Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Cisza Adwentu

Gdy nadchodń Adwent, wszystko zaczyna się jakby od początku. Nastrój listopadowych dni, przeniknięty myślą o tym, co ostatecznie musi się stać, przemienia się powoli w ciche oczekiwanie na to, co stanie się niebawem.

Ta cisza jest istotna dla adwentowego czasu, który kieruje naszą uwagę na przychodzącego Zbawiciela. Doświadczamy jej poprzez udział w roratniej liturgii, która przemawia do nas nie tylko głosem proroka Izajasza i Jana Chrzciciela, ale także blaskiem adwentowej świecy, procesją z lampionami i skromnym wystrojem ołtarzy.

Adwentowa cisza doskonale harmonizuje z tym, co dzieje się w tym czasie w naturze. Można więc jej doświadczyć poprzez kontakt z przyrodą, szczególnie wtedy, gdy świat staje się biały, przysypany świeżym, puszystym śniegiem, który rozjaśnia nieco mroczne poranki i wczesne wieczory. Życie zamiera na pewien czas, zostaje na pewien czas ukryte. Jest to znak, że również człowiek ma zdobyć się na chwilę wytchnienia, uspokojenia i refleksji.

Niektórzy boją się ciszy, ponieważ boją się samotności. Jednak jednego i drugiego potrzebuje człowiek. Łatwiej znaleźć ukojenie, pozbierać myśli i przywrócić równowagę ducha na osobności niż wśród zgiełku i gwaru. Cisza i milczenie nie muszą być głuche i złowrogie, lecz mogą się napełnić treścią, nową nadzieją, pozwalającą zwrócić oblicze ku przyszłości i ku Temu, który uciszył "burzę na jeziorze" i niejedną burzę na morzach ludzkich losów. Taka jest cisza adwentowego oczekiwania.

Cisza jest znakiem Bożego nawiedzenia. Wiedział o tym prorok Eliasz, gdy wyszedł na górę na spotkanie z Panem. Ani wichura, ani trzęsienie ziemi, ani nawet ogień, nie objawiały mu obecności Pana, lecz "szmer łagodnego powiewu". Taki cichy powiew zwiastuje ratunek i bezpieczeństwo. Jest odpowiedzią na ludzką skargę: "Panie, opuścili Twoje przymierze... Ja sam tylko zostałem, a oni godzą jeszcze i na moje życie" (por. 1 Kri 19,11-13). Podobnie cisza Adwentu wskazuje na przychodzącego Boga, Jezusa Chrystusa, który raz w historii wybrał Betlejem na miejsce swego narodzenia, a teraz pragnie stworzyć Nowe Betlejem w każdym ludzkim sercu wraz z całą jego atmosferą miłości, radości i pokoju.

Aby to było możliwe, człowiek musi zdobyć się przynajmniej na stan duchowego wyciszenia. Jeśli tego nie uczyni, może mu się przydarzyć to, co przydarzyło się gospodarzowi betlejemskiej karczmy, że nie zauważy Boga, który tak jak wtedy przychodzi bez fanfar.

Dlatego liturgia Adwentu wzywa nas do czujności: "Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie" (Mt 24,42). Czy można opierać się temu wezwaniu? Czuwanie i cisza mają wiele wspólnego i są potrzebne, aby usłyszeć nowinę, że dla nas już nastała godzina powstania ze snu i że zbliża się nasze zbawienie. Ta adwentowa cisza bowiem to czas przejściowy, zwiastujący czas Bożego działania, zwycięstwa nad pustką i samotnością, nad rozpaczą śmierci - to początek nowego stworzenia.

Adwentowe wyciszenie jest najlepszym sposobem rozwijania duchowej zażyłości z Bogiem, dlatego trzeba je wprowadzać i do swojego serca i ogarniać nim całe swoje środowisko. Trzeba o nim przypominać, ponieważ człowiek łatwo zapomina o nim pod wpływem chwilowych wzruszeń, przedwcześnie wywoływanych przez świąteczne reklamy i sklepowe dekoracje. Przecież czas Adwentu ma być czasem rzeczywistego przygotowania na przeżycie tajemnicy wiary, a nie tylko czasem porządkowania domów, zakupów i "mikołajkowych" festynów w sklepach i na targowiskach.

Adwentowy duch wyciszenia i skupienia jest fundamentem, na którym ma się oprzeć nastrój świątecznych dni Bożego Narodzenia, przynoszący radość, pokój i nadzieję. O tym fundamencie trzeba pamiętać, żeby nasze świętowanie nie było budowaniem na piasku. Chrześcijanin ma poczuć się szczególnie odpowiedzialnym za ten fundament i za ukazywanie jego wartości przed światem.

Ks. MIROSŁAW PRZECHOWSKI
Pismo Katolickie Pielgrzym
nr 156



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

św. Marek Ewangelistaśw. Marek Ewangelista

Modlitwa do św. MarkaModlitwa do św. Marka

Litania do św. MarkaLitania do św. Marka

Opus Dei - mistyka codziennościOpus Dei - mistyka codzienności

Król nie ma czym pisaćKról nie ma czym pisać

Choroby reumatyczneChoroby reumatyczne

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej