Szatan rozgromiony (Ap 12,7-9)

Potem rozpętała się wojna na niebie: Michał i jego aniołowie toczyli bój ze smokiem.

W niebie doszło do podziału aniołów na dwa obozy. Na czele jednego z nich stanął Michał, na czele drugiego - smok. "Terenem" wojny było niebo, a właściwie firmament niebieski. Rezultat tej walki - strącenie smoka na ziemię - odsłania tajemnicę początków szatana. Był kiedyś wspaniałym stworzeniem Bożym, ale gdy Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, stał się - według niektórych tradycji żydowskich - diabłem (por. Rdz 1,26; 2,7). W apokryfie "Życie Adama i Ewy" sam Szatan tak "wspomina": Michał wezwał wszystkich Aniołów, a Bóg rzekł do nich: Chodźcie, pokłońcie się bogu, którego stworzyłem! Michał pokłonił się jako pierwszy. Wezwał mnie i rzekł: Ty także pokłoń się Adamowi. Odparłem: Idź precz, Michale! Nie będę się kłaniał temu, który stał się później ode mnie, gdyż ja jestem wcześniej. Dlaczego miałbym się jemu kłaniać? Także inni Aniołowie, którzy byli ze mną, posłyszeli to. Moje słowa spodobały się im i nie złożyli Adamowi pokłonu. Wówczas Bóg rozgniewał się na mnie i rozkazał wypędzić nas z naszego mieszkania i strącić na ziemię mnie i moich aniołów, zgodnych ze mną (14-16) oraz uwięzić w piekle. Odtąd Szatan kusi nieustannie człowieka do grzechu, aby obedrzeć go z chwały i podobieństwa do Boga.

Do walki rzucił się smok ze swymi aniołami...

Atak rozpoczyna strona demoniczna, konkretnie zaś smok jako przywódca zbuntowanych aniołów. Wydaje się, że jego nienawiść jest tak wielka, że w pogoni za Mesjaszem waży się nawet przekroczyć próg nieba. Spotyka się jednak ze zdecydowanym oporem Michała i jego aniołów.

...ale zabrakło mu siły i już nie mógł pozostać w niebie.

Atak smoka kończy się zupełnym niepowodzeniem. W niebie nie ma miejsca dla buntowników: zostają zdecydowanie i na zawsze usunięci (2 P 2,4; Jud 6).

Tak został strącony...

Jest tu głęboka refleksja teologiczna nad przegraną Szatana i podsumowanie całej demonologii biblijnej. Sprawcą klęski Szatana jest Chrystus, nowy Adam, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. I choć walka z Szatanem przewija się przez całe dzieje ludzkości, to momentem decydującym jest wcielenie Syna Bożego, Jego śmierć i chwała. Teraz odbywa się sąd nad światem - mówi Chrystus, odnosząc się do tych wydarzeń - Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony. Ja zaś, gdy będę podwyższony, wszystkich przyciągnę do siebie (J 12,31-32). W Ewangelii według św. Łukasza Chrystus jeszcze raz wspomina o wyrzuceniu Szatana: Wtedy rzeld do nich Jezus: Widziałem Szatana, spadającego z nieba jak błyskawica (10,18).

Apokalipsa mówi o wyrzuceniu Szatana słowami: został strącony smok... Brzmi to jak wyrok sądowy: Szatan zostaje usunięty karnie, wyeliminowany spośród przyjaciół Boga i potępiony na zawsze. Po wyrzuceniu z nieba staje się tułaczem. Św. Paweł nazywa go władcą, który rządzi powietrzem (Ef 2,2).

...wielki smok...

Po oczyszczeniu z naleciałości mitycznych smok jest czytelnym symbolem potęg zbuntowanych przeciw Bogu.

...ten wąż z dawnych czasów...

Bez wątpienia jest to kusiciel Ewy z raju (Rdz 3,1.14-15).

...któremu na imię Diabeł...

Po grecku diabolos to tyle, co "oskarżyciel", "obwiniający", "oszczerca", "rzucający potwarz".

...i Szatan...

Hebrajskie słowo sathan znaczy "przeciwnik". W Księdze Hioba Szatan przedstawiony jest jako anioł, który należy do "rady śledczej" i bada postępowanie ludzi z pozycji przeciwnika (Hi 1,6-12; 2,1-7). Śtąd wywodzi się nasze określenie "advocatus diaboli" - obrońca złej sprawy.

...Zwodziciel całego świata.

Szatan nie tylko wnosi oskarżenia przeciw ludziom, ale także kusi i namawia ich do takiego postępowania, które później mógłby oskarżyć przed Bogiem. Biblia na wielu miejscach ukazuje Szatana jako kusiciela:

- tajemniczy rajski wąż-kusiciel okazuje się w istocie być Szatanem, jak zaświadcza to Księga Mądrości (Mdr 2,24);
- Szatan kusi Chrystusa, aby odstąpił od pełnienia swej misji (Mt 4,1-11 i par.);
- kusi też Judasza do zdrady Mistrza (J 13,2.27; Łk 22,3), a Piotra - do upadku (Łk 22,31);
- kusi Ananiasza do zachowania części majątku dla siebie (Dz 5,3);
- używa zasadzek (Ef 6,11) i podstępów (2 Kor 2,11), aby osiągnąć swe zwodnicze cele;
- jest przyczyną chorób i bólu (Łk 13,16; Dz 10,38; 2 Kor 12,7);
- hamuje dzieło ewangelizacji zabierając dobre ziarno (Mk 4,15; Łk 8,12) i siejąc chwast (Mt 13,39).

Został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.

Szatan, Diabeł i Kusiciel to imię tej samej osobowej siły demonicznej. Nowy Testament używa tych imion zamiennie. Szatan jest samym złem. Dlatego Chrystus każe prosić Ojca: ...ale nas zbaw ode Złego, gdyż wyrzucony z nieba, Szatan nieustannie szerzy swój zły wpływ wśród łudzi.

Sprawdź, czy zapamiętałeś...

• Czy szatan jest istotą odwieczną czy stworzoną? Skąd pochodzi?
• Jakie imiona nadaje Szatanowi Biblia?
• W czym tkwi kłamstwo satanizmu czyli kultu szatana?

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Zygmunt Szczęsny Feliński Modlitwa do św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego Litania do św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego św. Robert Bellarmin Modlitwa do św. Roberta Bellarmina Litania do św. Roberta Bellarmina

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna