem mówić:

ŤZburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowoť.

To jest celem kultu, nie gromadzenie, nie zewnętrzne pomaganie w kulcie, co jest jakoś potrzebne, ale drugorzędne, ale dojrzewanie, aby życie stało się bezinteresownym darem z siebie.

Co ciekawe Jezus jakby nie zwracał uwagi na ewentualne wykroczenia kapłanów w przyjmowaniu różnych ofiar, czy podatków. Sięgał do źródeł.

To co jest źródłem grzechu i strasznych konsekwencji, w tym przypadku najpierw zabicie Jezusa jako jedynego prawdziwego Przybytku, a później zniszczenie samej świątyni jest, że człowiek nie słucha Boga.

Dlatego zapewne jako pierwsze czytanie jest wybrana jedna z wersji dziesięciu przykazań.

Na początku znowu jest wezwanie do słuchania Boga żywego, który przypomina, że nie jest teoretycznym twórca religijnych zarządzeń, ale Bogiem historii. I w tym sensie wzywa do sedna kultu, którym jest posłuszeństwo objawiającego się Bogu.

W tej szerszej, biblijnej wersji dziesięciu przykazań, jest także pokazanie powiazanie przykazań z konkretnym życiem człowieka i narodu.

Słuchanie jedynego Boga to otwarcie się na nieustanne błogosławieństwo.

Świętowanie szabatu to otwarcie na błogosławieństwo i na udział w świecie samego Boga.

Cześć rodziców jest podstawą długiego życia.

Gdy przykazania są oderwane od słuchania Boga, często stają się wykoślawione i nie dają tej obiecanej Bożej pomocy.

A w drugim czytaniu pośrednio św. Paweł przypomina, że nie jest łatwo zrozumieć Boga. Potrzeba długiej drogi wsłuchiwania się i wpatrywania się w Niego. Inaczej grozi nam że sam Chrystus jest odrzucony.

"...my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan".

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej