Obecność Pana na modlitwie

Kościół, wspólnota, owczarnia, jedność, trwanie... tak wiele słów określających tę samą rzeczywistość. Dużo chwil radości i rozczarowań. Ilu ludzi, tyle doświadczeń. Pośród tego wszystkiego jednak pewność, że Ten, w którego wierzę - Jezus, pozostaje zawsze ten sam, niezmienny, kochający, wierny... Zawsze idzie u twego boku, zasiada z tobą przy jednym stole. Towarzyszy w chwilach pracy i odpoczynku. Czeka każdego dnia na spotkanie, ma ci tyle rzeczy do objawienia...

Jest wiele tekstów biblijnych, które przypominają bliską obecność Pana. W ostatnich tygodniach odkryłam ten fragment, który proponuję tobie do modlitwy. Jest to J 21,1-19. Zapraszam.

Zadbaj o odpowiedni czas i miejsce na spotkanie z twoim Panem. Dobrze byłoby, gdyby to było stałe miejsce i stały czas..Niech to będzie "twoje miejsce spotkania".
Poproś o głębokie przeżycie prawdy, że Jezus jest wierny, że ufa ci i powierza ci swoje zadania.
Usiądź wygodnie, uspokój oddech... Przygotuj serce, wycisz je, otwórz na to wszystko, co Bóg chce ci powiedzieć.
Wołaj do Ducha Świętego (swoimi słowami, tak jak potrafisz), proś o potrzebne dary na czas spotkania. Powtórz powoli, spokojnie słowa psalmu wyrażając w ten sposób głębokie pragnienie spotkania z Panem.

Jak lania pragnie wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego;
Kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? (Ps 42,2-3)

Módl się imieniem Jezus. Skup swoje myśli i serce na osobie Jezusa. Wypowiadaj powoli to imię, włączając je w swój oddech: "Jezus". Niech przenika cię głębokie pragnienie zjednoczenia się z Jezusem.
Odczytaj powoli i dokładnie fragment Ewangelii.
Wyobraź sobie scenę, której opis przed chwilą przeczytałeś. Ożyw ją w swoim wnętrzu.

Zobacz uczniów skupionych wraz z Jezusem wokół ognia i spożywających śniadanie. Popatrz i doświadcz głębokiej troski Jezusa o potrzeby swych uczniów. Zobacz także siebie między nimi.

Co czujesz? Czego doświadczasz?

Jezus rozmawia z Piotrem. Ten, po zdradzie, jest pełen niepewności, może jeszcze trudno mu sobie wybaczyć to, co uczynił. Ale Jezus jakby niczego nie pamiętał, pyta tylko: Piotrze czy mnie miłujesz? Wyznanie Piotra wymazuje jego zdradę. Jezus powierza mu troskę o swój Kościół. Podobnie Jezus zbliża się do ciebie.

Z jakimi doświadczeniami stajesz dziś przed Nim?

Patrzy na ciebie z miłością. Wyobraź sobie, że opiera na twym ramieniu swą prawicę w geście zaufania. I zadaje ci pytanie: Czy mnie miłujesz?

Co czujesz? Czego doświadczasz? Jakie zadanie Jezus ci daje? Co chce ci powierzyć?

Zachowaj w swoim sercu Jego wspomnienie, obecność, Jego spojrzenie, słowa, zaufanie, którym cię obdarzył, Jego miłość.
Trwaj w ciszy.
Zakończ słowami modlitwy:

To prawda, że są odpływy i przypływy, ale morze ciągle pozostaje takie samo. Ty jesteś morzem. I choć emocjonalnie zaznaję wielu wzlotów i upadków i często doświadczam wielu zmian w życiu wewnętrznym, Ty pozostajesz taki sam. Twoja stałość nie jest jednak stałością skaty, lecz stałością wiernego kochanka. Dzięki Twej miłości urodziłem się do życia; Twoja miłość mnie pokrzepia i wciąż przyzywa do siebie. Są dni smutku i dni radości; jest poczucie winy i uczucie wdzięczności. Są chwile niepowodzeń i chwile sukcesów. Ale wszystkie one są ogarnięte Twą niezachwianą miłością.

Moją jedyną prawdziwą pokusą jest zwątpienie w Twoją miłość, myślenie, że jestem poza jej zasięgiem, usunięcie się z jej uzdrawiającego promieniowania. Ulec tej pokusie to wejść w ciemność rozpaczy.

O Panie, morze miłości i dobroci, pozwól mi nie bać się sztormów i wiatrów mego codziennego życia, i niechaj wiem, że są odpływy i przypływy, ale morze pozostaje takie samo. Amen.

Henri J. M. Nouwen, Wołanie o miłosierdzies. Ewa Dłuś SP, eSPe nr 61 Wasze komentarze: Brak komentarzy Autor Treść Poprzednia [ Powrót ] Następna