27 listopada - Święto Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik27 listopada 1830 - Katarzyna Labouré, 24-letnia nowicjuszka, otrzymała w Paryżu objawienia, które dały początek nabożeństwu do tzw. Cudownego Medalika. Tego dnia w Zgromadzeniach Księży Misjonarzy i Sióstr Miłosierdzia święto: Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik.Upamiętnieniem tego wydarzenia jest obchodzone dziś w Zgromadzeniach Księży Misjonarzy i Sióstr Miłosierdzia liturgiczne święto Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik (Manifestationis Immaculatae BMV a Sacro Numismate); NMP od Cudownego Medalika. 23 lipca 1894 pap. Leon XIII zaaprobował na dzień 27 listopada dla zgromadzenia lazarystów i szarytek święto Najśw. Maryi Panny Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik. Chodzi tu o liturgiczną formę upamiętnienia prywatnych objawień św. Katarzyny Labouré (z 1830), które dały początek nabożeństwu do tzw. Cudownego Medalika. Niewielka kaplica Matki Bożej Cudownego Medalika przy ul. du Bac 140 w Paryżu znajduje się na terenie domu macierzystego zgromadzenia sióstr szarytek, założonego przez św. Wincentego a Paulo i św. Ludwikę de Marillac. To jedno z najbardziej znanych sanktuariów maryjnych na świecie jest odwiedzane w ciągu roku przez 1,5 mln pielgrzymów ze wszystkich kontynentów. To właśnie tam, od lipca do grudnia 1830 Maryja trzykrotnie objawiała się 24-letniej nowicjuszce, Katarzynie Labouré (I objawienie - 19 lipca; II - 27 listopada i III - w grudniu 1830). 27 listopada o godz. 17.30 podczas modlitwy w klasztornej kaplicy Katarzyna zobaczyła dwa żywe obrazy, stopione ze sobą, na których Maryja stoi na półkuli ziemskiej, stopami depcząc smoka. Na pierwszym obrazie Najświętsza Dziewica trzymała w dłoniach pozłacany glob zwieńczony krzyżem wznoszącym się ku niebu. "Ta kula przedstawia cały świat, Francję i każdego człowieka" - usłyszała Katarzyna. Na drugim obrazie z otwartych dłoni Maryi wychodziły świetliste promienie. Katarzyna znów usłyszała głos, który tłumaczył: "Te promienie są symbolem łask, które rozdam ludziom, którzy mnie o nie proszą". Następnie wokół postaci Maryi utworzył się owal, w którego półokręgu Katarzyna zobaczyła złoty napis: "O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy". Usłyszała też głos: "Każ wybić medalik według tego wzoru. Osoby, które będą go nosić z ufnością, otrzymają wielkie łaski". Wówczas obraz się odwrócił i Katarzyna zobaczyła jego rewers, na którym była litera M zwieńczona krzyżem, a pod nią dwa serca - jedno w koronie cierniowej, drugie przeszyte mieczem. Podczas ostatniego objawienia w grudniu 1830 Maryja jeszcze raz ukazała Katarzynie medalik i ponownie zapewniła: "Te promienie są symbolem łask, które Najświętsza Dziewica wyjednuje dla osób, które o nie proszą". Pierwsze egzemplarze Medalika wybito w czerwcu 1832, a w ciągu miesiąca Siostry Miłosierdzia rozdały około 2 tys. sztuk. Gdy Paryż ogarnęła epidemia cholery, która spowodowała tysiące ofiar śmiertelnych, szarytki zaczęły rozprowadzać medaliki. Mimo szalejącej wciąż epidemii odnotowywano wówczas gwałtowny wzrost liczby uzdrowień. Fakty te łączono z działaniem Medalika Niepokalanego Poczęcia, który zaczęto określać mianem "cudownego". Jego noszenie szybko stało się bardzo popularne nie tylko we Francji, ale także zagranicą. W XX w. wielką popularyzatorką Cudownego Medalika była bł. Matka Teresa z Kalkuty, która rozdawała go ludziom w czasie publicznych spotkań. W 1905 papież Pius X na prośbę biskupów zatwierdził Stowarzyszenie Cudownego Medalika na ziemiach polskich. Opiekę nad tym dziełem objął jego założyciel ks. Franciszek Domaradzki ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo, który w Galicji zapoczątkował istnienie grup apostolatu maryjnego funkcjonujących aktywnie aż do II wojny światowej. Dopiero po 1980 wraz z solidarnościowym zrywem Narodu powstała inicjatywa wznowienia działalności Apostolatu Maryjnego. Katarzyna po zakończeniu nowicjatu w 1831, przez 45 lat, aż do swej śmierci (31 grudnia 1876) pracowała w domu starców w Paryżu. Nikt nie wiedział o tym, że objawiła jej się Matka Boża, choć treść otrzymanych przez Katarzynę objawień jej spowiednik o. Jean-Marie Aladel CM ogłosił w 1834. Katarzyna zmarła w opinii świętości. Jej pokryte woskiem ciało spoczywa dziś w szklanym sarkofagu obok głównego ołtarza kaplicy. 28 maja 1933 została beatyfikowana, a 27 lipca 1947 ogłoszona świętą. 31 maja 1980 sanktuarium Matki Bożej Cudownego Medalika odwiedził podczas swej pierwszej pielgrzymki do Francji papież Jan Paweł II. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
Ostatnia aktualizacja: 10.12.2024
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |