Niebo jest dla nas (Ap 7,9-12)Czytamy wspólnie Księgę ApokalipsyPrzed Janem kolejna wizja. Rozgrywa się w teraźniejszości, a jednocześnie wybiega w przyszłość pokazując ostateczne zwycięstwo Kościoła i chwałę wszystkich świętych w niebie. Każdy prześladowany i uciemiężony chrześcijanin może w tych słowach znaleźć pociechę dla siebie.Następnie zobaczyłem, a oto wielki tłum, którego nikt nie zdołałby policzyć, z każdego narodu, ze [wszystkich] plemion, ludów i języków... Poprzednia wizja (7,1-8) zdawała się sugerować, że zbawieni (symboliczne sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych) stanowią nieliczne grono. Tak jednak nie jest. Obecna wizja pokazuje, że kiedy chrześcijanie docierają po ziemskich bojach do nieba, nie są jakąś małą gromadką, ale wielkim tłumem, którego nikt nie zdołałby policzyć. Jakkolwiek Chrystus uczył o ciasnej bramie i wąskiej drodze, która prowadzi do życia, a którą niewielu odkrywa (Mt 7,13) i jakkolwiek słowa te mogą sugerować, że tylko nieliczni zdołają się zbawić, to jednak pouczenie Chrystusa musi być interpretowane w świetle naszej wizji. Nieskończona moc Krwi Chrystusa sprawia, że spełnia się Boża wola, zapisana przez św. Pawła: Bóg chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy (1 Tm 2,4). Słowa o wielkim tłumie świętych przynoszą więc wiernym otuchę i pocieszenie, zachęcając ich do jeszcze większego wysiłku. Stali oni przed tronem i przed Barankiem...Postawa stojąca wskazuje na zmartwychwstanie i zwycięstwo. Dlatego w czasie liturgii mszalnej wierni w wielu momentach modlą się w postawie stojącej. Również tłum zbawionych otacza tron Boga na stojąco. Nieco dalej, w wersecie 14 czytamy, że tłum ten przybywa z wielkiego ucisku. Czas teraźniejszy przybywa zdaje się sugerować, że rzesza zbawionych nieustannie się powiększa, gdyż z ziemi, z "Kościoła pielgrzymującego" przybywają do "Kościoła triumfującego" w niebie wciąż nowi zwycięzcy.Kościół na ziemi musi przejść przez wiele zmagań, trudów i wysiłków, ale nie traci nadziei i wytrwale idzie ku swoim wiekuistym przeznaczeniom i wiecznej chwale. Każdego roku w dniu 1 listopada, w uroczystość Wszystkich Świętych, Kościół krzepi się rozważaniem prawdy, że wszyscy, którzy dochowali Bogu wierności, dotrą kiedyś jako zwycięzcy do Boga. Nie będą ani zmęczeni, ani pokonani. ...ubrani w białe szaty...Biel symbolizuje zwycięstwo. Rzymscy wodzowie w czasie defilad po odniesionych zwycięstwach odziani byli w białe tuniki. Białe szaty niebian podkreślają triumf i radość zwycięstwa
...a w rękach ich palmyW świecie antycznym gałązki palmowe towarzyszyły ludziom w chwilach podniosłej radości. Również w Biblii palmy oznaczają triumf i radość. Kiedy Izraelici pod wodzą Judy Machabeusza wyzwolili Jerozolimę spod panowania Seleucydów, lud z zielonymi palmami w rękach i śpiewem na ustach wchodził do Miasta dziękując Bogu za odniesione zwycięstwo (2 Mch 10,7). Palmy towarzyszyły Izraelitom w ostatnim dniu Święta Namiotów, kiedy dziękowali Bogu za czterdzieści lat pobytu na pustyni i prosili o przyjście Mesjasza (Kpł 23,40). Pamiętamy też z kart Ewangelii Niedzielę Palmową, kiedy to tłumy Żydów z palmami w rękach witały radośnie Jezusa - Mesjasza (J 12,13).I wołają donośnie: "Zbawienie [pochodzi] od Boga naszego, Zasiadającego na tronie, i od Baranka". Pieśń zbawionych ma formę doksologii (od greckiego doksa = chwała i logos = słowo, mówienie) czyli formuły, głoszącej chwałę Boga. Najbardziej znane doksologie to Chwała na wysokości Bogu... i Chwała Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu... Nasza doksologia uwielbia Boga za dokonane zbawienie (soteria). W Biblii zbawienie zawsze oznacza zwycięstwo nad mocami wrogimi Bogu. Sens tej pieśni jest więc taki: niech będzie uwielbiony Bóg i Baranek za to, że nas zbawił. On w ziemskim życiu prowadzi nas przez ucisk i cierpienie, ale wprowadzi nas ostatecznie do swojej chwały. Bóg jest wielkim Zbawicielem świętych. Nie uchronił ich przed trudnościami na ziemi, ale przez nie przeprowadził i w końcu je zwyciężył. Życie ziemskie zbawionych nie było łatwe, ale doprowadziło ich do prawdziwej wielkości. Bóg bowiem nigdy nie opuszcza swoich wiernych, a gdy przychodzi właściwy czas, zabiera ich do swojej chwały. A wtedy wszyscy aniołowie otoczyli kręgiem tron, starców oraz cztery istoty żyjące, upadli na twarz przed tronem i pokłon oddali Bogu, mówiąc: "Amen! Uwielbienie, chwała, mądrość, wdzięczność, cześć, moc i potęga niech będą [Tobie], Boże nasz, na wieki wieków. Amen!" Na doksologię zbawionych jak echo odpowiada pieśń aniołów. Przypomina ona poprzednią pieśń anielsldego grona (5,12) i również tutaj sławi siedem atrybutów Boga i Jego Syna. Komentując ten fragment Apokalipsy, Jan Paweł II powiedział: Ludzie odziani w białe szaty, których Jan ogląda swym proroczym wzrokiem, to zbawieni, którzy tworzą "wielki tłum". Nikt nie może zliczyć tych, którzy przybywają z tak różnorodnych miejsc i epok. Krew Baranka, wylana na ofiarę za wszystkich, osiąga swoją uniwersalną i skuteczną moc odkupieńczą w każdym zakątku ziemi. Ona to zapewnia łaskę i zbawienie "wielkiemu tłumowi". Każdy ze zbawionych, po przejściu licznych prób i po obmyciu we krwi Baranka, jest teraz bezpieczny w królestwie Boga, którego będzie wielbić i błogosławić na wieki wieków (Homilia, 1 listopada 1981). Wielki tłum w niebie składa się nie tylko z męczenników, jak interpretują to niektórzy, ale ze wszystkich zbawionych. Nieco dalej czytamy bowiem, że ludzie ci opłukali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka, a nie w swojej własnej.
Sprawdź, czy zapamiętałeś...
Ks. PIOTR OSTAŃSKI
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |