3 Niedziela Adwentu - Łk 3, 10-18

Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według św. Łukasza Łk 3,10-18 Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: "Cóż mamy czynić?" On im odpowiadał: "Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech to samo czyni". Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: "Nauczycielu, co mamy czynić?" On im odpowiadał: "Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono". Pytali go też i żołnierze: "A my, co mamy czynić?" On im odpowiadał: "Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie". Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: "Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym". Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę. Twój Bóg jest pośród Ciebie Wielkiej mocy musiało być nauczanie Jana Chrzciciela, skoro przychodzili do niego ludzie z dalekich nawet zakątków Palestyny Wszyscy oni, niezależnie od stanu i zawodu, stawiali mu ważne dla siebie i swej przyszłości pytanie: "Nauczycielu, co mamy czynić?" (Łk 3, 12) Pytanie to wyrażało najpierw świadomość powagi chwili, którą zapowiadał Jan Chrzciciel: "Idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem" (Łk 3,16). Idzie. Zbliża się Mesjasz. Nadchodzi Jego godzina, w której oczyści On swój omłot: "pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym" (Łk 3, 17). Powaga tej chwili domagała się od nich przyjęcia odpowiedniej postawy. Co więc należy uczynić, aby w Jego oczach nie okazać się nieużyteczną plewą, przeznaczoną na spalenie i nicość? Być może wbrew ich spontanicznie rodzącym się wyobrażeniom i oczekiwaniom, Jan Chrzciciel nie domagał się od nich niczego nadzwyczajnego - jedynie miłosierdzia i sprawiedliwości, jakie winni okazywać uboższym i słabszym od siebie. Jego słowa zapowiadały już to, czego niebawem ukazany przez niego synom Izraela Chrystus będzie się domagał od swoich wyznawców: "Starajcie się zrozumieć, co znaczy: "Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary". Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników" (Mt 9, 13). Miłosierdzie okazywane innym jest przecież dalekim odblaskiem tego ogromu Bożego miłosierdzia, który każdy z nas tak bardzo potrzebuje. Ale też to właśnie miłosierdzie okazywane innym jest warunkiem, abyśmy dostąpili Bożego zmiłowania. Co więcej, wyświadczone komuś miłosierdzie sprawia, że ludzkie serce staje się pełne łagodności. Dokonuje się w nim prawdziwy cud - potrafi ono szczerze się rozradować z bliskości Pana. Przenika je ten wspaniały nastrój, do którego wzywał Filipian święty Paweł: "Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech wasza łagodność będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem" (Flp 4, 4-6). Jest to nastrój prawdziwego Adwentu - czasu oczekiwania na bliskie już przyjście Pana. Bp MAREK JĘDRASZEWSKI Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ita Irlandzka Modlitwa do św. Ity Irlandzkiej św. Paweł Pustelnik z Teb Modlitwa do św. Pawła Pustelnika z Teb Modlitwa do św. Arnolda Janssena Modlitwa do bł. Alojzego Variary Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024 Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt