Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Tajemnicza Niewiasta z Apokalipsy (12,1-2)

Rozdział 12 Apokalipsy rozpoczyna nowy blok tematyczny, który można by zatytułować: "Losy Kościoła" (albo "Prześladowania Kościoła"). Bóg odsłania prawdę o podstawowym sensie tych zmagań.

Wizja rozdziału 12 stanowi prolog tego bloku, obejmującego rozdziały od 12 do 16. Poznajemy w nim uczestników eschatycznej walki i ostatecznej konfrontacji między Bogiem a Jego przeciwnikiem, szatanem. Aby przedstawić uczestników i ukazać samą walkę, św. Jan wprowadza trzy znaki. Pierwszym z nich jest Niewiasta i jej potomstwo (12,1-2), drugim - smok, który później przenosi swoją moc na bestie (12,3), a trzecim - siedmiu aniołów z siedmioma misami (15,1).

Wizja pokazuje trzy konfrontacje ze smokiem:

- Mesjasza, którego rodzi niewiasta (12,1-6);
- archanioła Michała i jego aniołów (12,7-12);
- Niewiasty i reszty jej potomstwa (12,13-17).

Kolejność podana w Apokalipsie nie oznacza kolejności rzeczywistej. Mamy tu raczej do czynienia z trzema odrębnymi obrazami, które zostały umieszczone obok siebie, ponieważ ściśle do siebie przystają. W każdym z nich występuje ten sam wróg (szatan), który walczy z Bożym planem oraz z tymi, którzy go realizują.

Potem na niebie można było zobaczyć wielki znak...

Kiedy św. Jan opisuje swe wizje, zazwyczaj mówi: ujrzałem coś... albo ujrzałem kogoś... Natomiast tutaj jest inaczej. Bez słowa wyjaśnienia stwierdza: ujrzałem znak (po grecku semeion). A zatem chodzi o jakiś symbol. W Starym Testamencie znak (po he- brajsku ot) miał zwykle zabarwienie religijne i dotyczył Boga albo nieba. Znakiem nazywano jakieś zjawisko albo wydarzenie, przez które Bóg przemawiał do człowieka. W podobnym sensie terminem semeion posługuje się Nowy Testament i to aż 69 razy. Oto jeden z przykładów: Za Jezusem szedł wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali (J 6,2).

Św. Jan ujrzał na niebie (jak na ogromnym ekranie kinowym) wielki (w sensie doniosły) znak, zapowiedź rzeczywistości nadprzyrodzonej. De facto jest to znak podwójny, gdyż w wersecie 3 pojawi się jeszcze inny znak.

Pierwszym ze znaków jest:

Niewiasta ubrana w słońce, z księżycem pod stopami i wieńcem dwunastu gwiazd nad głową.

O ile drugi znak (smok) interpretujemy jednoznacznie jako szatana, o tyle właściwe odczytanie znaku Niewiasty (po grecku gyne) jest niezwykle trudne, a 12 rozdział Apokalipsy należy do najbardziej dyskutowanych tekstów całej Księgi. Spójrzmy na główne linie tej dyskusji:

  1. Niewiasta apokaliptyczna rodzi syna, którym bez wątpienia jest Mesjasz. Świadczą o tym słowa wersetu 5: [Niewiasta] urodziła syna, chłopca, który ma paść wszystkie narody żelazną laską. Słowa te są prawie dosłownym cytatem z mesjańskiego Psalmu 2, który mówi o Mesjaszu: będzie On rządził nimi żelazną laską (2,9). Skoro zatem wizja dotyczy historycznego Mesjasza, Jezusa z Nazaretu, Niewiasta musi być Jego historyczną Matką, to znaczy Maryją. Stąd Ojcowie Kościoła widzieli w tajemniczej postaci Niewiasty Maryję. Św. Bernard napisał: Słońce posiada niezmienny kolor i piękno, podczas gdy blask księżyca zmienia się i nie można go przewidzieć. Dlatego nie dziwimy się, że Maryja ubrana jest w słońce, ponieważ weszła w tajemnicę Bożej mądrości głębiej niż ktokolwiek inny (De Beata Virgine, 2). Ale na tym kończą się zasadniczo podobieństwa apokaliptycznej Niewiasty do Maryi, Matki Jezusa, gdyż dalsze szczegóły (np. porwanie chłopca do nieba) nie odpowiadają wydarzeniom z Betlejem.
  2. Ucieczka przed atakami smoka na pustynię (12,6) zdaje się wskazywać, że Niewiasta symbolizuje cały Kościół - pielgrzymujący i prześladowany. Kolejny zaś szczegół (1260 dni) wskazuje, że jesteśmy na właściwym tropie, ponieważ wAp 11,3 1260 dni oznaczało czas ziemskiej misji Kościoła. Może więc na Niewiastę należy patrzeć nie w sensie jednostkowym (Maryja), ale kolektywnym i widzieć w Niej Lud Boży Nowego Testamentu? Może w bolesnych narodzinach należy upatrywać trud, z jakim Kościół rodzi każdego wierzącego? W duchu takiej interpretacji św. Grzegorz pisze: Słońce oznacza światło prawdy, a księżyc przemijalność spraw doczesnych. Święty Kościół obleczony jest w słońce, ponieważ jest chroniony światłem nadprzyrodzonej prawdy, a pod stopami ma księżyc, ponieważ postawiony jest ponad sprawami ziemskimi (Moralia, 34,12).
  3. Pozostając w nurcie interpretacji kolektywnej trzeba przyznać, że Niewiasta posiada również rysy "Kościoła" Starego Testamentu czyli Narodu Wybranego. Właśnie ten Naród "urodził" Mesjasza, zaś sam prorok Izajasz patrzy na Izraela jako na rodzącą kobietę: Jak brzemienna, bliska chwili rodzenia wije się, krzyczy w bólach porodu, takimi myśmy się stali przed Tobą, o Panie! (Iz 26,17). Jak zatem interpretować Niewiastę, skoro wydaje się, że każde z powyższych rozwiązań jest dobre? Z pomocą przychodzi nam Księga Rodzaju. Czytamy w niej, że po grzechu pierworodnym Jahwe Bóg powiedział do węża: ...Wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy ciebie a niewiastę, pomiędzy twoje potomstwo a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. Do niewiasty powiedział: Pomnożę po wielokroć cierpienie twych brzemien- ności. W boleściach będziesz rodziła dzieci... (Rdz 3,15-16).
Św. Jan apostoł jako Izraelita dobrze znał ten tekst, a pisząc Apokalipsę podał w 12 rozdziale swoisty komentarz do słów Księgi Rodzaju (taki zabieg nazywa się reinterpretacją). Apokaliptyczna Niewiasta jest wyraźnie odpowiednikiem Ewy, a smok - rajskiego węża. Tu i tam mamy rodzenie w boleściach, wrogość i kuszenie szatana oraz prześladowanie potomstwa Niewiasty. Dlatego patrząc na tekst Apokalipsy przez pryzmat Księgi Rodzaju wydaje się, że należy połączyć wszystkie trzy omówione podejścia i widzieć w Niewieście jednocześnie rysy zbiorowe i indywidualne. W sensie dosłownym Niewiasta oznacza Kościół (albo szerzej: Lud Boży obu Testamentów), z którym w ciągu wieków walczy szatan, natomiast w sensie pełniejszym można w Niewieście odczytać Maryję.

Znak Niewiasty jest więc symbolem elastycznym. Oznacza przede wszystkim Lud Boży - Kościół, ale jednocześnie Bogurodzicę, którą prorok Izajasz nazwał znakiem (sam Pan da wam znak: oto Panna brzemienna rodzi syna; Iz 7,14; por. Mt 1,22-23) i która przeżyła niejeden ból, z Kalwarią włącznie (por. Łk 2,35).

Sobór Watykański II uczy uroczyście, że Maryja jest obrazem albo symbolem całego Ludu Bożego, ponieważ w tajemnicy Kościoła, który sam nazywany jest także słusznie matką i dziewicą, Błogosławiona Dziewica Maryja przodowała najdoskonalej i osobliwie, stając się wzorem dziewicy i matki. Wierząc bowiem i będąc posłuszną, zrodziła na ziemi samego Syna Boga Ojca i nie znając męża, zacieniona Duchem Świętym, niby nowa Ewa, nie dała wiary dawnemu wężowi, ale wysłannikowi Boga. Zrodziła zaś Syna, którego Bóg ustanowił pierworodnym między wielu braćmi, to znaczy między wiernymi, w których zrodzeniu i wychowaniu współdziała swą miłością macierzyńską (Lumen Gentium, 63).

...ubrana w słońce...

Metafora ta nasuwa myśl o bliskości Boga, Niezwyciężonego Słońca. Kiedy interpretujemy Niewiastę kolektywnie, myślimy o Kościele obleczonym w Boga i jaśniejącym jak słońce (św. Hipolit), natomiast w sensie indywidualnym widzimy Maryję, stojącą najbliżej Boga. Bóg mógł stworzyć większą ziemię i większe niebo, ale swej Matki nie mógł już stworzyć większej (św. Bonawentura, Speculum, 8).

...z księżycem pod stopami...

W Biblii księżyc jest symbolem zmienności (por. Syr 27,11). Tu przedstawiony jest jako podnóżek Niewiasty. Kościół (i Maryja) stoi powyżej tego wszystkiego, co jest zmienne i nietrwałe.

... i wieńcem dwunastu gwiazd nad głową...

Niewiasta ma na głowie nie koronę (symbol władzy królewskiej), ale wieniec, oznakę triumfu i zwycięstwa. Dwanaście gwiazd oznacza cały Lud Boży, reprezentowany przez dwunastu patriarchów i dwunastu apostołów. Kościół, otoczony chwałą, należy do ojców i proroków, do świętych i apostołów (Wiktoryn).

Jest brzemienna i krzyczy w bólach i mękach rodzenia.

Jest to symboliczne przedstawienie walki z szatanem, podczas której rodzą się nowe dzieci Boże. Czas teraźniejszy (krzyczy) oznacza, że walka trwa i będzie trwać przez całe dzieje. Sprawdź, czy zapamiętałeś...

  • Co Biblia nazywa znakiem?
  • Co symbolizuje Niewiasta z 12 rozdziału Apokalipsy?
  • W jakim sensie Niewiasta jest znakiem?

Ks. PIOTR OSTAŃSKI



Wasze komentarze:
 marzena aneta: 03.12.2023, 19:02
 tajemnicza niewiasta z apokalipsy Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawde sprawiedliwość szczerość szacunek uczciwość ufność wiare zdrowie na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o dobrą spowiedź świętą dobrego domu kupno małego dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża w moim wieku niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie prawo jazdy samochód dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni szczerość cuda czyni szacunek cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję
(1)


Autor

Treść

Nowości

Modlitwa na święto poświęcenia Bazyliki LatereńskiejModlitwa na święto poświęcenia Bazyliki Latereńskiej

Modlitwa na święto poświęcenia Bazyliki LatereńskiejModlitwa na święto poświęcenia Bazyliki Latereńskiej

Modlitwa do bł. Joanny z SignyModlitwa do bł. Joanny z Signy

Wdowy mają szczególne powołanieWdowy mają szczególne powołanie

Najstarsze sanktuarium maryjne w BrazyliiNajstarsze sanktuarium maryjne w Brazylii

ks. Antoni Pęksaks. Antoni Pęksa

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej