Wspomożenie biednych okaż swą łaskawość 
Ty co możesz wrócić wzrok niewidomemu 
Zazielenić skały falującą trawą 
Daj dziecko tej nocy domowi mojemu 

Napełniłaś lasy kwiecistym spokojem 
Aby się pod lato w owoc zawiązały 
Jeśli nie ma granic dla wszechmocy Twojej 
Czymże jest dla Ciebie jedno dziecko małe 

Już pulsują pstrągi w ikry ciemnych smugach 
Z twardego orzecha wije się leszczyna 
Ptak z ciepłego żółtka na świat się wykluwa 
O synu Maryi błagam Cię o syna 

O dwie tylko łaski proszę Boże Wieczny 
Daj mi kiedy umrę niebieską dziedzinę 
I tak jak poetom płaci się za pieśni 
Za mój wiersz - modlitwę odpłać mi się synem 

Giolla Wright de Macnamee
Wierz pochodzi z końca XIII wieku