Jak Bóg zawierał przymierze z człowiekiemZnajdujący się w Księdze Wyjścia opis zawarcia przymierza powstał w swojej ostatecznej formie wiele wieków po ukonstytuowaniu się religii Izraela jako przymierza. Nawiązując do historii, jest on przede wszystkim katechezą, pouczeniem teologicznym.Jest faktem historycznym, że Izraelici, którzy wyszli z Egiptu i przy tej okazji zobaczyli moc Bożą, byli skłonni do przyjęcia tego, co przez Mojżesza Bóg do nich mówił. Jest faktem, że Mojżesz działał pod szczególnym natchnieniem Bożym i wykorzystał wiele wypadków, aby je interpretować jako działanie Boże, jako nośniki Bożego objawienia. Jest faktem, że Mojżesz nadał religii model przymierza i uczynił to w czasie długiego pobytu Izraelitów na pustyni. Szata literacka, w jakiej opisano te fakty w Księdze Wyjścia, zawiera natomiast wiele pouczeń teologicznych. Układ treści Księgi Wyjścia od rozdziału dziewiętnastego, zawiera następujące elementy: najpierw Bóg się przedstawia, potem następuje podanie warunków, Bóg daje przykazania, trzecim elementem jest obietnica. Jeżeli warunki zostaną zachowane, Bóg obiecuje swoją opiekę. Ostatnim elementem jest rytuał związany z zawarciem przymierza. PrzedstawienieBóg objawia swoją siłę. Teofania synajska połączona jest z błyskawicami, grzmotami, trzęsieniem ziemi, obłokiem, trąbami. Są to literackie środki wyrazu na podkreślenie Bożej transcendencji. Bóg okazuje, że jest, że On sam mówi. Lud będzie potem prosił, aby Bóg mówił do niego przez Mojżesza, gdyż objawienie się Boga rodziło trwogę, ale było potrzebne dla przedstawienia się Boga. Bóg pokazuje swoją moc, ale równocześnie transcendencję i odrębność. Taki jest cel zakazu zbliżania się do góry. Podkreślona jest też konieczność przygotowania się na spotkanie z Bogiem. Izraelici piorą szaty i okresowo zachowują wstrzemięźliwość płciową.WarunkiOd dwudziestego rozdziału Księgi Wyjścia umieszczone są warunki przymierza. Zaczynają się od Dekalogu, czyli dziesięciu przykazań, po których następuje tak zwana Księga Przymierza (20,19.22-23), która zawiera prawa dotyczące życia religijno-moralnego, życia społecznego i kultu.ObietnicaOto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do 3 miejsca, które ci wyznaczyłem (23,20). Jeżeli zostaną 3 zachowane warunki przymierza, Bóg obiecuje: będę o nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół..., mój anioł poprzedzi cię i zaprowadzi cię..., oddalę od ciebie wszelką chorobę..., lęk wzbudzę przed tobą..., ustanowię granicę twego kraju..., oddam w ręce wasze mieszkańców tego kraju. To są obietnice wymienione w Księdze Wyjścia (23,21-33). Przeplatane są one stałymi upomnieniami nawołującymi do wierności.Rytuał zawarcia przymierzaKsięga Wyjścia, zawierająca fragmenty różnych tradycji, w opisie zawarcia przymierza jest logicznie redagowana i ukazuje kolejne elementy przymierza. Dlatego po przytoczeniu prawa, które musiało formować się dłuższy czas, powraca do relacji wydarzeń pod górą Synaj. Rozdział dwudziesty czwarty opisuje rytuał zawarcia przymierza: Wrócił Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa Jahwe i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: Wszystkie słowa, jakie powiedział Jahwe, wypełnimy. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Jahwe. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom z synów Izraela złożyć dla Jahwe ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: Wszystko, co powiedział Jahwe, uczynimy i będziemy posłuszni. Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Jahwe zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów.Wstąpił Mojżesz wraz z Aaronem, Nadabem, Abihu i siedemdziesięciu starszych Izraela. Ujrzeli Boga Izraela, a pod Jego stopami jakby jakieś dzieło z szafirowych kamieni, świecących jak samo niebo. Na wybranych synów Izraela nie podniósł on ręki, mogli przeto patrzeć na Boga. Potem jedli i pili" (24,3-11). KS. TOMASZ JELONEK
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |