Reformacja a polskie przekłady BibliiDo czytania Pisma Świętego trzeba być przygotowanymPopatrzmy na szesnastowieczną Polskę. Na tronie zasiada Zygmunt Stary, a po nim Zygmunt August. Panuje renesans czyli odrodzenie... odrodzenie z "ciasnoty" średniowiecza. Renesans odrzuca średniowieczną zasadę patrzenia na wszystko przez pryzmat Boży i zmienia ją na optykę ludzką albo nawet laicką. Charakteryzuje się zachwytem nad pięknem ludzkiego ciała i pięknem wokół człowieka, zafascynowaniem starożytnością i sztuką antyku. Rozkwita literatura i sztuka. Od kiedy zaś Johann Gutenberg z Moguncji wynalazł druk, nie trzeba już mozolnie przepisywać ksiąg. Myśl ludzka może się rozprzestrzeniać swobodniej.Marcin Luter, Jan KalwinNa płaszczyźnie religijnej wiek szesnasty to czas zamętu, sporów i "reform" Kościoła. W 1517 roku w Wittenberdze ma miejsce wystąpienie niemieckiego zakonnika, augustianina, Marcina Lutra, a nieco później Jana Kalwina w Szwajcarii. Obaj przeciwstawiają się swoimi poglądami dotychczasowej nauce Kościoła. Zyskują wielu zwolenników, którzy tworzą różnorodne "obozy" religijne.Marcin Luter odrzuca tradycję i autorytet Kościoła, a jedynym źródłem wiary czyni Biblię. Dlatego poleca, aby każdy wierzący otrzymał do ręki własną Biblię i sam ją czytał, bez pośrednictwa Kościoła, ponieważ Bóg udziela każdemu indywidualnie wystarczającego światła do zrozumienia Słów Bożych. Luter przekłada osobiście Biblię na język niemiecki, i to nie z łacińskiej Wulgaty (zbytnio pachnącej Kościołem), ale z oryginalnych ksiąg hebrajskich i greckich. Nie zdaje sobie przy tym sprawy, że przekładając Biblię na język narodowy, kładzie podwaliny pod literacki język niemiecki. Do Polski, gościnnej i tolerancyjnej dla innych przekonań, docierają również nowe prądy reformatorskie. "Postępowi" szlachcice wysyłają swoich synów na studia do Wittenbergii, a niektórzy z nich przechodzą na luteranizm albo kalwinizm, nie zawsze z pobudek religijnych. Tak dzieje się na przykład z rodem Radziwiłłów na Litwie. Żywym ośrodkiem ruchu luterańskiego staje się stolica Prus Książęcych, Królewiec.Książę Albrecht, wielki mistrz zakonu krzyżackiego, przechodzi na protestantyzm, a stając się wasalem króla Zygmunta Starego, gorliwie popiera reformację w swoim księstwie. To właśnie jemu zawdzięcza swój początek i rozwój polskie piśmiennictwo reformacyjne. Z jego też inicjatywy powstają pierwsze polskie drukowane przekłady Biblii dla protestantów.W roku 1544 książę Albrecht wydaje ustawę nakazującą codzienne czytanie urywków Biblii w czasie nabożeństw Dlatego też poleca Stanisławowi Rafajłowiczowi, profesorowi nowo otwartego uniwersytetu w Królewcu, aby dokonał przekładu Biblii. Profesor Rafajłowicz jest do tej pracy dobrze przygotowany, odbył bowiem studia w Wittenberdze pod okiem samego Lutra. Zabiera się ochoczo do pracy, ale przedwczesna śmierć wszystko przerywa. Nowy Testament Stanisława MurzynowskiegoKsiążę Albrecht nie rezygnuje. Mianuje kaznodzieją w Królewcu Jana Seklucjana i poleca mu wydać Biblię po polsku. Seklucjan jest bardzo rzutkim organizatorem, wydawcą i kolporterem wydawnictw religijnych. Odbywszy studia w Lipsku, osiada w Poznaniu jako pisarz na cle i staje się inspiratorem reformacji w całej Wielkopolsce. Szybko spadają na niego wyroki kościelne. Ucieka przed nimi do Królewca. Ponieważ sam nie jest dostatecznie przygotowany do tłumaczenia Biblii, przyjmuje jako współpracownika Stanisława Murzynowskiego, absolwenta uniwersytetu w Wittenberdze. Murzynowski zajmuje się najpierw samą Ewangelią według św. Mateusza, ale już w 1553 roku gotowy jest Nowy Testament zupełny. Z greckiego języka na polski przełożony i krótkim wykładem objaśniony w Królewcu.Murzynowski, pomagając sobie niemieckim przekładem Lutra, stworzył przekład jasny, sugestywny i zrozumiały, a załączony komentarz pomagał w lekturze tekstu. Nic dziwnego, że protestanci ten pierwszy polski drukowany przekład po prostu rozchwytywali. Nieco później polscy arianie otrzymują Nowy Testament przekładu Marcina Czechowica.Urodzony w Zbąszynku, proboszcz parafii Kórnik koło Poznania, zmienia potem wyznanie i wydaje w Rakowie w 1577 roku Nowy Testament to jest wszystkie pisma Nowego Przymierza z greckiego języka na rzecz polską wiernie i szczerze przełożone.Natomiast Biblią polskich kalwinów staje się tak zwana Biblia Brzeska (Radziwiłłowska).Inicjatywę przekładu wziął w swoje ręce książę Michał Radziwiłł Czarny, Kanclerz Wielkiego Księstwa Litewskiego i wielki protektor polskich kalwinów. Nad tłumaczeniem pracowało wielu tłumaczy, nie tylko Polaków, ale i cudzoziemców z Francji i Italii. Książę Michał pokrył wszelkie koszty związane z wydaniem Biblii, która ostatecznie ujrzała światło dzienne w 1563 roku w Brześciu Litewskim.Biblia została wydana wspaniale, na wyśmienitym papierze. Składała się z dwóch tomów, posiadała doskonałą gotycką czcionkę oraz piękny drzeworyt na karcie tytułowej. Tekst polski oddano językiem eleganckim, świadczącym o dużej kulturze językowej tłumaczy, którzy zadbali nie tyle o oddanie słów, ile raczej sensu tekstu. Biblię Brzeską wydrukowano tylko jeden raz, dlatego dzisiaj jest ona wielkim rarytasem bibliofilskim. Na świecie istnieje tylko około czterdziestu jej egzemplarzy. W dużej mierze do tej szczupłości przyczynił się książę Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka, który po nawróceniu na katolicyzm wykupił za 5000 dukatów wszystkie możliwe księgi protestanckie i spalił je publicznie na rynku w Wilnie. Natomiast Biblią polskich arian stała się Biblia Nieświeska (Szymona Budnego).Szymon Budny, kalwiński minister w Kłecku na Litwie, był doskonale przygotowany w językach biblijnych i zorientowany w prądach umysłowych swojej epoki. Był przy tym samodzielny i krytyczny.Pracę nad Biblią rozpoczął od poprawiania Biblii Brzeskiej, ale wkrótce od tego odstąpił i przystąpił do pracy nad własnym przekładem. Dokonał najpierw przekładu Nowego Testamentu, który ukazał się w Nieświeżu w 1570 roku. Wydawcy wprowadzili jednak tak wiele zmian, że Budny wyparł się autorstwa tego tłumaczenia. Mimo porażki przystąpił do przekładu Starego Testamentu. We wstępie to tłumaczenia wyjaśnił, dlaczego Biblia Brzeska go nie satysfakcjonuje: ma wiele błędów, nieporęczny format i jest zbyt droga! I tym razem wydawcy ocenzurowali przekład Budnego, wprowadzając wiele poprawek. Po raz drugi tłumacz publicznie wyparł się swojego przekładu. Dopiero kiedy sam zaczął kierować drukarnią, mógł w 1574 roku wydać własny Nowy Testament bez żadnych przeinaczeń. Podejście Budnego do Biblii było niezwykle nowoczesne jak na tamte czasy. Zajmował się bowiem tekstem od strony językowej i doktrynalnej, w tym wypadku w duchu antytrynitarnym czyli odrzucającym Trójcę Świętą. Przekład Szymona Budnego jest ostatnim wielkim przekładem innowierczym w XVI wieku, a przy tym jakby preludium do jeszcze jednego monumentalnego szesnastowiecznego dzieła, katolickiej Biblii ks. Jakuba Wujka. Sprawdź, czy zapamiętałeś...
Ks. PIOTR OSTAŃSKI
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |