Dziękuję Ci, Mamo, że pozwoliłaś mi żyć

Wiele razy i przy różnych okazjach matka mi o tym mówiła.

O dziwo - nie mam żalu za to do moich rodziców. Przecież ja żyję i to jest najważniejsze.

Niemniej jednak wiele razy się nad tym zastanawiałam. I zapytuję dlaczego miałabym nie żyć? Żeby moim rodzicom było trochę lżej, żeby mieli więcej pieniędzy na pozostałe dzieci kosztem mojego życia, bo przecież ja już byłam.

Czy moja matka byłaby bardziej szczęśliwa, gdyby mnie usunęła? Chyba nie. To ja właśnie byłam najzdrowszym dzieckiem i najmniej sprawiałam rodzicom kłopotów.

To nic, że zaznałam w życiu biedy, zimna i czasem upokorzenia. Wiara i uczciwość, przekazane mi przez rodziców, pozwoliły mi wszystko pokonać. Tyle radości doznałam w życiu, tyle dobrych uczuć. Mam swoją rodzinę, męża, dzieci i wnuki. Kocham ich i kocham życie. Taki piękny jest dla mnie świat, widzę Boga we wszystkich jego kształtach i kolorach.

Moi rodzice już nie żyją. Ojciec zmarł, gdy miałam 16 lat, a matka przed 10 laty.

Dziękuję Ci, Mamo, że pozwoliłaś mi żyć. Zawsze będę prosiła Dobrego Boga, żeby Cię wziął do Nieba chociażby za ten jeden, bohaterski czyn - czyn godny Matki Polki, bo taką dla mnie i innych byłaś. Nie bałaś się przyjąć i w trudzie wychować wszystkie swoje dzieci. Mój list daję także pod rozwagę milionom dzielnych, szlachetnych i bohaterskich Matek Polek. Nie bójcie się bronić życia swoich dzieci. Od zarania wieków stałyście na straży poczętego życia. Teraz jest czas odpowiedzieć na to wezwanie.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 7 św. Saba Jerozolimski Modlitwa do św. Saby św. Gerald z Bragi Modlitwa do św. Geralda z Bragi Miasto Szwajcarią zwane

Najbardziej popularne Godzina Łaski 2023 Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna