Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Ojcowie o wcieleniu. Słowo zamieszkało w ludzkim ciele

Tę wielką tajemnicę wiary rozważa św. Atanazy (296-373), biskup Aleksandrii, pisarz i teolog, doktor Kościoła. Walcząc z herezją arianizmu negującą bóstwo Jezusa, podkreśla jednocześnie znaczenie ciała ludzkiego, które przyjął nasz Zbawiciel. Przez to ciało Chrystus nas zbawił.

Bezcielesne, bez skazy i niematerialne Słowo Boga przybyło do nas, chociaż nigdy nie było od nas oddalone, bo nawet najmniejsza cząstka stworzenia nie pozostawała i dawniej bez Jego obecności, ale złączony z Ojcem napełniał wszędzie całe stworzenie. Przybył przeto, zstąpił pomiędzy nas przez swą dobroć i miłość ku nam, aby się nam objawić. Gdy bowiem ujrzał, że ginie ludzkie plemię obdarzone rozumem, i że zapanowała pośród nich śmierć jako zapłata za ich zepsucie, że wyrok wydany za grzech wzmocnił jedynie ich zgubę i że niewłaściwą rzeczą byłoby rozwiązanie Prawa przed jego wypełnieniem, że nie godzi się, aby Twórca ludzi zgładził ich, że wzrastająca złość ludzka rośnie na ich szkodę tak, że jej dłużej znosić nie było można, widząc wreszcie, że wszyscy ludzie winni byli śmierci, zmiłował się nad naszym rodzajem ludzkim i poczuł litość względem naszej słabości. Poruszony naszym zepsuciem i skażeniem oraz nie mogąc znieść panowania śmierci, sam przyjął ludzkie ciało, i to nie inne od naszego, aby to, co zostało stworzone, nie zginęło, i aby dzieło Ojca względem rodzaju ludzkiego nie stało się bezużyteczne. I nie tylko zechciał zwyczajnie stać się człowiekiem, ani też tylko ukazać się - mógł bowiem, jeśliby zechciał, jedynie się objawić, dokonać swego objawienia w potężniejszym ciele, ale On wziął nasze ciało i to nie zwyczajnym sposobem, lecz z niepokalanej i przeczystej Dziewicy, która męża nie znała.

I tak wziął spośród nas ciało podobne naszemu. A że wszyscy podlegli zniszczeniu przez śmierć, wydawszy ciało swe na śmierć, ofiarował je Ojcu, a uczynił to z miłości i łaskawości ku nam, aby przez to, że wszyscy w nim umarli, zostało rozwiązane prawo poddające ludzi zepsuciu: spełniło ono swą moc na ciele Pańskim i już ją straciło względem ludzi mu podobnych. Ludzi, którzy niegdyś byli zwróceni ku zepsuciu, teraz skierował ku niezniszczalności, ożywił tych, którzy przebywali w krainie śmierci, a przysposobiwszy sobie ciało, dzięki zmartwychwstaniu zniszczył śmierć tak jak trzcinę, którą pochłania ogień.

I dlatego przyjął ciało śmiertelne, aby ono, złączone ze Słowem, które jest ponad wszystko, mogło za wszystkich ulec śmierci, a przez to zamieszkanie Słowa w ciele, ono z kolei stało się niezniszczalne, a w człowieku ustało skażenie dzięki zmartwychwstaniu. Jako żertwę i ofiarę bez skazy sam przyjął na siebie ciało, aby je wydać na śmierć za wszystkich, a składając siebie w ofierze za innych, zniszczył śmierć panującą nad wszystkimi. Słowo Boże było wyższe ponad wszystkich i tak wypełniło dług należny śmierci. Nieskażony Syn Boży, złączony ze wszystkimi przez podobieństwo, mógł wszystkich odziać w nieskazitelność przez obietnicę zmartwychwstania. I dlatego nie ma już zupełnie miejsca dla śmierci pośród ludzi dzięki Słowu, które wśród nich zamieszkało w ludzkim ciele. o wybrał

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej