św. Antoni Wielki(251 - 356)Urodził się w Środkowym Egipcie w rodzinie zamożnych i religijnych rodziców. Po ich śmierci, kierując się wskazaniem Ewangelii, sprzedał ojcowiznę, a pieniądze rozdał ubogim. Udał się na pustynię, gdzie rozpoczął życie w eremie, pełne umartwienia i milczenia.Znosił wtedy wiele ataków ze strony szatana, który go nękał, jawiąc mu się w różnych postaciach. Doznawał jednocześnie umacniających go wizji nadprzyrodzonych. Około 275 r. przeniósł się na Pustynię Libijską. Dziesięć lat później osiadł w ruinach opuszczonej fortecy Pispir na prawym brzegu Nilu. Miał dar widzenia rzeczy przyszłych. Słynął ze świętości i mądrości. Z biegiem lat zaczęli przybywać do niego uczniowie, prosząc o kierownictwo duchowe. Po wielu sprzeciwach zdecydował się ich przyjąć i odtąd oaza Farium na pustyni zaczęła zapełniać się rozrzuconymi wokół celami eremitów (miało ich być około 6000). Owe wspólnoty pustelników nazwano "laurami" (później także "ławrami"). Ok. 312 r., udał się do Tebaidy, gdzie w grocie w okolicy Celzum spędził ostatnie lata życia. Stąd właśnie wybrał się do Teb, gdzie odwiedził św. Pawła Pustelnika. Zachowały się listy Antoniego do mnichów zawierające głównie nauki moralne. Zmarł w wieku - wówczas będącym zupełną rzadkością - 106 lat. Antoni jest patronem dzwonników, chorych, hodowców trzody chlewnej (wg legendy uzdrowił niewidome prosię), koszykarzy, rzeźników, szczotkarzy i ubogich. Orędownik w czasie pożarów. W ciągu wieków wzywano go podczas epidemii oraz chorób skórnych. Modlitwa św. Antoniego WielkiegoModlitwa do św. Antoniego WielkiegoZobacz więcejŚw. Antoni Pustelnik - asceta pełen humoruWojciech Świątkiewicz
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |