Rolnik u stóp Matki Bożej SiewnejPrzy dróg rozstaju, wśród łanów zboża bieli się postać Niepokalanej w malej kapliczce - słońcem złoconej, wiatrem i śniegiem, deszczem smaganej. Przyklęknął przy Niej rolnik znużony i wzrok błagalny ku Marii wznosi:
- Niepokalana, daj słońce polom, deszcz, co wilgocią żyzną je zrosi. Spójrz na me ręce tak spracowane, które wydobyć muszą chleb z roli. Dopomóż, Matko, udźwignąć ciężar...
Jakby ta ziemia macochą była! Czasem jesteśmy wprost pogardzani. - Powiedz rodakom, mój drogi synu, że Chrystusowa nauka głosi miłość jednaką wszystkich klas, stanów i że różnice pośród nich znosi. I Ewangelia wyznacza drogę bez uprzedzenia wspólnej miłości.
W narodzie, który szanuje wszystkich, Chrystus królestwem Swym się rozgości. - Matko Najświętsza, Ty łaski światłem poszerz im serca i otwórz oczy, by Polak dojrzał, czy drogą prawdy danych nam Bożych Przykazań kroczy.>p?
- Módlcie się o to, bo każdą prawdę opornie ludzkie serce przyjmuje. Egoizm, pycha, zarozumiałość umysł lenistwem zawsze krępuje. By nas związało jedno kochanie, szacunek wobec ludzkiej godności, każdego bowiem Pan Jezus zbawił Krwią Swą na krzyżu, Boską miłością. Błogosław, Matko Niepokalana, abyśmy odtąd - za Twą przyczyną - złączeni sercem w obliczu Pana stali się wszyscy jedną rodziną. Wanda Łakowicz MSF
Ostatnia aktualizacja: 21.09.2021
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2022 Pomoc Duchowa |