Patronka niezłomnych... Patronka niezłomnych - św. Katarzyna Aleksandryjska... Co pchnęło ją do męczeństwa? Na pewno miłość do Chrystusa...25 listopada - Wspomnienie liturgiczne św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy, wspomożyciela (zm. Aleksandria, ok. 307, w czasie prześladowań chrześcijan). Kościoły prawosławne wspominają dzisiaj Katarzynę Aleksandryjską jako męczennicę i świadka mądrości Boga. W Polsce Dzień Kolejarza (lub Święto Kolejarza) - w dniu wspomnienia św. Katarzyny Aleksandryjskiej, patronki kolejarzy. Katarzyna stanowi jeden z najbardziej wyrazistych przykładów ogromnego wpływu, jaki na życiu całych pokoleń chrześcijan może wywrzeć przekaz o niepewnej wartości historycznej, zawdzięczający bardzo wiele wierze i wyobraźni hagiografów. Według tradycji Katarzyna była dziewczyną z możnej rodziny aleksandryjskiej. Legenda mówi, że w dyspucie publicznej pokonała 50. pogańskich filozofów, obalając ich argumenty przeciw prawdziwości wiary chrześcijańskiej. Z powodu swojej wiary została postawiona przed trybunałem ówczesnego cesarza rzymskiego Maksymina Dai. Katarzyna zdołała swoją wielką mądrością nawrócić na chrześcijaństwo niemal wszystkich swoich przeciwników, łącznie z żoną Maksymina. Ponieważ jednak nie zgadzała się na apostazję, sam cesarz zaproponował jej, by wyszła za niego za mąż i ocaliła w ten sposób swoje życie, lecz Katarzyna odmówiła. Została skazana na tortury (m.in. łamano ją kołem; ale też wskutek swej modlitwy została cudownie przed nimi ocalona), a następnie ścięta mieczem. Tradycja, znana już w czasach karolińskich, głosiła, że po męczeństwie - poniesionym przez Katarzynę razem ze wszystkimi, których przywiodła do wiary - jej ciało zostało przeniesione przez aniołów na Górę Synaj (Górę Mojżesza), gdzie do dzisiaj przechowywane są jej szczątki. Opowiadanie to miało wyjaśnić przeniesienie relikwii świętej z Aleksandrii na Synaj. Obecnie Synaj jest centrum kultu Katarzyny - znajduje się tu prawosławny klasztor i sanktuarium pod jej wezwaniem. Losy Katarzyny zostały przedstawione w licznych wersjach literackich: na Zachodzie szczególnie przez jej łacińską passio oraz "Żywot" umieszczony w "Złotej legendzie" Jakuba z Varazze. Kult św. Katarzyny znany początkowo w Egipcie, rozpowszechnił się na cały chrześcijański Wschód, a jego centrum była wspomniana Góra Synaj. W Kościele zachodnim znany jest od VIII w. Cześć św. Katarzyny w średniowieczu propagowali benedyktyni z opactwa Monte Cassino. Jej kult rozpowszechniał się przede wszystkim dzięki działalności misyjnej zakonów żebrzących. Powstało wiele świątyń pod wezwaniem świętej. Św. Katarzyna była w średniowieczu jedną z najpopularniejszych świętych. Wymieniana była w grupie Czternastu Wspomożycieli. O żywym kulcie świętej męczennicy świadczą jej patronaty. Była więc patronką m.in. Cypru, uczonych, filozofów i teologów oraz uniwersytetów (np. Sorbony), Zakonu Katarzynek, a także licznych zawodów: adwokatów, kolejarzy, kołodziejów, młynarzy, mówców, literatów, powroźników, prządek, stowarzyszeń literackich, studentów, szwaczek, woźniców, zecerów, prostego ludu. Opiekowała się także więźniami, dziewczynami przed ślubem, uczennicami krawcowych i modystek (we Francji i we Włoszech zwanymi caterinette). Catherinettes nazywały się prace magisterskie studentów teologii na Sorbonie. Św. Katarzyna jest w herbie polskich miast, m.in.: Działdowa, Dzierzgonia, Góry k. Wrocławia, Nowego Targu. W sztukach plastycznych przedstawiana była od końca XII w. jako młoda, piękna kobieta, z długimi, rozpuszczonymi i falującymi włosami, z księgą w dłoni, w koronie i bogatej sukni lub jako męczennica, w sztuce wschodniej zaś - jako cesarzowa. Najczęściej ukazywano ją w scenach narodzin, nawrócenia, dysputy z uczonymi z Aleksandrii, mistycznych zaślubin z Chrystusem, męczeństwa (A. Dürer, L. Cranach), przenosin ciała przez aniołów (F. Zurbarán), także w gronie innych świętych dziewic (np. z Barbarą, Dorotą czy Małgorzatą); jej atrybutami były: koło zębate, miecz, palma (symbole męczeństwa), niekiedy u jej stóp leży głowa lub niewielka postać ces. Maksymina Dai. Atrybutem Katarzyny jest także pierścień zaręczynowy, wkładany jej na palec przez Dziecię Jezus - jest to symbol mistycznych zaślubin z Chrystusem. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |