Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Uczeń świętego - br. Zenon Władysław Żebrowski

Święty Maksymilian Maria Kolbe zdobywszy drogą rozumowania i doświadczenia pewność, że najkrótszą i najłatwiejszą drogą do Chrystusa jest całkowite poświęcenie się Matce Bożej Niepokalanej, nie zataił swego odkrycia, ale głosił je wszystkim ludziom, a zwłaszcza współbraciom we franciszkańskim zakonie. Wielka to zasługa i zaleta Świętego, że umiał natchnąć otoczenie - a zwłaszcza niektóre jednostki z kręgu swoich współpracowników - entuzjazmem dla ideału, któremu życie poświęcił. Ideał ten sformułował w słowach: "Zdobyć świat dla Chrystusa przez Niepokalaną." Dla urzeczywistnienia tego celu używał nowoczesnych środków technicznych, zgodnie z wymogami katolickiej moralności.

Jednym z tych towarzyszy walki i pracy był brat Zenon Władysław Żebrowski. Urodził się on we wsi Surowe, parafii Myszyniec na ziemi kurpiowskiej w roku 1898. Źródła podają dwie różne daty dzienne i miesięczne tych urodzin. - Trudno je ustalić, gdyż metryki zostały spalone. Pochodził z wielodzietnej rodziny rolniczej Józefa i Anny (z domu Kozon). Ojciec dwukrotnie wyjeżdżał do Ameryki na zarobek, ażeby polepszyć warunki bytowe swoich dzieci. Ich religijnym wychowaniem zajmowała się matka, kobieta energiczna i pobożna.

Władysław spędził młodość wśród lasów otaczających jego wieś rodzinną. Nauczył się ledwo czytać i pisać. Był w wojsku w latach 1920-22; potem szukał nauki i pracy w świecie. Nurtowała go jednak chęć wstąpienia do zakonu. W roku 1925 został przyjęty do franciszkanów w Grodnie, gdzie spotkał się z o. Maksymilianem, który wydawał tam "Rycerza Niepokalanej". Młody dyrektor dość szybko poznał zalety kandydata, jego zdolności, dar kontaktu z ludźmi, pomysłowość i obrotność w wielu dziedzinach. Zauważył też wady charakteru, jak: porywczość, zadufanie w sobie, kłótliwość, i nad wykorzenieniem tych wad zaczęli pracować wspólnie.

W roku 1927 brat Zenon (takie imię nadano mu przy obłóczynach) prowadził budowę kaplicy i pierwszych baraków klasztoru Niepokalanów. Tutaj odbył też roczny nowicjat i złożył śluby zakonne. Przez pewien czas był kwestarzem klasztornym, aż z początkiem roku 1930 o. Maksymilian wziął go wraz z trzema innymi braćmi na misje do Japonii. W trudnych warunkach, przy słabej znajomości miejscowego języka, brat Zenon służył skutecznie placówce misyjnej w Nagasaki. Zachęcony przykładem gorliwości Ojca, propagował z zapałem "Seibo no Kishi"; budował również Niepokalanów w krainie kwitnącej wiśni. Kiedy miesięcznik z powodu ograniczeń finansowych i wojennych przestał wychodzić, brat Zenon prowadził apostolstwo dobrej książki, wypożyczając lub sprzedając wydawnictwa katolickie. A gdy później władze japońskie umieściły misjonarzy zagranicznych w obozach, to i wówczas brat Zenon umiał znaleźć sposoby pomagania internowanym w czasie głodu.

Zasadniczym jednak okresem działania apostolskiego brata Zenona stały się trudne lata po przegranej przez Japonię wojnie. Tysiące sierot i zbiedniałych obywateli japońskich czekały pomocy. Wtedy brat Zenon używał całego swego sprytu i poświęcenia w służbie najbiedniejszych. W licznych podróżach starał się o żywność i ubrania dla wychowanków klasztornego sierocińca. Wsławił się zwłaszcza opiekę nad bezdomnymi w tzw. "miastach mrówek" w Tokio i w innych miejscowościach. Następnym etapem były "gospodarstwa dla chłopców", w których pod okiem wychowawców młodzież zdobywała zawód lub wykształcenie. Ta jego ruchliwość zwróciła uwagę prasy i władz państwowych. Wieloletnia działalność charytatywna brata Zenona zyskała mu w społeczeństwie wielkie uznanie i życzliwość. Ogromne wysiłki brata Zenona nie pozostały bezowocne również dla sprawy wiary. Japończycy bowiem, widząc jego bezinteresowność i poświęcenie, chętnie poznawali jego religię i przyjmowali często nawet sakrament Chrztu świętego. Własnym zaś przykładem uczył ich modlitwy, a zwłaszcza odmawiania różańca.

Po czterdziestu latach misjonarzowania odwiedził ojczyznę w czasie podróży do Rzymu na beatyfikację swego Nauczyciela. Potem służył misji w Japonii przez rozliczne cierpienia, które męczyły go przez wiele lat, aż wreszcie przykuły go na stałe do łoża. Ojciec Święty Jan Paweł II spotkał się z nim w czasie swej wizyty duszpasterskiej w Japonii w 1981 r. Br. Zenon zmarł w szpitalu "Betleem" w Tokio 24 kwietnia 1982 r. i został pochowany tamże na katolickim cmentarzu; ale społeczeństwo postawiło mu pomnik na honorowym miejscu niedaleko góry Fudżi-yama z napisem: Bezgraniczna miłość - Brat Zenon.

L. J. B.
Rycerz Niepokalanej nr 358



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

św. Marek Ewangelistaśw. Marek Ewangelista

Modlitwa do św. MarkaModlitwa do św. Marka

Litania do św. MarkaLitania do św. Marka

Opus Dei - mistyka codziennościOpus Dei - mistyka codzienności

Król nie ma czym pisaćKról nie ma czym pisać

Choroby reumatyczneChoroby reumatyczne

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej