Maria Szymanowska

Stać się jego odbiciem

Zmarła 22 kwietnia 1983 roku, a utrudzone chorobami i pracą ciało spoczęło w świątyni Bolesnej Królowej Polski, której tak niezmordowanie służyła do końca swoich dni. Nad jej grobem ks. Eugeniusz Makulski powiedział: "Sanktuarium licheńskie nie byłoby tym, czym jest obecnie, gdyby nie jej ofiarna, niestrudzona praca. Była ogromną pomocą w najtrudniejszym okresie odbudowy sanktuarium".

Wieczorem, pewnego pracowitego styczniowego dnia 1974 roku Maria doświadczyła szczególnej "Godziny Łaski" - jak sama określiła to przeżycie. Jest 25 stycznia - rocznica jej urodzin. Zmęczona wielogodzinną pracą, kontempluje piękno licheńskiego sanktuarium odbijającego się w pobliskim jeziorze opromienionym blaskiem zachodzącego słońca. Doznaje w duszy intensywnego dotknięcia Ducha Świętego, które rzuca promień światła na drogę jej życia duchowego, napełniając serce nowym zapałem do jeszcze pełniejszego oddania się Bogu.

Doświadczenie to utrwala na podręcznym skrawku papieru. "Jest późny wieczór "mojego dnia" - pisze - dnia moich urodzin. Podobało się Bogu powołać mnie do bytu, abym już istniała na wieki. Cóż za zawrotna tajemnica planów Bożych, Jego mądrości i Wszechwiedzy, która wiedząc, ile łask Jego będę marnowała, jednak nie cofnęła ode mnie swojej stwórczej Dłoni!... Czuję, że ta chwila, którą obecnie przeżywam jest może przez kogoś wymodloną Godziną Łaski. Jest jakimś bardzo modnym zrozumieniem, że każda serce nowym zapałem do jeszcze pełniejszego oddania się Bogu.

Doświadczenie to utrwala na podręcznym skrawku papieru. "Jest późny wieczór "mojego dnia" - pisze - dnia moich urodzin. Podobało się Bogu powołać mnie do bytu, abym już istniała na wieki. Cóż za zawrotna tajemnica planów Bożych, Jego mądrości i Wszechwiedzy, która wiedząc, ile łask Jego będę marnowała, jednak nie cofnęła ode mnie swojej stwórczej Dłoni!... Czuję, że ta chwila, którą obecnie przeżywam jest może przez kogoś wymodloną Godziną Łaski. Jest jakimś bardzo modnym zrozumieniem, że każda sekunda naszego bytu na ziemi ma być, musi być wciąż nowym nawróceniem! Niezależnie od tego, jak było przedtem! Owszem, im było gorzej w tym pełniejszym, mocniejszym ma się to stawać zrywie. Ale zryw ten ma być nie tylko "akcją", walką naszej własnej małości ze swoim "nie", ale musi być uciszeniem. Uciszeniem tak wielkim, aby Bóg mógł być z dnia na dzień, z chwili na chwilę pełniej, jaśniej, głębiej odbity w nas. Bo On ma w nas róść! Bardzo pragnę, abym była Jego odbiciem bez reszty! Nie tym zabagnionym, wykoślawionym przez wichry zła, ale odbiciem w uciszeniu..."

Patrząc z perspektywy lat na życie Marii Szymanowskiej trzeba stwierdzić, że stała się czytelnym świadkiem zjednoczenia z Chrystusem: stała się nim przez naśladowanie Jego oddania woli Ojca. Tak, jak pragnęła stała się Jego wiernym odbiciem, "odbiciem w uciszeniu". Kiedyś pisała: "Wszystko polega na tym, aby odnaleźć Boga tam, gdzie jesteśmy, a nie tam, gdzie moglibyśmy być... On jest w naszych obowiązkach, w naszych krzyżykach, w ludziach, którzy nas otaczają... Jest przez swoją najświętszą Wolę".

O. Stefan Miecznikowski TJ, jeden z kierowników duchowych Marii, znający ją dogłębnie, tak syntetyzuje program jej życja duchowego: "W osobowości Chrystusa zafascynował ją przede wszystkim jeden rys, który stał się głównym motorem jej życia wewnętrznego: Jego oddanie Woli Ojca. Wola Boża - to był program jej życia, który podjęła z heroiczną wiernością. Szukała tej woli Bożej we wszystkim: w dobrej i złej doli dostrzegała rękę Ojca, który nigdy nie opuści swego dziecka - zawsze pragnie jego dobra. Złożyła ślub pełnienia woli Bożej, gdziekolwiek tę wolę pozna. I można wierzyć, iż temu heroicznemu programowi była wierna". Umiłowanie woli Bożej, wierne jej pełnienie na każdy dzień, zaowocowało autentyczną świętością: zjednoczeniem z Chrystusem tak głębokim, że promieniowała nim na otoczenie. Stała się tak, jak pragnęła, Jego odbiciem.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Zyta Modlitwa do św. Zyty Litania do św. Zyty Dlaczego stosujemy poświęcenia? Choroby układu krążenia stanowią najczęstszą przyczynę zgonów oraz inwalidztwa Sanktuarium św. Wolfganga

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna