Zstąpił do krainy umarłychWiększość z nas prawdę o zstąpieniu Jezusa do piekieł wymawia bezrefleksyjnie, traktując ją jako prawdę mało ważną. Tymczasem wielu współczesnych teologów, jak również Katechizm Kościoła Katolickiego namawia, by się nad nią z szacunkiem i bojaźniązatrzymać, ażeby odkryć bogactwo jej treści.Prawda ta pojawiła się w naszym Wyznaniu wiary w IV wieku, ale związana jest z samym początkiem wiary chrześcijańskiej. Była o wiele bardziej zrozumiała dla czytelnika Starego Testamentu. Wiedział on bowiem, że w myśl starotestamentalnej wiary po śmierci wszyscy zmarli udają się do jednego świata (lepiej: wchodzą w jeden stan), do szeolu, z którego nie ma powrotu. Zgodnie z ówczesnym podziałem świata "zstępują" do szeolu, bo jest on w podziemiach, w głębinach ziemi. Zmarli egzystują tam na prawach cienia i pozbawieni są wszelkich wartości i szczęścia. Ich najbardziej dojmującym przeżyciem jest brak Boga. W szeolu bowiem przecięte są wszelkie więzy z Bogiem. Co ciekawe, "taki sam jest los wszystkich zmarłych, zarówno złych, jak i sprawiedliwych, oczekujących na Odkupiciela (KKK 633). Równocześnie - wyjaśnia Katechizm - nie oznacza to, że ich los miałby być identyczny, jak pokazuje Jezus w przypowieści o ubogim Łazarzu, który został przyjęty "na łono Abrahama". Jezus Chrystus "zstąpił do szeolu", znaczy więc - przeszedł całko wicie ludzką śmierć, wraz z doświadczeniem opuszczenia przez Boga, które Ewangelie "wykrzyczały" w Jego głośnym wołaniu: "Boże, mój Boże, czemuś mnie opuścił". "Zstąpił do piekieł" znaczy, że rzeczywiście umarł, jest to obwieszczenie Jego śmierci. Zstąpienie do piekieł Katechizm wywodzi z licznych wypowiedzi Nowego Testamentu, mówiących o wskrzeszeniu Jezusa "z martwych" (Dz 3,15; Rz 8,11; 1 Kor 15,20). Teksty te zakładają, że przed zmartwychwstaniem przebywał w krainie zmarłych. Przez to Chrystus "poznał stan śmierci, stan rozdzielenia Jego duszy i Jego ciała między chwilą, w której oddał ducha na krzyżu, i chwilą, w której zmartwychwstał" (624). Po drugie, w oparciu o 1 List św. Piotra, Katechizm uczy,że Jezus zstąpił do piekieł jako Zbawiciel, ogłaszając dobrą nowiną uwięzionym duchom. Dawca życia poszedł, by umarli usłyszeli "głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą", żyli (J 5,25). Umożliwił zbawcze spotkanie tym wszystkim, którzy za swojego ziemskiego życia nie mieli możliwości poznania Zbawiciela i "wyzwolił dusze sprawiedliwych, które oczekiwały swego Wyzwoliciela na łonie Abrahama" (633). Wielu współczesnych teologów zwraca uwagę, by słowo "piekła" nie utożsamiać tutaj z "piekłem", lecz z biblijnymszeolem, czyli krainą (stanem) wszystkich zmarłych. Nie rozróżniać w tym kontekście nieba, czyśćca i piekła, bo są one konsekwencją dopiero Chrystusowego odkupienia i postawy ludzi wobec Niego. Zgodnie z tym nie mówi się - jak to bywało - o "otchłani", "ogrodzie" ojców, patriarchów czy sprawiedliwych, ale o stanie wszystkich zmarłych, którym Jezus Chrystus głosi Ewangelię i dał nadzieję zbawienia. Dopiero przyjęcie tego orędzia miało zapewnić zbawienie, a nieprzyjęcie - zapoczątkować stan piekła. Po tej linii idzie nasz Katechizm we wspomnianym wyżej przekonaniu, że taki sam był los wszystkich zmarłych czasów przedchrystusowych. Prawdę o zstąpieniu Jezusa do piekieł chrześcijanie przeżywają podczas Wielkiej Soboty, "gdy Chrystus złożony do grobu ukazuje wielki odpoczynek szabatowy Boga po wypełnieniu zbawienia ludzi, które napełnia pokojem cały świat" (632). W modlitwie brewiarzowej tego dnia czyta się przepiękny tekst starożytnej homilii o wielkiej ciszy, jaka zapanowała na świecie, bo zasnął Król, a wzbudził śpiących od wieków. "Idzie, by odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; by wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i Synem Ewy... "Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem... Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, byś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych". LIDIA CIECIERSKA Pielgrzym, nr 198
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |