Opowieść o roku zero

KRÓLOWIE Spotkali się u brzegu studni, aby napoić wierzchowce w jasną noc, Trzej Królowie i trzy rumaki, ale kiedy się pochylili nad studnią, wnet podwoiła się liczba, było ich sześciu w wodzie. Sześciu Królów i sześć rumakówy oto pierwszy cud... Skoro dosiedli koni, Królowie (i konie pospołu) chętnie wyznali, że stali się igraszką złudy w nocy jasnej, śmieli się teraz na wspomnienie wody i studni. Ale tymczasem znikła im Gwiazda, i kiedy podnieśli głowy; niebo było błyszczące i puste. Gwiazda zawisła na drzewie figowym, z tyłu za liściem (drzewo ziewając połknęło Gwiazdę). Tej nocy drzewo zostało srodze poturbowane przez trzech brodatych mężów. W ten sposób uwolniono Gwiazdę z niewoli wśród krzyków ludzkich i rżenia koni (i to bez żadnych względów na dostojeństwo stuletniej figi). Gwiazda wróciła z powrotem na niebieską ścieżynę i podjęła przerwany bieg, zostawiając na przerażonym drzewie runo białej wełny. Kiedy ujrzeli dobroć promieniującej Gwiazdy; ogarnęła Królów skrucha, że znęcali się nad starym drzewem, i zaraz przeprosili za to swoje cienie, (byli sami, kogoż mieli przepraszać?) A oto i oni udali się w dalszą drogę, Trzej Królowie, poruszając grubymi brwiami nocą jasną. A kiedy ściskali w rękach szkatuły z cennymi darami, (złoto, kadzidło i mirrę) konie zostawiły na trawie kule z mierzwy, ozłocone jak skąpstwo. Melchior mówi do Kaspra, Kasper powiada do Baltazara: "Cieszmy się, bo jedna jest nasza wiara, jedna jest nasza miłość na drodze do Betlejem..." Odnalazłszy w sobie duszę wspólną i nową, pozdrowili siebie nawzajem i chętnie uznali, że są jednym jedynym Królem na trzech wierzchowcach. IZBA W GOSPODZIE Betlejem. Noc. W klepsydrach już nie przecieka piasek, zimno jest studniom. Zima panuje w Judei. U progu zamkniętej gospody, unosząc oczy ubogich, Maria, Józef i osioł. Oberżysta z okna: Kto tam dobija się do drzwi. Józef: To my. Oberżysta: Kto "my", te dwa cienie jeden delikatny, a drugi ciężki? Józef: Maria i Józef z Galilei. Oberżysta: A ten wielki pies, którego stąd widzę. Józef: To nasz osiołek. Oberżysta: Tak to się mówi, aby zwieść ludzi poczciwych. Przecie to wielki pies z rogami. Macie to przynajmniej łańcuch, aby go uwiązać. Już schodzę z latarnią drzwi wam otworzyć. Józef: Chwała Bogu! Ten człowiek ma dobre serce. Osioł (myśli w duchu): Jeśli kto ma dobre serce - to ja. Józef; Gospoda nie wygląda na dostatnią i nam odpowiada. Mario! Izdebka z łóżkiem nie będzie kosztować drogo. Osioł (myśli): Maria spocznie na łóżku, Józef położy się na ziemi. Oberżysta (ostrożnie uchyla drzwi): Przyjrzyjmy się najpierw psu... I rzeczywiście - to osioł. Witam was oboje za wyjątkiem osła! Zanim zaczniemy rozprawiać o deszczu i pogodzie - mówmy najpierw o interesie! Szukacie pomieszczenia? Józef: Izdebki na noc. Oberżysta (patrzy na osła): znowu jest podobny do psa. Osioł (myśli): Skończy się na tym, że się rozgniewam. Józef: Dobry Żydzie, kuzynie, małżonka moja zmęczyła się i musi odpocząć. Daj jej komnatę dla miłości bliźniego! Oberżysta: Oto słowa, co idą prosto z serca. Dobrze powiedziane! Wejdźcie, wejdźcie, gospoda jest wasza, jesteście tu u siebie na równi ze mną. Osioł (myśli): Józefie, Józefie, ułóż się z nim o cenę. Józef: Dzięki za tyłę życzliwości. Ale że trzeba zapłacić gotówką... Oberżysta: Nie wątpicie chyba o mej szczerości. Na Boga! Jesteście miłymi gośćmi. Józef: że to jesteśmy... trochę biedni... Oberżysta: Ach... Ale uczciwi - to na pewno! Uczciwość zaś jest rękojmią bogactwa wcześniej czy później. Wybiegnijmy naprzód! Dziś, tego wieczoru jeszcze zaznacie trochę z waszego przyszłego dostatku. Komnata o sześciu oknach - to coś dla was. Osioł (myśli): Z czego zapłacą. Józef: Nie żeby zarzucić coś komnacie. .. przerasta to nasze możliwości, sześć okien! Osioł (myśli): Tym bardziej, że powietrze jest bardzo rzeźkie. Oberżysta: Jak widzę, chcielibyście pozostać tu za darmo. Józef: Nie mieliśmy tego na myśli - (pokazuje pieniądz). Z ręki mojej do twojej: oto zapłata! Oberżysta: Pieniądz dziurawy i czuć go miedzią. Za taką cenę nie przyjąłbym pod dach nawet kuropatwy. Dajcie mi zdrowy talar; a będziecie mieli izbę z okienkiem w dachu... Sześć okien, zaiste nie przesadzajmy! Józef: że to... nie mamy nic. Oberżysta: A więc dajcie mi osła. Józef: Ten pieniążek dziurawy; dobry Żydzie, mój kuzynie, i jeśli chcesz, ośle bobki dla twego ogrodu. Kiedy tak dyskutowali, (Józef i oberżysta), a osioł stał i myślał, zjawili się Trzej Królowie, ubrani w czerwień i złoto na koniach z brązu. Gwiazda wtedy zatrzymała się nad gospodą, aby się przyglądać. I oberżysta odpędził Marię, Józefa i osła, który już kulał. Ukłonił się nisko Trzem Królom i zaraz zaproponował dla ich wygody komnatę z sześciuset oknami, (oberżysta skłonił się przed dwoma królami, trzeciego nie dojrzał, bo ten jako czarny roztopił się w mroku...) Trzej Królowie podnieśli się na taras skąd oko sięga bardzo daleko ujrzeli wtedy, że Gwiazda odeszła znad gospody za dwoma cieniami i wielkim psem. A więc opuścili oberżę z wielkim hałasem i oberżysta pozostał bez pozdrowień bez pieniędzy i bez Nadziei. TANIEC BYDLĄTEK Mówią, kiedy na świat przyszło Boże Dziecię i w ubogiej stajni z zimna zapłakało nie było tam kwiatów ani też doktora tylko wół i osioł do pomocy skore oddechem Je grzały. A ja tak nie myślę i tak nie myślałem kiedy byłem mały: wół i osioł nocy tej pląsały. Raz krok naprzód a raz w tył rogi i kopyta wszędzie biały śnieg. Dzieciątko Królewskie chór Aniołów strzegł, zimno Mu nie było, skądby zimno czuł? Bydlątka tańczyły z osłem pląsał wół. Nocy Narodzenia... Białośnieżna noc. Georges Schehade (zm. 1989) poeta libański piszący po francusku (Zbiór poezji, wyd. Gallimard, Paryż 1972).Tłum. Władysław Pelc Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Bonifacy Winfryd Modlitwa do św. Bonifacego - Winfryda Napierśnik św. Patryka Jak Bóg zawierał przymierze z człowiekiem Rose Hawthorne ks. Aleksander Żmidziński Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt