Jan Paweł II: Prawda o stworzeniu świata

Ze strony Urzędu Nauczycielskiego Kościoła prawda o stworzeniu świata przez Boga została szczególnie wyraźnie potwierdzona na Soborze Watykańskim I, w odpowiedzi na ówczesne tendencje myśli ludzkiej, z jednej strony panteistyczne, z drugiej materialistyczne. Te same tendencje są też znamienne dla naszego stulecia, w związku z rozwojem nauk szczegółowych i ideologii ateistycznych.

Tak więc w Konstytucji Dei Filius Soboru Watykańskiego I czytamy: "Ten jedyny i prawdziwy Bóg z dobroci swojej i wszechmocną potęgą swoją nie dla zwiększenia lub zdobycia własnego szczęścia, ale dla objawienia swojej doskonałości przez dobra, jakich stworzeniom udziela - zupełnie wolną decyzją, od początku czasu stworzył z nicości podobnie jeden i drugi rodzaj stworzeń, istoty duchowe i materialne, tj. aniołów i ten świat, a na koniec, jakby jednocząc jedno i drugie, stworzył naturę ludzką złożoną z duszy i ciała".

Wedle dołączonych do tego doktrynalnego tekstu Canones, Sobór Watykański I przypomina następujące prawdy.

1. Jedyny, prawdziwy Bóg jest Stwórcą i Panem "rzeczy widzialnych i niewidzialnych".
2. Przeciwne wierze jest twierdzenie, iż wszystko jest tylko materią (materializm).
3. Przeciwne wierze jest twierdzenie, że Bóg istotowo utożsamia się ze światem (panteizm).
4. Przeciwny wierze jest pogląd przyjmujący: bądź emanację stworzeń (choćby tylko duchowych) z Istoty Bożej - bądź też utrzymujący, że wszystko jest wynikiem ewolucji i stopniowego ujawniania się Bożej Istoty.
5. Przeciwny również wierze jest pogląd, wedle którego Bóg jest najogólniejszym i nieokreślonym bytem, który urzeczywistniając się wytwarza wszystkie rzeczy, dzielące się na rodzaje, gatunki i jednostki.
6. Równie przeciwne wierze jest zaprzeczanie, że świat i wszystkie rzeczy, które w nim są, tak duchowe, jak materialne, według całej swej substancji z nicości zostały stworzone przez Boga.

Na razie wystarczy przypomnieć bardzo piękny tekst z Księgi Mądrości, wielbiący Boga, który z miłości stworzył świat i podtrzymuje go w istnieniu:

"Miłujesz wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty nie powołał (do bytu)? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia" (Mdr U, 24-26).