50. rocznica śmierci sławnego znawcy wielu języków Kardynała Meszofanti

Wyświęcony na kapłana r. 1797, został profesorem języka hebrajskiego przy uniwersytecie swego miasta rodzinnego. Obcowaniem z żołnierzami różnych narodowości, którzy wtedy we Włoszech się znajdowali, doskonalił się w rozmaitych językach. Mianowicie bardzo biegle mówił po polsku i słuchał spowiedzi żołnierzy Polaków, którzy w legionach albo w wojsku austryackiem, lub francuzkiem służyli. Gdy później, r. 1845, rozmawiał z carem rosyjskim Mikołajem I po polsku i po rosyjsku, oświadczył wobec przyjaciół, że car dobrze po polsku mówi, ale jednak poznać można, że jego ojczystym językiem jest rosyjski. Już w Bolonii odwiedzali go różni monarchowie jak cesarz austryacki Franciszek I a przedtem Napoleon I, różni książęta, jak późniejszy król bawarski Ludwik I i król pruski Fryderyk Wilhelm IV, król szwedzki Oskar. Sławny poeta angielski lord Byron dłuższy czas z nim przestawał i nazywał go "cudem językowym, chodzącą biblioteką". Ten mąż, gdyby był żył w czasie pomieszania języków przy budowie wieży babilońskiej, to byłby mógł wszystkim służyć za tłomacza; jest prawdziwym cudem a przy tern bez zarozumiałości.

W r. 1831 dał się spowodować przez Papieża Grzegorza XVI do zamieszkania w Rzymie i tam w Propagandzie mógł się jeszcze więcej ćwiczyć w językach i zarazem obracać na korzyść Kościoła swojej biegłości językowej. Aby się wprawić w mowie chińskiej, udał się na jakiś czas do Neapolu, gdzie młodych Chińczyków kształcono na misjonarzy. 12. lutego 1838 został mianowany Kardynałem. Wychowańcy Propagandy gratulowali mu wtedy w 33 językach a on w tych językach dziękował, w których do niego przemawiano. W czasie Wielkanocnym r. 1846 odwiedził go w Rzymie młody kapłan z dyecezyi chełmińskiej, ś. p. X. prałat Juliusz Prądzyński. Gdy wszedł do jego mieszkania, pozdrowił Kardynała wedle naszego zwyczaju, mówiąc po łacinie: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Kardynał zaraz z nim rozmawiał. Trzy lata później, r. 1849 umarł na zapalenie płuc w rozgłosie świętości. Gdy trumnę jego, złożoną w kościele św. Onufrego, r. 1885 otworzono, stawiając mu godny pomnik, znaleziono ciało jego nieskażone.

Umiał on mówić 78 językami.

Ze Starego "Pielgrzyma"
14 listopada 1899 r.
Pismo Katolickie Pielgrzym
nr 24/99

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna