Duch czasów ostatecznych

tak mało znam
Ciebie
dzięki któremu kocham
nawracam się mam nadzieję jestem
tym kim jestem

Katechizm Jana Pawła II na ośmiu stronach poświęconych Trzeciej Osobie Boskiej z wielką troską wylicza dzieła i dary Ducha. Autorzy tekstu wypunktowują, jakby łańcuchowo działanie Ducha Uświęciciela, który został posłany przez Chrystusa, aby Jego dzieło zbawcze doprowadził do końca - rozwijał w Kościele.

Duch Święty wzbudza najpierw w nas wiarę w Jezusa jako Pana, pozwala Go poznać. Katechizm mówi, że "pozwala nam usłyszeć Słowo Ojca. Jego samego jednak nie słyszymy" (KKK 687). On sam zostaje poznany w Kościele w: Pismach, Tradycji, Urzędzie Nauczycielskim Kościoła, liturgii, modlitwie, charyzmatach, życiu apostolskim, świadectwie świętych. Za Pismem Świętym Katechizm przypomina, że Ducha Świętego można wołać jako Ducha obietnicy (Ga 3,14; Ef 1,130), Ducha przybrania za synów (Rz 8,15; Ga 4,6), Ducha Chrystusa (Rz 8,11), Ducha Pana (2 Kor 3,17), Ducha Bożego (Rz 8,9 i in.) oraz jako Ducha chwały (1 P 4,14).

Duch Święty przychodzi w końcu godziny Jezusa. Jezus "tchnie" Go na uczniów, wyjaśniając, że odtąd posłanie Jezusa i Ducha staje się posłaniem uczniów, czyli Kościoła: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam" (J 20,21). Jezus wylewa Go na Kościół w obchodzie żydowskiego święta Pięćdziesiątnicy. Jest to dzień prawdziwego przełomu, bo od tego czasu zostaje w pełni objawiona Trójca Święta oraz otwarte Królestwo Boże.

Udzielenie Ducha nie jest czymś przelotnym, sporadycznym. Wydarzyło się w sposób nieodwołalny, raz na zawsze. Pisał kiedyś ks. Augustyn Jankowski, że Duch Pański "nie tylko darzy Kościół przelotnymi charyzmatami, ale nim stale kieruje".

Zwłaszcza u końca wieku katechizmowe zdanie, że Duch Święty "pozwala światu wejść w czasy ostateczne" (KKK 732), zabrzmi pewnie bardzo wiarygodnie. Pod wpływem atmosfery wieku żyjemy mniej lub więcej w poczuciu spełniania się czasów. Może tym bardziej warto zwrócić uwagę, że nasz Katechizm głosi, iż u końca czasów nastąpi "ostatnia próba Kościoła". Nastąpi prześladowanie i "oszukańcza religia", dająca ludziom pozorne rozwiązanie ich problemów za cenę odstępstwa od prawdy. One zachwieją wiarą wielu wierzących. Katechizm dopowiada, że "największym oszustwem religijnym jest oszustwo Antychrysta, czyli oszustwo pseudomesjanizmu, w którym człowiek uwielbia samego siebie zamiast Boga i Jego Mesjasza, który przyszedł w ciele". Nie wolno nam wyznaczać daty końca, ale myśląc o Pięćdziesiątnicy, mądrze jest patrzeć na znaki czasu. Lękać się nie tyle o jakiś koniec, co raczej o własną wiarę, jako o skarb najcenniejszy, który, nie daj Boże, mógłby nam w tych zdradliwych czasach porwać Zły.

LIDIA CIECIERSKA Pielgrzym nr 221 Wasze komentarze: marzena aneta: 23.01.2023, 19:01 Duch czasów ostatecznych dziękuję Boże kocham Cię proszę o dobre katechetki mające wiare i ich mężów i dobrych katechetów mających wiare i ich żony dziękuję Boże kocham Cię proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję Boże kocham Cię proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Beniamin Modlitwa do św. Beniamina Krótka historia Drogi Krzyżowej Droga Krzyżowa dla młodzieży Czy można Bogu dziękować dosłownie za wszystko, także za swój grzech? Do czego potrzebne jest Panu Bogu nasze uwielbienie? Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna