Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna

Czytamy w Dziejach Apostolskich, że gdy św. Paweł przybył do Efezu, spotkał "jakichś uczniów". Byli to tzw. joannici, zwolennicy Apollosa. Zapytał ich więc: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? A ci mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty (Dz 19,1-2).

Ta odpowiedź nie najlepiej świadczyła o uświadomieniu religijnym tych ludzi. Pewne ich usprawiedliwienie stanowi fakt, że przyjęli tylko chrzest Janowy. Chrzest w imię Jezusa otrzymali dopiero z rąk Pawła.

Powyższe wydarzenie nasuwa pewne refleksje, niekoniecznie optymistyczne. Przychodzi mi na myśl, że wielu dzisiejszych wyznawców Chrystusa, dawno już ochrzczonych i bierzmowanych, pewnie też w podobny sposób odpowiedziałoby na pytanie dotyczące Ducha Świętego. Niestety, stan wiedzy przeciętnego chrześcijanina na ten temat pozostawia wiele do życzenia. Często nie zdajemy sobie sprawy, kim On właściwie jest, jaka jest Jego rola w dziejach świata, Kościoła i w życiu poszczególnego człowieka.

Pozostaje On dla nas Bogiem nieznanym. Trudno się zresztą dziwić, skoro nawet teologom nie jest łatwo mówić o Duchu Świętym; mamy tu bowiem do czynienia z najgłębszą tajemnicą wiary. Naszym ubogim ludzkim językiem jesteśmy w stanie uchwycić rysy Ojca i Syna, a tymczasem Ducha nie da się skojarzyć z żadną widzialną postacią. Główne symbole, przy pomocy których bywa On przedstawiany, jak ogień, woda i wicher, należą do świata przyrody i nie zakładają określonych kształtów - kojarzą się przede wszystkim z jakąś ogarniającą obecnością, gwałtowną interwencją, przenikającym działaniem. Ducha Świętego nie można dotknąć, "słyszy się Jego glos", rozpoznaje Jego pojawienie się po znakach, ale nie można stwierdzić, skąd przychodzi i dokąd podąża (J 3,8).

Można Go raczej poznać poprzez Jego działanie w człowieku. Stąd - jak mówi Jan Paweł II - w sercu człowieka jest ukryte miejsce zbawczego spotkania z Duchem Świętym, z Bogiem ukrytym. Tam właśnie Duch Święty staje się "źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu" (J 4,14). Tam trafia On jako Duch prawdy, a zarazem jako Paraklet przyobiecany przez Chrystusa. Działa jako Pocieszyciel, jako Rzecznik i Orędownik. Stąd z działań Ducha w ludziach możemy wyrobić sobie lepsze poznanie co do Jego Osoby.

Przeświadczenie Kościoła odnośnie do Osoby i działania Ducha Świętego w zwięzły sposób wyraża symbol wiary, który odmawiamy podczas niedzielnej Mszy Św.: Wierzę w Ducha Świętego, Pana i O żywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę, który mówił przez proroków. Zgodnie z wiarą chrześcijańską, Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna, będąc wraz z Ojcem i Synem jednym Bogiem, trzecią Osobą Trójcy Przenajświętszej. On ożywia i uświęca każdego człowieka i jest jakby duszą, źródłem życia całej wspólnoty wyznawców Chrystusa, czyli Kościoła. Duch Święty jest w absolutnej tajemnicy Trójjedynego Boga: O sobą-Miłością, Darem nie stworzonym, a zarazem bezpośrednim źródłem wszelkiego obdarowania, jakie pochodzi od Boga-w porządku stworzenia; jest też bezpośrednią zasadą i jakby podmiotem udzielania się Boga w porządku łaski. Tajemnica wcielenia stanowi zenit tego obdarowania, stanowi zenit samoudzielania się Boga w porządku łaski (Jan Paweł II). Dokonała się ona "za sprawą Ducha Świętego".

To szczytowe wydarzenie w historii zbawienia Duch Święty przygotowywał poprzez cały okres Starego Testamentu. W celu zbawienia Izraela powoływał ludzi do różnych zadań i obdarzał ich swoją mocą. Przemawiał przez proroków, otwierając ich na słowo Boże i czyniąc ich gotowymi do przemawiania w imieniu Boga. W szczególny jednak sposób zaznaczył swoje działanie w przygotowaniu przyszłej Matki Chrystusa - wcielonego Syna Bożego. Duch Święty przygotował Maryję przez swoją łaskę. Było czymś odpowiednim, by Matka Tego, w którym "mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała" (Kol 2,9), była "pełna łaski". Tylko dzięki łasce została Ona poczęta bez grzechu pierworodnego jako najpokorniejsza ze stworzeń, najbardziej zdolna do przyjęcia niewymownego Daru Wszechmogącego (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 722). W Niej zostały zapoczątkowane "wielkie sprawy Boże", które Duch Święty będzie wypełniał w Chrystusie i w Kościele.

Maryję określa się niekiedy jako "ikonę Ducha Świętego". Przypatrując się Jej, łatwiej będzie nam poznać Ducha Świętego i przy Jej pomocy nawiązać z Nim bliski kontakt. A to właśnie jest zadaniem, jakie Kościół stawia przed nami w tym roku przygotowania do wielkiego jubileuszu - ponowne odkrycie obecności i działania Ducha Świętego. Jeśli potrafimy zrealizować to zadanie, wówczas i w nas dokonają się "wielkie sprawy Boże", a nasze życie chrześcijańskie nabierze nowych rumieńców i głębi.

O. Maurycy Wszołek Rzym



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

Wyjaśnienie liturgii Wielkiego TygodniaWyjaśnienie liturgii Wielkiego Tygodnia

Tajemnica Triduum PaschalnegoTajemnica Triduum Paschalnego

Ostatnia WieczerzaOstatnia Wieczerza

Jak dobrze odbyć sakrament pojednaniaJak dobrze odbyć sakrament pojednania

Skąd sie bierze kapłaństwoSkąd sie bierze kapłaństwo

Tryptyk PaschalnyTryptyk Paschalny

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna  
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej