Przesłanie VI Międzynarodowego Forum Młodzieży

Ojciec Święty zaprosił nas słowami Jezusa "Chodźcie i zobaczcie!" Przybyliśmy i byliśmy świadkami dzielenia się nieskończonym i niezwykłym bogactwem. Jest to bogactwo dobrowolnej miłości Boga wobec wszystkich. Bóg kocha nas takich, jakimi jesteśmy i ta miłość uczy nas kochać wszystkich tych, których spotykamy. W ten sposób stajemy się coraz bardziej obrazami Chrystusa. Każdy z nas ponosi odpowiedzialność za budowanie Królestwa Bożego w różnych sytuacjach, w których człowiek się znajduje. My wszyscy mamy jakąś rolę do spełnienia i nikt nie może nas w tym zastąpić. Winniśmy odpowiedzieć osobiście na wezwanie Jezusa, który wzywa nas na spotkanie. Ale gdzie On zamieszkuje?

Chrystusjest żywy i obecny szczególnie w osobach tak wielu biednych i nieszczęśliwych. Są to dzisiaj prorocy bez prawa głosu. Za ich pośrednictwem Jezus nie przestaje nas pytać: "Cóż uczyniliście dla Mnie?" Stawiamy sobie pytanie: "Jak odpowiemy na Jego wezwanie, aby być świadkami nadziei, miłości i solidarności w świecie i w Kościele?"

Jesteśmy młodzi, chcemy, aby świat i Kościół zmieniały się wokół nas.

Ale nie możemy zmienić świata, nie zmieniając samych siebie. Pragniemy, aby bogactwa, które odziedziczyliśmy, wydały owoce i wiemy, że będzie to zależało od naszego codziennego życia. Jeśli chcemy być Kościołem jutra, musimy być Kościołem dzisiaj. Przez nasze zaangażowanie i naszą wiarę oraz dzięki wspaniałomyślności i dyspozycyjności naszych braci konsekrowanych, którzy pomagają nam we wzrastaniu duchowym, a nade wszystko przez łaskę Boga, my młodzież dzisiejsza, możemy uczestniczyć w budowaniu Królestwa Bożego na ziemi. Pragniemy pokazać światu nasze zaangażowanie poprzez znaczące, proste i widoczne gesty. Proponujemy młodym, aby stali się już teraz twórcami pokoju Chrystusa, a zwłaszcza w perspektywie nadchodzącego 2000 roku. Wszyscy możemy przekazywać znaki tego pokoju poprzez nowatorskie inicjatywy, czuwania modlitewne w jego intencji lub przez wszelkie inne działanie, które natchnie narody do przyjęcia postawy, w której nie będzie miejsca na przemoc i konflikty. W ciągu tych trzech lat, które oddzielają nas od Trzeciego Tysiąclecia, rozmyślajmy o jedności Trójcy Świętej jako znaku jedności, której pragniemy między Kościołami świata. Powierzamy się Maryi, która jest żywym przykładem oddania się Bogu i dyspozycyjności w głoszeniu Dobrej Nowiny Jezusa Chrystusa.

Przybyliśmy i zobaczyliśmy, co otrzymaliśmy. Teraz nadszedł czas, aby to głosić!