O Panie Boże dzięki ci, żeś mi kościoła otworzył drzwi

Nie będziemy mówić o budowli, o świątyni, ale o żywym Kościele.
My wszyscy, którzyśmy uwierzyli Chrystusowi, jesteśmy Kościołem Chrystusa.
Pierwszym Kościołem byli ci, którzy uwierzyli Panu Jezusowi, którego widzieli i słyszeli.
Byli taką malutką społecznością jak ziarnko gorczycy, które się rozrosło w takie wielkie drzewo i w jego gałęziach mieszkają ptaki niebieskie.
W tym Kościele są ludzie dobrzy i źli.
Choć Jezus wybrał nas jak wyborne ziarna i posiał na czystej glebie, to jednak rośnie pszenica i kąkol.
Nieprzyjazny człowiek, w nocy, to uczynił.
Ten Kościół, tzn. my, mamy być dla innych ludzi zaczynem, kwasem chlebowym, który będzie przemieniał ludzi i narody, jak kwas zakwasza mąkę i czyni pożywnym chlebem - "aż nas wszystkich zjadaczy chleba w aniołów przemieni", Pan Bóg chce zbawić wszystkich ludzi przez wiarę w Kościele.
Dlatego jak dobry Gospodarz wychodzi na rynek o szóstej rano i wynajmuje do pracy w swojej winnicy. Wychodzi o dziewiątej i w południe, i jeszcze na godzinę przed zakończeniem pracy - dlaczego tu stoicie, próżnując cały dzień? Bo nas nikt nie chciał nająć.
Chodźcie i wy do mojej winnicy. I wszystkim chce dać po denarze, tzn. chce aby wszyscy byli zbawieni. Jest wiele przypowieści o Kościele, a w każdej z nich Pan Jezus odsłonił nam nowe spojrzenie na swój Kościół. W tym Kościele jest Piotr - Skała. Na nim zbudowany jest Kościół Chrystusa. Bramy piekielne Go nie zwyciężą. Piotrowi dał Pan Jezus klucze Kościoła, Piotr ma władze w Kościele taką jak Pan Jezus: Cokolwiek zwiąże tu na ziemi, będzie związane i w niebie. Tak, jakby uczynił to sam Pan Jezus.
Przynależność do tego Chrystusowego Kościoła winna być dla każdego z nas tak cenną jak skarb, który znalazł rolnik i sprzedał całą gospodarkę i kupił ten kawałek ziemi, gdzie ukryty był skarb.
Jak dla kupca drogocenna perła, którą gdy znalazł, sprzedał wszystkie inne, a kupił tę najcenniejszą.
Najwyraźniejszym obrazem Kościoła jest przypowieść o krzewie winnym i latoroślach.
Pan Jezus jest winnym krzewem, a my gałązkami, które wszczepione w Chrystusa mają przynieść owoc.
Paweł Apostoł, znający tę przypowieść, powiedział ją jeszcze wyraźniej, że Kościół to jest żywy organizm, którego Głową jest Chrystus, a my członkami, komórkami, które współbudują ten Organizm.
Warunkiem przynależności do Kościoła jest to, czy my trwamy wszczepieni w Chrystusa i czy żyjemy Jego życiem?
Jeśli stanie się grzech - to złamała się gałązka, ona uschnie, nie przyniesie owocu.
Jeśli w organiźmie człowieka jest choroba, to cały organizm jest chory.
Człowiek każdy chodzi albo w łasce - trwa w Chrystusie, albo w grzechu - nie ma łączności z Chrystusem.
Znam Ciebie i wiem, masz w sobie życie Chrystusa.
Jesteś chrześcijaninem, tzn. Człowiekiem Chrystusowym.
No i co z tego?
Wcale mi to nie jest obojętne, czy w Kościele jesteś świętym, czy jesteś nosicielem jakiegoś wirusa, przez który gnije Kościół.
Zobacz, jak to jest, gdy jesteś w zakładzie pracy, a ludzie poznają, że tu jest dobry człowiek, przyjdą do Ciebie, będziecie układać życie po myśli Chrystusa. Przyjdzie taki dzień, że zaczniecie się modlić. Tak tworzy się Kościół. A zobacz jak zły człowiek gromadzi przy sobie złych ludzi. Pijak pozna pijaka i od rana wychodzą jak szczury i tak zatruwają organizm Kościoła. Więc co ja mam robić? Być człowiekiem Chrystusowym. Taki człowiek inaczej patrzy - naprawdę. On ma odwagę patrzeć w oczy Bogu i ludziom. Taki człowiek inaczej chodzi - naprawdę. Popatrz na ślady - dokąd Ty chodzisz, po co tam chodzisz?
Chrześcijanin inaczej mówi - naprawdę.
Posłuchaj ludzi bezbożnych.
Ich mowa jest straszna. Cuchnie zgnilizną.
Czy stanie się kiedyś tak, że wszyscy ludzie będą jednym Kościołem Chrystusa?
Tak będzie jedna Owczarnia i jeden Pasterz, ale zobacz ile jeszcze trzeba wody, aby wszyscy byli ochrzczeni.
Ile jeszcze trzeba siewu, aby urosło pokolenie ludzi dobrych i mądrych - Chrystusowych.
Zobacz ile jeszcze pracy, aby nauczyć modlitwy, aby rozgrzeszyć tyle ludzkich zbrodni, grzechów strasznych.
Kto to robi?
My wszyscy, którzy jesteśmy Kościołem, bo my jesteśmy solą ziemi.
My mamy tę ziemię uratować od zepsucia.
My jesteśmy światłością świata.
My mamy pomóc ludziom, aby nie chodzili w ciemnościach.
My jesteśmy świadkami Chrystusa - mamy zaświadczyć życiem, krwią, śmiercią, pracą, że Jezus jest naszym Panem, a my Jego Kościołem.
Przyjdź Królestwo Twoje. Niech się stanie jedna Owczarnia i jeden Pasterz.
Przyjdź szybko, Panie Jezu.
Amen.

Ks. Bp Józef Zawitkowski Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna