Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Uczeń świętego - br. Zenon Władysław Żebrowski

Święty Maksymilian Maria Kolbe zdobywszy drogą rozumowania i doświadczenia pewność, że najkrótszą i najłatwiejszą drogą do Chrystusa jest całkowite poświęcenie się Matce Bożej Niepokalanej, nie zataił swego odkrycia, ale głosił je wszystkim ludziom, a zwłaszcza współbraciom we franciszkańskim zakonie. Wielka to zasługa i zaleta Świętego, że umiał natchnąć otoczenie - a zwłaszcza niektóre jednostki z kręgu swoich współpracowników - entuzjazmem dla ideału, któremu życie poświęcił. Ideał ten sformułował w słowach: "Zdobyć świat dla Chrystusa przez Niepokalaną." Dla urzeczywistnienia tego celu używał nowoczesnych środków technicznych, zgodnie z wymogami katolickiej moralności.

Jednym z tych towarzyszy walki i pracy był brat Zenon Władysław Żebrowski. Urodził się on we wsi Surowe, parafii Myszyniec na ziemi kurpiowskiej w roku 1898. Źródła podają dwie różne daty dzienne i miesięczne tych urodzin. - Trudno je ustalić, gdyż metryki zostały spalone. Pochodził z wielodzietnej rodziny rolniczej Józefa i Anny (z domu Kozon). Ojciec dwukrotnie wyjeżdżał do Ameryki na zarobek, ażeby polepszyć warunki bytowe swoich dzieci. Ich religijnym wychowaniem zajmowała się matka, kobieta energiczna i pobożna.

Władysław spędził młodość wśród lasów otaczających jego wieś rodzinną. Nauczył się ledwo czytać i pisać. Był w wojsku w latach 1920-22; potem szukał nauki i pracy w świecie. Nurtowała go jednak chęć wstąpienia do zakonu. W roku 1925 został przyjęty do franciszkanów w Grodnie, gdzie spotkał się z o. Maksymilianem, który wydawał tam "Rycerza Niepokalanej". Młody dyrektor dość szybko poznał zalety kandydata, jego zdolności, dar kontaktu z ludźmi, pomysłowość i obrotność w wielu dziedzinach. Zauważył też wady charakteru, jak: porywczość, zadufanie w sobie, kłótliwość, i nad wykorzenieniem tych wad zaczęli pracować wspólnie.

W roku 1927 brat Zenon (takie imię nadano mu przy obłóczynach) prowadził budowę kaplicy i pierwszych baraków klasztoru Niepokalanów. Tutaj odbył też roczny nowicjat i złożył śluby zakonne. Przez pewien czas był kwestarzem klasztornym, aż z początkiem roku 1930 o. Maksymilian wziął go wraz z trzema innymi braćmi na misje do Japonii. W trudnych warunkach, przy słabej znajomości miejscowego języka, brat Zenon służył skutecznie placówce misyjnej w Nagasaki. Zachęcony przykładem gorliwości Ojca, propagował z zapałem "Seibo no Kishi"; budował również Niepokalanów w krainie kwitnącej wiśni. Kiedy miesięcznik z powodu ograniczeń finansowych i wojennych przestał wychodzić, brat Zenon prowadził apostolstwo dobrej książki, wypożyczając lub sprzedając wydawnictwa katolickie. A gdy później władze japońskie umieściły misjonarzy zagranicznych w obozach, to i wówczas brat Zenon umiał znaleźć sposoby pomagania internowanym w czasie głodu.

Zasadniczym jednak okresem działania apostolskiego brata Zenona stały się trudne lata po przegranej przez Japonię wojnie. Tysiące sierot i zbiedniałych obywateli japońskich czekały pomocy. Wtedy brat Zenon używał całego swego sprytu i poświęcenia w służbie najbiedniejszych. W licznych podróżach starał się o żywność i ubrania dla wychowanków klasztornego sierocińca. Wsławił się zwłaszcza opiekę nad bezdomnymi w tzw. "miastach mrówek" w Tokio i w innych miejscowościach. Następnym etapem były "gospodarstwa dla chłopców", w których pod okiem wychowawców młodzież zdobywała zawód lub wykształcenie. Ta jego ruchliwość zwróciła uwagę prasy i władz państwowych. Wieloletnia działalność charytatywna brata Zenona zyskała mu w społeczeństwie wielkie uznanie i życzliwość. Ogromne wysiłki brata Zenona nie pozostały bezowocne również dla sprawy wiary. Japończycy bowiem, widząc jego bezinteresowność i poświęcenie, chętnie poznawali jego religię i przyjmowali często nawet sakrament Chrztu świętego. Własnym zaś przykładem uczył ich modlitwy, a zwłaszcza odmawiania różańca.

Po czterdziestu latach misjonarzowania odwiedził ojczyznę w czasie podróży do Rzymu na beatyfikację swego Nauczyciela. Potem służył misji w Japonii przez rozliczne cierpienia, które męczyły go przez wiele lat, aż wreszcie przykuły go na stałe do łoża. Ojciec Święty Jan Paweł II spotkał się z nim w czasie swej wizyty duszpasterskiej w Japonii w 1981 r. Br. Zenon zmarł w szpitalu "Betleem" w Tokio 24 kwietnia 1982 r. i został pochowany tamże na katolickim cmentarzu; ale społeczeństwo postawiło mu pomnik na honorowym miejscu niedaleko góry Fudżi-yama z napisem: Bezgraniczna miłość - Brat Zenon.

L. J. B.
Rycerz Niepokalanej nr 358



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

Nowenna przed świętem św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - dzień 4Nowenna przed świętem św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - dzień 3

Modlitwa do św. Ojca PioModlitwa do św. Ojca Pio

Św. Ojciec PioŚw. Ojciec Pio

Modlitwa do bł. Józefa StankaModlitwa do bł. Józefa Stanka

Modlitwa do św. LinusaModlitwa do św. Linusa

Modlitwa do św. KonstancjuszaModlitwa do św. Konstancjusz

Najbardziej popularne

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Godzina ŁaskiGodzina Łaski

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2023 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej