św. Grzegorz Oświeciciel

Grzegorz był synem księcia Partów Anaka i urodził się ok. 260 w Armenii, ponieważ ojciec przeniósł się tam ok. połowy III w. W Armenii jego rodzina, wciągnięta w spisek uknuty przez króla sasanidzkiego Artakserksesa, w celu usunięcia króla Armenii Chosroesa, została wymordowana przez synów tego ostatniego. Dzięki przytomności mamki, ocalał jedynie dwuletni Grzegorz. Kobieta w porę zdążyła uciec z chłopcem do Cezarei Kapadockiej.

W Cezarei Grzegorz przyjął chrzest chrześcijański, ożenił się i miał dwóch synów – Aristagesa i Wertanesa. Dostał się na dwór króla Tirydatesa III, syna Chosroesa. Z powodu swojej wiary chrześcijańskiej oraz przynależności do rodu Anaka padł ofiarą srogich prześladowań, a nawet był przez 15 lat przetrzymywany w więzieniu w Artaxata, od 298 do 313.

Według najstarszych opisów hagiograficznych, Grzegorz uzdrowił króla Tirydatesa z ciężkiej choroby i ten nawrócił się na chrześcijaństwo. Z tej też racji tradycyjnie przypisuje się Grzegorzowi nawrócenie znacznej części Armenii na chrześcijaństwo.

Z punktu widzenia historycznego pewne jest, że po odzyskaniu wolności Grzegorz otrzymał święcenia biskupie w Cezarei w 314 z rąk bpa Leoncjusza z Kapadocji i odtąd tę godność przez wiele lat piastowali jego potomkowie. Dzięki pomocy Kościoła kapadockiego Grzegorz zdołał dogłębnie zreorganizować życie chrześcijan ormiańskich, przeszczepiając Ewangelię na ziemie, na których nie była ona jeszcze głoszona. Działał w prowincjach, które ces. Galeriusz w 292 przyłączył do cesarstwa.

Jak głosi w dalszym ciągu tradycja, Grzegorz zmarł jako pustelnik, zamknąwszy się w grocie niedaleko wioski Thordan, uprzednio mianując swego syna Aristagesa pierwszym biskupem Cerkwi ormiańskiej.

Z uwagi na zasługi dla kraju i Cerkwi został nazwany "Oświecicielem Armenii". Ormianie wspominają Grzegorza pod trzema różnymi datami: początek jego więzienia, koniec więzienia i odnalezienie jego śmiertelnych szczątków. Do dziś jego ramię, jako relikwia, znajduje się w posiadaniu katolikosa ormiańskiego.

W ikonografii św. Grzegorz przedstawiany jest w biskupich szatach i z siwą brodą. Zazwyczaj w lewej ręce trzyma Ewangelię, a prawą błogosławi.

Przyczynki do lektury:

"Niepoznawalny przyszedł w ciele, był dotykany i poznawany w ciele. On w sposób wolny wziął na siebie wszystkie namiętności ciała i cierpiał w upokorzeniu, przebywając pośród obcych. I nie będąc przez nikogo zmuszany, ale ze swojej własnej, niezależnej woli, wszystko to znosił, jak jest napisane: "Ja mam moc oddać moje życie według mego upodobania i mam moc je znów odzyskać". Zrodził się z dziewicy i dobrowolnie wypełnił wolę Tego, który Go posłał. Mówi bowiem: "Przyszedłem, aby pełnić wolę Ojca mego", aby w ten sposób pokazać jedyną w swoim rodzaju, nierozdzielną i nierozerwalną jedność, jaka panuje między nimi. ("Nauki św. Grzegorza" 379-380)

Ty, który powstałeś jak słońce na mocy powołania danego przez Chrystusa i oświeciłeś naszą armeńską ziemię poznaniem Boga, święty Grzegorzu, wstawiaj się nieustannie za naszymi duszami.

Zobacz więcej

Dlaczego św. Grzegorz został nazwany Oświecicielem?

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Tajemnice Bolesne Różańca Świętego 7 października - Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej Modlitwa na wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej Modlitwa do Matki Bożej Różańcowej Litania do Matki Bozej Rozancowej Moc modlitwy różańcowej

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna