Pierwszy z Apostołów, który poniósł śmierć męczeńską

Jakub był jednym z pierwszych powołanych do pójścia za Jezusem i razem z Janem i Piotrem doświadczył momentów szczególnej bliskości z Panem, stając się świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, chwały przemienienia oraz konania w Getsemani.

Był człowiekiem porywczego charakteru, zasłużył sobie nawet na przydomek "syna gromu". Kierowała nim żarliwa, zazdrosna miłość do Jezusa, tak iż przyzywał ognia z nieba na tych, którzy odmawiali udzielenia Mu gościny. Jakub wraz z bratem prosił Jezusa, aby mógł zasiadać obok Niego w Jego chwale. Jezus pouczył go wówczas o cenie przywileju miłości, który domaga się dzielenia z Nim kielicha i zanurzenia w śmierci. Jakub będzie pierwszym z grona apostołów, który pójdzie śladem Jezusa aż do okrutnej śmierci, zabity mieczem przez Heroda w Jerozolimie ok. 42 r., na krótko przed Paschą.

W Kościele koptyjskim Jakub jest wspominany 12 kwietnia (odpowiednik 25 kwietnia w kalendarzu gregoriańskim), a w Kościołach bizantyńskich 30 dnia tegoż miesiąca. Tradycje mówiące o jego przepowiadaniu w Hiszpanii oraz o odnalezieniu jego ciała w Compostela sięgają VII-VIII w.

W 834 miał pojawić się we śnie na białym koniu królowi Ramirowi I, który pokonał muzułmanów w bitwie pod Clavijo, krzycząc: "Adiuva nos, Deus et sancte Jacobe!" ("Pomóżcie nam, Boże i św. Jakubie!"). Cała rekonkwista chrześcijańska Półwyspu Iberyjskiego odbywała się od tego momentu pod wezwaniem tego Apostoła.

Kult św. Jakuba Starszego był bardzo żywy w Europie i poza jej granicami, co znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w zwyczaju nadawania jego imienia różnym miejscowościom. Jest też patronem pielgrzymów (droga św. Jakuba).

Pielgrzym nie może niczego ze sobą zabrać. Uwalnia się od wszystkiego, co go wiąże. Zmierza ku Bogu. Pielgrzym ma swój cel. Jest nim przemiana siebie.

Atrybutami św. Jakuba są m.in. laska i muszla. Muszla symbolizuje grób, z którego powstał Chrystus. Znajduje się w niej kosztowna perła. Z muszlą przedstawiana jest Maryja, bo w swoim ciele nosiła kosztowną perłę - Chrystusa. Muszla dla pielgrzyma jest symbolem tego, że idąc drogą dochodzi do prawdziwego "ja". Na tej drodze zrzuca maski, za którymi dotąd się ukrywał. Camino de Santiago trwała zwykle kilka miesięcy. Dla pielgrzyma były to nowe narodziny.

Moje życie jest nieustanną wędrówką. Czy jestem gotowy na przemianę? Wędrówka może mnie przemienić, jeśli uświadomię sobie, że zmierzam do celu. "Dokąd zmierzamy. Zawsze do domu" (Novalis). Czy rzeczywiście kroczę ku Bogu?

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Nowenna przed Świętem Podwyższenia Krzyża Świętego - dzień 7 Modlitwa do św. Hiacynta z Rzymu Modlitwa do św. Prota z Rzymu Modlitwa do św. Adelfa Modlitwa do bł. Franciszka Jana Bonifacio Moja ucieczka z 82 piętra World Trade Center

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna