"Modlitwa za ofiary Chorzowa"

66 żyć ubyło, a może więcej,
dziś jeszcze nie wiem.
Dobry Boże, unieś dusze do nieba
na gołębich skrzydłach,
ich ciała przywiodły ptaki
do chorzowskiej hali targowej,
pod naporem śniegu runął dach,
zapytasz kto winien
człowiek nie ptak,
gdy coś się zawali na dobre
dach, rodzina, miłość, świat
człowiek zaczyna szukać winy wszędzie
tylko nie w sobie,
milczący dramat życiowy,
w oczach trzęsą się łzy,
zapiera dech,
krzyczę niemym słowem,
stukam w mur bezgłowych,
Ciebie Dobry Boże proszę
(który jesteś miłością i mądrością)
ukaż winnych
i daj wieczne szczęście sercom,
które przestały bić.

Danuta Niewiadomska