Opowieść o roku zero

KRÓLOWIE Spotkali się u brzegu studni, aby napoić wierzchowce w jasną noc, Trzej Królowie i trzy rumaki, ale kiedy się pochylili nad studnią, wnet podwoiła się liczba, było ich sześciu w wodzie. Sześciu Królów i sześć rumakówy oto pierwszy cud... Skoro dosiedli koni, Królowie (i konie pospołu) chętnie wyznali, że stali się igraszką złudy w nocy jasnej, śmieli się teraz na wspomnienie wody i studni. Ale tymczasem znikła im Gwiazda, i kiedy podnieśli głowy; niebo było błyszczące i puste. Gwiazda zawisła na drzewie figowym, z tyłu za liściem (drzewo ziewając połknęło Gwiazdę). Tej nocy drzewo zostało srodze poturbowane przez trzech brodatych mężów. W ten sposób uwolniono Gwiazdę z niewoli wśród krzyków ludzkich i rżenia koni (i to bez żadnych względów na dostojeństwo stuletniej figi). Gwiazda wróciła z powrotem na niebieską ścieżynę i podjęła przerwany bieg, zostawiając na przerażonym drzewie runo białej wełny. Kiedy ujrzeli dobroć promieniującej Gwiazdy; ogarnęła Królów skrucha, że znęcali się nad starym drzewem, i zaraz przeprosili za to swoje cienie, (byli sami, kogoż mieli przepraszać?) A oto i oni udali się w dalszą drogę, Trzej Królowie, poruszając grubymi brwiami nocą jasną. A kiedy ściskali w rękach szkatuły z cennymi darami, (złoto, kadzidło i mirrę) konie zostawiły na trawie kule z mierzwy, ozłocone jak skąpstwo. Melchior mówi do Kaspra, Kasper powiada do Baltazara: "Cieszmy się, bo jedna jest nasza wiara, jedna jest nasza miłość na drodze do Betlejem..." Odnalazłszy w sobie duszę wspólną i nową, pozdrowili siebie nawzajem i chętnie uznali, że są jednym jedynym Królem na trzech wierzchowcach. IZBA W GOSPODZIE Betlejem. Noc. W klepsydrach już nie przecieka piasek, zimno jest studniom. Zima panuje w Judei. U progu zamkniętej gospody, unosząc oczy ubogich, Maria, Józef i osioł. Oberżysta z okna: Kto tam dobija się do drzwi. Józef: To my. Oberżysta: Kto "my", te dwa cienie jeden delikatny, a drugi ciężki? Józef: Maria i Józef z Galilei. Oberżysta: A ten wielki pies, którego stąd widzę. Józef: To nasz osiołek. Oberżysta: Tak to się mówi, aby zwieść ludzi poczciwych. Przecie to wielki pies z rogami. Macie to przynajmniej łańcuch, aby go uwiązać. Już schodzę z latarnią drzwi wam otworzyć. Józef: Chwała Bogu! Ten człowiek ma dobre serce. Osioł (myśli w duchu): Jeśli kto ma dobre serce - to ja. Józef; Gospoda nie wygląda na dostatnią i nam odpowiada. Mario! Izdebka z łóżkiem nie będzie kosztować drogo. Osioł (myśli): Maria spocznie na łóżku, Józef położy się na ziemi. Oberżysta (ostrożnie uchyla drzwi): Przyjrzyjmy się najpierw psu... I rzeczywiście - to osioł. Witam was oboje za wyjątkiem osła! Zanim zaczniemy rozprawiać o deszczu i pogodzie - mówmy najpierw o interesie! Szukacie pomieszczenia? Józef: Izdebki na noc. Oberżysta (patrzy na osła): znowu jest podobny do psa. Osioł (myśli): Skończy się na tym, że się rozgniewam. Józef: Dobry Żydzie, kuzynie, małżonka moja zmęczyła się i musi odpocząć. Daj jej komnatę dla miłości bliźniego! Oberżysta: Oto słowa, co idą prosto z serca. Dobrze powiedziane! Wejdźcie, wejdźcie, gospoda jest wasza, jesteście tu u siebie na równi ze mną. Osioł (myśli): Józefie, Józefie, ułóż się z nim o cenę. Józef: Dzięki za tyłę życzliwości. Ale że trzeba zapłacić gotówką... Oberżysta: Nie wątpicie chyba o mej szczerości. Na Boga! Jesteście miłymi gośćmi. Józef: że to jesteśmy... trochę biedni... Oberżysta: Ach... Ale uczciwi - to na pewno! Uczciwość zaś jest rękojmią bogactwa wcześniej czy później. Wybiegnijmy naprzód! Dziś, tego wieczoru jeszcze zaznacie trochę z waszego przyszłego dostatku. Komnata o sześciu oknach - to coś dla was. Osioł (myśli): Z czego zapłacą. Józef: Nie żeby zarzucić coś komnacie. .. przerasta to nasze możliwości, sześć okien! Osioł (myśli): Tym bardziej, że powietrze jest bardzo rzeźkie. Oberżysta: Jak widzę, chcielibyście pozostać tu za darmo. Józef: Nie mieliśmy tego na myśli - (pokazuje pieniądz). Z ręki mojej do twojej: oto zapłata! Oberżysta: Pieniądz dziurawy i czuć go miedzią. Za taką cenę nie przyjąłbym pod dach nawet kuropatwy. Dajcie mi zdrowy talar; a będziecie mieli izbę z okienkiem w dachu... Sześć okien, zaiste nie przesadzajmy! Józef: że to... nie mamy nic. Oberżysta: A więc dajcie mi osła. Józef: Ten pieniążek dziurawy; dobry Żydzie, mój kuzynie, i jeśli chcesz, ośle bobki dla twego ogrodu. Kiedy tak dyskutowali, (Józef i oberżysta), a osioł stał i myślał, zjawili się Trzej Królowie, ubrani w czerwień i złoto na koniach z brązu. Gwiazda wtedy zatrzymała się nad gospodą, aby się przyglądać. I oberżysta odpędził Marię, Józefa i osła, który już kulał. Ukłonił się nisko Trzem Królom i zaraz zaproponował dla ich wygody komnatę z sześciuset oknami, (oberżysta skłonił się przed dwoma królami, trzeciego nie dojrzał, bo ten jako czarny roztopił się w mroku...) Trzej Królowie podnieśli się na taras skąd oko sięga bardzo daleko ujrzeli wtedy, że Gwiazda odeszła znad gospody za dwoma cieniami i wielkim psem. A więc opuścili oberżę z wielkim hałasem i oberżysta pozostał bez pozdrowień bez pieniędzy i bez Nadziei. TANIEC BYDLĄTEK Mówią, kiedy na świat przyszło Boże Dziecię i w ubogiej stajni z zimna zapłakało nie było tam kwiatów ani też doktora tylko wół i osioł do pomocy skore oddechem Je grzały. A ja tak nie myślę i tak nie myślałem kiedy byłem mały: wół i osioł nocy tej pląsały. Raz krok naprzód a raz w tył rogi i kopyta wszędzie biały śnieg. Dzieciątko Królewskie chór Aniołów strzegł, zimno Mu nie było, skądby zimno czuł? Bydlątka tańczyły z osłem pląsał wół. Nocy Narodzenia... Białośnieżna noc. Georges Schehade (zm. 1989) poeta libański piszący po francusku (Zbiór poezji, wyd. Gallimard, Paryż 1972).Tłum. Władysław Pelc Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 3 Modlitwa do św. Karola de Foucauld Litania do św. Karola de Foucauld Rachunek sumienia dla dzieci Modlitwa do św. Florencji Modlitwa do bł. Klementyny Nengapety Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt