Wielcy uczeni o Bogu

Wiele czasu trzeba było na to poświęcić, ale nasza droga była wygodna i szeroka, a jej szlak jest już dobrze przetarty. Nie byliśmy na niej pierwsi, czyli tak naprawdę - to nie szukaliśmy Boga, ale odwiedzali. Wcześniej od nas znaleźli Boga ci, którzy forsowali tę drogę przed nami.

Oni. Wielcy uczeni, których historia nauki na zawsze zachowa w pamięci. Szli po bezdrożach wiedzy, po kamienistych ścieżkach tajemnic. Przez lata ślęczeli dniem i nocą nad kolumnami cyfr i wzorów, omdlewali w laboratoryjnych oparach, wypatrywali oczy w nieskończoność... i... szukali... szukali... szukali...

Szukali prawdy - i znaleźli Boga...

Gdyby kiedykolwiek ktoś twierdził, że dzisiejsza wiedza prowadzi do materializmu, to ja, spędziwszy swoje długie życie wśród książek i w laboratoriach chemicznych w celu poszukiwania prawdy, uważałbym za obowiązek zaprotestować przeciw takim poglądom... Gdyby ktoś powiedział, że nie ma Boga, czułbym się dotknięty w swoich uczuciach jako człowiek i jako uczony.

Znaleźli Boga ponad wszystkim...

W urządzeniu przyrody, zarówno w jej części nieorganicznej, jak organicznej, przejawia się rozumna potęga czynna, przewyższająca nieskończenie sumę rozumów tych licznych geniuszów, którzy w ciągu wieków zdołali przyswoić rozumowi ludzkiemu nikłą cząstkę dzieła Boskiej Potęgi...

Odnajdowali Go w różnych okolicznościach, ale wszyscy zgodnie twierdzili, że wiara pogłębia się poprzez badania naukowe,

Zdziwiło was, panowie, żeście usłyszeli z moich ust słowo Bóg, lecz zapewniam was, że pojęcie Boga i cześć, jaką mam dla Niego, opieram na podstawach pewnych, jak prawdy z dziedziny fizyki.

Jako badacz natury wszędzie w naturze natrafiam na ślady cudów Bożej wszechmocy.

Powierzchowne zajęcie się filozofią może prowadzić do niewiary, lecz głębsze badanie musi prowadzić do religii. Czyli trochę nauki odwodzi od Boga, więcej zaś do Niego z powrotem sprowadza.

Jeżeli zastanawiacie się dość mocno, to zmuszeni będziecie przez wiedzę do uwierzenia w Boga...

Choć nauka odsłoni w przyszłości jeszcze niejedną tajemnicę w przyrodzie, to jednak nigdy nie zgłębi całkowicie wewnętrznej struktury wszechświata. Nowa fizyka nie oddala nas od Boga, lecz przeciwnie, prowadzi nas do Niego.

"Wiedza - powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II - jaką człowiek ma o świecie, jest sposobem uczestnictwa w wiedzy Stwórcy. Stanowi więc pierwszy stopień podobieństwa człowieka do Boga, jest aktem szacunku względem Niego, gdyż wszystko, co odkrywamy, składa hołd pierwszej prawdzie".

W oparciu o prowadzone badania uczeni zrozumieli, że to Bóg stworzył Wszechświat

Rozwój fizyki atomowej odwiódł ją od podstawowych przesłanek materialistycznejfilozofii. Doświadczenia dowiodły, że elementarne cząstki nie są wieczne i niezmienne. Są raczej prostymi wyrazami podstawowych konstrukcji matematycznych... Zatem dla nauki współczesnej - na początku był wzór matematyczny, nie materia. A ponieważ wzór matematyczny jest koncepcją intelektualną, można by rzec: Na początku był sens.

Fizyka dzisiejsza stwierdza, że świat fizyczny bierze swój początek w akcie stwórczym i bynajmniej nie jest czymś, co się samo stworzyło i nie posiada początku.

To cudowne ułożenie słońca, planet i komet może być tylko dziełem Istoty wszechmocnej i rozumnej. A jeśli każda gwiazda jest ośrodkiem systemu podobnego do naszego, to na pewno wszystko zostało urządzone według podobnego planu i wszystko musi być poddane jednej i tej samej Istocie. Ta Istota nieskończona rządzi wszystkim... Bóg jest Istotą najwyższą, wieczną, nieskończoną...

(w jego dziełach biografowie naliczyli 1200000 słów na tematy religijne, toteż inni fizycy uważali, że fizyka newtonowska objawia wielkość Bożą i nazwali go "Boskim teoretykiem"), i utrzymuje go w idealnej harmonii. Jednym z najbardziej przekonywających dowodów istnienia Boga jest panująca we wszechświecie harmonia i ów przedziwny ład, mocą którego każda żyjąca istota w organach swoich znajduje wszystko, co potrzebne jej do utrzymania bytu, do rozradzania się i do rozwoju swoich fizycznych oraz umysłowych zdolności.

Pogląd, aby coś mogło powstać z niczego, jest sprzeczny z dzisiejszym stanem nauki.

Elementy konstrukcyjne życia są najwspanialszym arcydziełem, jakie kiedykolwiek zostało stworzone według praw kierowniczych mechaniki kwantowej Boga.

Ten tylko naprawdę poznać może wielkość i mądrość Stwórcy, kto usiłuje wyczytać Jego myśli w wielkiej księdze zwanej przyrodą. Justus von Liebig (1803-1873), wybitny chemik A jednak zawsze będziemy musieli podziwiać najwyższą Mądrość Stwórcy świata w Jego celowym działaniu, mądrości i celowości leżących nieraz poza obrębem naszego pojęcia.

Wierzę w Boga i mogę z całą sumiennością stwierdzić, że nigdy w całym mym życiu nie uznawałem filozofii ateistycznej.

Bóg wieczny, Bóg nieograniczony, wszechwiedzący, wszechmocny przeszedł przede mną. Nie widziałem Go wprost, lecz odblask Jego porwał nagle moją duszę i rzucił ją w zdumienie, w osłupienie. Szedłem tu i tam za Jego śladem wśród rzeczy stworzonych; we wszystkich tych dziełach, nawet najdrobniejszych, najmniej dostrzegalnych jaka moc, jaka mądrość, jaka nieopisana doskonałość!

Nie mogę powiedzieć, żebym wierzył w Boga; ja Go widzę. Bez Niego nic nie rozumiem; bez Niego wszystko jest ciemnością...

Z Nim wszystko było możliwe, Tylko z pomocą Boga, który tyle tajemniczych sił natury stawia w służbę człowieka, zbudowałem ten przyrząd (radio).

Nie ma na ziemi nic, co by nie ujawniało albo nędzy człowieka, albo miłosierdzia Boga, albo niemocy człowieka bez Boga, albo potęgi człowieka z Bogiem.

W codziennych swych modlitwach prosili Boga o błogosławieństwo w pracy naukowej,

Daj mi poznać swoje drogi, o Panie, i okaż mi ścieżkę swoją. Prowadź mnie drogą swej prawdy i ucz mnie, bo jesteś Bogiem mojego ocalenia i Ciebie codziennie wypatruję.

Boże, który stworzyłeś świat i człowieka, naucz nas badać dzieła Twoje tak, byśmy mogli zapanować nad Ziemią, by rozum nasz w służbie Twojej się wzmocnił.

Pewnego razu wychodząc z cerkwi został zatrzymany przez człowieka niewierzącego:
- Cóż to, dziadku, zdaje się, że wierzysz w burżuazyjnego Boga?
- A wierzę, mój drogi, wierzę.
- Ot, ciemnota - warknął pogardliwie. - Tylko nieuk wierzy w takie baśnie.
Na to Pawłów:
- Nie wszystkim dano być tak wykształconym jak wy, towarzyszu.
Iwan Pawłów (1849-1936), fizjolog, laureat Nagrody Nobla

Pragniecie widzieć władcę, Pana tego świata, którego wam przybycie nieba obiecały, Który siebie z ludzkością, ludzi z ludźmi brata I w swym królestwie pokój im zapewni stały. Poczekajcie! niedługo ów święty się zjawi Nie będzie on tak twardym jak na Paros głazy Owszem, boską potęgą całą ludzkość zbawi Chęmie prośby wysłucha, przebaczy urazy.

Mikołaj Kopernik (1473-1543), wybitny astronom (fragment z poematu pt. Siedem gwiazd)

Prawie wszyscy wielcy uczeni wierzyli w Boga Jestem chrześcijaninem i wierzę tak, jak wierzyli wszyscy wielcy astronomowie, wszyscy wielcy fizycy, wszyscy wielcy matematycy wieków ubiegłych. Jestem też katolikiem, jak większość wielkich uczonych, a gdyby mnie zapytano o przyczynę tego, to ujawniłbym ją chętnie. Przekonano by się wówczas, że moja wiara wypływa z badań głęboko sięgających.

W jednym ze swych dzieł Dennert wylicza 300 najwybitniejszych przyrodników, spośród których 242 wierzy w Boga, 5 uznaje się za materialistów lub ateistów, a pozostali są mniej lub więcej obojętni religijnie. i choć tonęli w przepastnych stertach mądrych ksiąg, jedną, jedyną cenili najwyżej: Wszystkie najlepsze nawet ludzkie książki w porównaniu z Pismem Świętym są jak planety, które cały swój blask i światło od Słońca otrzymują.

Religijność utożsamiali z najwyższymi cnotami, Każdy umysł, którego nie zepsuły złe żądze lub namiętności, każdy umysł jasny, szczery i prawy, musi uznać religię i kochać ją.Alessandro Volta (1745-1827), wybitny fizyk głosząc jednocześnie spójność nauki i wiary. Nauka i religia nie są w kontraście, ale potrzebują się wzajemnie, by uzupełniać się w umyśle każdego człowieka, który myśli poważnie.

Nie jestem w stanie przedstawić ci poglądów wszystkich wierzących naukowców, więc jeszcze tylko wymienię kilku najbardziej znanych: G. Galileusz (astronom), A. W. Lavoisier (chemik), Ch. A. Cou- lomb (fizyk), L. Gałvani (elektrofizjolog), C. F. Gauss (matematyk i fizyk), U. Leverrier (astronom), C. Flammarion (astronom), W. K. Roentgen (fizyk, laur. N. N.), H. R. Hertz (fizyk), W. Natanson (fizyk), H. Bergson (filozof, laur. N. N.), Ch. Nicolle (bakteriolog, laur. N. N.), M.von Laue (fizyk, laur. N. N.), N. Bohr (fizyk, laur. N. N., członek Papieskiej Akademii Nauk), J. Hagen (fizyk), A. H. Compton (fizyk)...

Droga, przez którą szliśmy razem - już jest za nami. Została w tyle wraz z kamieniami milowymi, które stanowiły postacie najwybitniejszych umysłów naszego świata.

Może nigdy dotąd nie przyszło ci do głowy, że tak wielcy mogą czuć się tak małymi i kruchymi w obliczu Tego, który przewyższa wszelką mądrość.

Zapewne nie spodziewałeś się, że np. prawo Coulomba ma tak wiele wspólnego z Bogiem... Teraz już wiesz.

Czy odczuwasz to, że ci sławni i mądrzy panowie nagle stali się tak bardzo bliscy, przyjaźni, i tylko przez to, że dostrzegłeś coś, co cię z nimi łączy?

Pokora, podziw i uległość wobec Najwyższego są jednakie dla małych i wielkich. Wierz mi, prawdziwe dobro jest ciche, a prawdziwa mądrość-skromna. Mimo swej skromności - tak znakomici uczeni na zawsze pozostaną największymi autorytetami, bo trwają jako symbole i własność całej ludzkości. Dlatego też ich autorytet i dla ciebie powinien stanowić tarczę chroniącą przed wszelkimi atakami twoją nieśmiałość, twoją może jeszcze zbyt słabą wiarę. Oni nie bali się ani nie wstydzili przyznać do Boga. Wielu z nich już od dawna nie żyje, ale deklaracje ich wiary przetrwały do dziś.

Ludziom potrzebne są wielkie autorytety, które swoim przykładem mogą sprawić, że tchórzliwy, pełen kompleksów i wewnętrznych niepokojów, współczesny człowiek poczuje się pewniejszy mając ich poparcie w razie potrzeby. Tak oto doszliśmy do schematu:

Przed ponad 100 laty nauka rościła sobie pretensje do zastąpienia religii - ale dziś straciła na to swe nadzieje.

Jeszcze przed 40 laty marksistowski "światopogląd naukowy" streszczał się w następujących punktach i obowiązywał połowę świata:

- Sama nauka nadal nie wyjaśniła świata, bo "zrozumienie ostatecznych procesów przyrody jest na zawsze poza naszym zasięgiem" (J. Jeans), a z prawa nieokreśloności Bohra i Heisenberga wynika, że "dokładne poznanie wszechświata jest dla człowieka na zawsze wykluczone i to bez względu na wszelkie możliwe postępy metod badawczych, po prostu na skutek praw, jakie rządzą przyrodą" (T. Felsztyn). I "tylko ludzie ograniczeni sądzą, że wszystko mogą wytłumaczyć i wszystko pojąć" (J. Simon).

- Bezpodstawne jest twierdzenie, że materia czy wszechświat jest wieczny. Otóż II prawo termodynamiki głosi, że entropia także i we wszechświecie stale wzrasta, co w konsekwencji powoduje nieustanny spadek energii swobodnej. Materia gwiezdna, dając olbrzymią energię promienistą, nieodwracalnie przemienia się w promieniowanie. W wyniku tego musi nadejść chwila, w której energia swobodna we wszechświecie tak zmaleje, że znikną wszelkie różnice poziomów energetycznych i "znikną" gwiazdy, a we wszechświecie nic nie będzie się działo.

- Nauka i wiedza niestety nie wystarczyły człowiekowi, który coraz natarczywiej szuka swego sa- mookreślenia: wierzący - w religii, która ogarnia coraz więcej zlaicyzowanych krajów; niewierzący - w paranormalności, mitach, kultach i obrzędach, a także w coraz to nowych pseudoreligiach. "Okazało się, że jest w człowieku i w życiu społecznym głębokie miejsce dla Boga, miejsce na świętość, którego ani ideologia ani nauka nie są w stanie zapełnić" (W. W. Bojarski).

- Sama nauka (wiedza) ani nie udoskonaliła, ani nie uszlachetniła człowieka. Powierzchowne (na ogół) wykształcenie (ta ww. "mała wiedza") doprowadziło do znacznej laicyzacji. Odrzucono normy moralne powszechnie hołdując zarozumialstwu i cwaniactwu, lansując konsumpcyjny styl życia przy znacznie obniżonym poziomie etyki.

- Nauka i technika nie stworzyły lepszego świata ani nie uszczęśliwiły ludzkości. Przeciwnie, spowodowały totalną degradację środowiska, która dziś zagraża istnieniu świata, a człowieka naraża na nieustanną inwazję wszelkich zagrożeń chemicznych, na hałas, agresję i terror, tak że czuje się on coraz bardziej bezradny i nieszczęśliwy. Dziś już wiemy, że "Wiara i nauka są powołane by żyć w dobrym sąsiedztwie pod warunkiem, że każda pozostanie w swojej dziedzinie: nauka będzie badać jak rzeczy i świata a wiara będzie wyjaśniać dlaczego życia, człowieka, stworzenia" (Th. Rey-Mermet).

"Nigdy może, dzięki Bogu, nie ukazała się tak dobrze jak dziś możliwość głębokiej zgody między prawdziwą wiedzą a prawdziwą wiarą, służącymi, jedna i druga, jedynej prawdzie. Nie utrudniajcie tego cennego spotkania! Miejcie zaufanie do wiary, tej wielkiej przyjaciółki inteligencji". (Sobór Watykański II Orędzie do ludzkości) W moich badaniach fizjologicznych nie tylko nie znalazłem przeciwieństwa między wiarą a wiedzą, ale przeciwnie, pociągały mnie one zawsze do Boga. C. J. Heymans (1892-1969), fizjolog, laureat Nagrody Nobla

Z całą pewnością mogę stwierdzić, że negacja wiary jest pozbawiona wszelkich podstaw naukowych. Moim zdaniem nigdy nie będzie można zdobyć żadnych dowodów, które by wiedzę i wiarę oddzielały od siebie. Ten, który nie potrafi tych dwóch rzeczy pogodzić ze sobą, sam ponosi winą. Robert Millikan (1868-1953), fizyk, laureat Nagrody Nobla A Kościół, który od wieków organizował uniwersytety i kolegia, już tym samym przejawiał szacunek dla nauki, a przy tym "nikomu nie przeszkadzał nigdy myśleć, chyba tylko tym, co nie są zdolni do myślenia" (Thiers).

Chrześcijański światopogląd, tak harmonijny i powszechny, doskonale się godzi z postępem świata i uczony chrześcijański może świetnie rozwijać się jednocześnie jako uczony i jako chrześcijanin... Lepric Rincouert, współczesny specjalista w dziedzinie promieni kosmicznych.

Ale "Kościół katolicki, głęboki znawca psychologii ludzkiej, umieścił czynności moralne znacznie ponad umysłowymi. Ludzie, których najbardziej ceni, nie są wcale przywódcami narodów, uczonymi, filozofami. Ludzie ci są świętymi..." (Alexis Carrel).

Mgr Julia Szwarc Ryczerz Niepokalanej nr 407 Wasze komentarze: marzena aneta: 18.01.2023, 17:24 Wielcy uczeni o Bogu dziękuję Boże kocham Cię proszę o dobre katechetki mające wiare i ich mężów i dobrych katechetów mających wiare i ich żony dziękuję Boże kocham Cię proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję Marek: 26.10.2021, 18:23 Bardzo przekonywujący artykuł, dający wiele do myślenia nie tylko dla wierzących (praktykujących chrześcijan) ale również dla agnostyków i ateistów. Pozdrawiam. (1) Autor Treść Nowości św. Beniamin Modlitwa do św. Beniamina Krótka historia Drogi Krzyżowej Droga Krzyżowa dla młodzieży Czy można Bogu dziękować dosłownie za wszystko, także za swój grzech? Do czego potrzebne jest Panu Bogu nasze uwielbienie? Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna