Dni człowieka są jak trawa

Po tamtej stronie lasu (sł. i muz. A. Budzyńska) Uczę się twojej nieobecności (sł. i muz. A. Budzyńska) Pioseneczka - Aniołek (sł. i muz. A. Budzyńska) Psalm (sł. i muz. A. Budzyńska) Drugi człowiek jest mi kwiatem (muz. A. Budzyńska, sł. E. Kuriatto) Sen (sł. i muz. A. Budzyńska) Opowieść o przyjaźni (sł. i muz. A. Budzyńska) Testament (sł. i muz. A. Budzyńska Bal (sł. i muz. A. Budzyńska) Kartka z Wenecji (sł. E. Stachura, muz. A. Budzyńska) Romans (sł. i muz. A. Budzyńska) Biała kartka (sł. i muz. A. Budzyńska) Gdy smutno (sł. i muz. A. Budzyńska) Dałeś mi Panie (sł. i muz. A. Budzyńska) Patrz stoję tu (sł. i muz. A. Budzyńska)

W nagraniu udział wzięli: Agata Budzyńska - śpiew, gitara Nagranie: Lubartów 1989 r. Po tamtej stronie lasu Chciałam tobie nagrać kilka moich ulubionych piosenek. Opowiedzieć trochę o świecie który istnieje. Dzięki któremu śpiewam, który jest również w tobie. I na początek chcę was zabrać w takie dobre miejsce które sobie kiedyś wymyśliłam gdzie już są moim przyjaciele. Na drugą stronę lasu tam gdzie zawsze kwitną poziomki... Po tamtej stronie lasu gdzie kwitną poziomki Mała Wiola tańczy na mojej dłoni Zielona Agnieszka świat maluje na zielono Jabłkowy poeta gubi swoje wiersze A wiatr listonosz nieproszony Roznosi je ludziom zamiast złych nowin Po tamtej stronie lasu gdzie kwitną poziomki Chcę abyś wiedział jest miejsce dla ciebie Na twoja przyjaźń czeka przyjaźń Biała kwitnąca pokorna poziomka Pisze właśnie list do ciebie Przyjedź możemy razem śpiewać Błękitna jak obłok niezapominajka Będzie zawsze o tobie pamiętać I pozwoli ci odejść kiedy tylko zechcesz Po tamtej stronie jest miejsce dla ciebie I wierz mi będzie cierpliwie czekać... Uczę się twojej nieobecności W takich chwilach człowiek tak jak przez całe życie uczy się czegoś np. czyjejś nieobecności. Napisałam kiedyś wspólnie z moją koleżanką najpierw słowa a potem piosenkę o takiej dosyć trudnej nauce... Uczę się twojej nieobecności... Przy stole Na ulicy Gdy sięgam po książkę Uczę się twojej nieobecności... Na poduszce przechowującej wspomnienie Zapachu twego ciała Gdy dzień pochmurnieje a wiatr tłucze Pięściami w okiennice wieczoru Wybacz, że nie potrafię jeszcze Nauczyć się twojej nieobecności we śnie Uczę się twojej nieobecności... Na poduszce przechowującej wspomnienie Zapachu twego ciała Gdy dzień pochmurnieje a wiatr tłucze Pięściami w okiennice wieczoru Wybacz, że nie potrafię jeszcze Nauczyć się twojej nieobecności we śnie Pioseneczka - Aniołek Każdy z nas ma w życiu kogoś takiego kto sprawia że uczymy się jego nieobecności i wcale nie musi być to aż tak trudne i aż tak smutne. Bo przecież pozostają w nas również wspomnienia czegoś co było bardzo piękne... I takimi wspomnieniami jest jedna z moich chyba najbardziej popularnych piosenek. Piosenka o rysowaniu czegoś białego, puszystego i dobrego... Narysuję dla ciebie aniołka Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach Nie mnie I usiądę przy twoim stole Choć nie dla mnie było to miejsce Nie dla mnie Będę biegać po twoich sadach Zrywać wszystkie jabłka czerwone Choć nie ja miałam je rwać I wyśpiewam dla ciebie cały świat Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze I miłość wyśpiewam - najpiękniejszy dar I uśmiech wyśpiewam dla ciebie Strącę z nieba dla ciebie aniołka Aby zaniósł do ciebie mój uśmiech Choć nie ja miałam się śmiać Na przystanku pod twoją jabłonią Będę czekać na ciebie codziennie Choć nie ja miałam tam stać Wszystkie jabłka, wszystkie czerwone Porozdaję twym przyjaciołom Choć nie ja miałam przyjaźń dać I wyśpiewam dla ciebie cały świat Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze I miłość wyśpiewam - najpiękniejszy dar I uśmiech wyśpiewam dla ciebie Narysuję dla ciebie aniołka Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach Nie mnie Będę patrzeć w twoje oczy Choć nie ja miałam siłę w nich czerpać Nie ja Będę tulić do twoich dłoni Mą dziecinną buzię pyzatą Choć nie ja miałam czułość dać I wyśpiewam dla ciebie cały świat Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze I miłość wyśpiewam - najpiękniejszy dar I uśmiech wyśpiewam dla ciebie Psalm Kiedy tak płynnie udało nam się połączyć nasze ludzkie sprawy z boskimi to w tym miejscu wypada też zaśpiewać jeden z moich ulubionych psalmów który trochę przerobiłam. Do którego napisałem muzykę. Który tłumaczy mi to czego po ludzku nie potrafię sobie wytłumaczyć Pan czyni dzieła sprawiedliwe Bierze w opiekę uciśnionych Drogi Swoje objawił Mojżeszowi Dzieła Swoje synom Izraela Bo miłosierny jest Pan i łaskawy Nie skory do gniewu i łagodny Nie wiedzie sporu do końca Nie płonie gniewem na wieki Dni człowieka są jak trawa Kwitnie jak kwiat na polu Ledwie go muśnie wiatr A już go nie ma Miejsce gdzie był już go nie poznaje A miłosierny jest Pan i łaskawy Nie skory do gniewu i łagodny Nie wiedzie sporu do końca Nie płonie gniewem na wieki Pan czyni dzieła sprawiedliwe... Drugi człowiek jest mi kwiatem Pan czyniąc Swoje sprawiedliwe dzieła. Stawia również na naszej drodze ludzi. Bardzo różnych ludzi. Stawia też tych którzy pozostają potem w naszym sercu. Umacniają nas, ufają nam, pozwalają nam wierzyć. Czasami bywają to krótkie spotkania które potem potrafią przetrwać wieczność. Kiedyś moja koleżanka napisała taką piękną pieśń a tym że drugi człowiek jest jak kwiat i że przyjaciół Pan wybiera dla nas sam... Chciałabym wyśpiewać Tobie miłość Za Twoje jestem moje nie ma mnie Mój Panie Przed Tobą zawsze stoję winna Za mało kocham zbyt szybko żyję Panie daj zrozumieć mi Że to Ty przede mną przeszedłeś świat Wszystkich ludzi dobrze znasz Przyjaciół dla mnie wybierasz sam Drugi człowiek Panie jest mi kwiatem Piękny jest z daleka i pachnie tajemnicą Lecz nie wolno go dotykać w ręce brać To istota niezwyczajna, skarb Panie daj zrozumieć mi Że to Ty przede mną przeszedłeś świat Wszystkich ludzi dobrze znasz Przyjaciół dla mnie wybierasz sam Jak mam wczuć się w serce mego brata Gdy mijamy się bez słowa milcząc Oto stajesz Mistrzu w jego, cisze, niemocy Znakiem Ciebie są mi duszy oczy Panie daj zrozumieć mi Że to Ty przede mną przeszedłeś świat Wszystkich ludzi dobrze znasz Przyjaciół dla mnie wybierasz sam Drugi człowiek Panie jest mi kwiatem... Sen Jest pięknie jeżeli udaje nam się zawsze w życiu traktować jak kwiat drugiego człowieka. Ja dla takich ludzi z tęsknoty napisałam kiedyś piosenkę o tym że wbrew wszystkiemu co nas jednak dzieli przestrzeni, czasowi. Możemy się czasami spotykać płynąc naszymi małymi ludzkimi snami na jedną z wybranych gwiazd... Małym snem popłyniemy daleko W wielką wodę kolejnych dni Jednak zawsze będzie w nich ciepło Tej przyjaźni, bez której nie umiemy już żyć Noce wierne przyjaciółki W zamian za me tajemnice Dobrym wiatrem nas przygarną I w opiekę wezmą sen - życie A my snem popłyniemy daleko W wielką wodę kolejnych dni Jednak zawsze będzie w nich ciepło Tej przyjaźni, bez której nie umiemy już żyć Nie potrafię już zapomnieć I dziękować nie wiem jak Małe dźwięczne moje serce W śnie zostawiam niech tam gra Niech śpiewa... Małym snem popłyniemy daleko W wielką wodę kolejnych dni Jednak zawsze będzie w nich ciepło Tej przyjaźni, bez której nie umiemy już żyć Wielki smutek duszy mojej Kiedy przyjdzie nam się żegnać Napnie białe żagle tęsknot I spotkamy się na pewno I znów snem popłyniemy daleko W wielką wodę kolejnych dni Jednak zawsze będzie w nich ciepło Tej przyjaźni, bez której nie umiemy już żyć Opowieść o przyjaźni I ze względu na taką wielką przyjaźń które mnie kiedyś w życiu dotknęła i oczarowała napisałem piosenkę. Piosenkę dla moich przyjaciół... Kiedy was nie ma, to jakby nagle Zabrakło w moim życiu muzyki Kiedy was nie ma, to czas mnie straszy Że przeminę że będę chwilą Kiedy was nie ma, to jakby niebo Miało się rozstać na zawsze ze słońcem Kiedy was nie ma, dosyć mam wszystkiego I pragnę stąd na zawsze odejść Moi przyjaciele, moim przyjaciele Moi przyjaciele, bądźcie zawsze ze mną Moi przyjaciele, moim przyjaciele Moi przyjaciele, z wami wiem że wszystko mogę Że wystarczy tylko chcieć Jak mam wyśpiewać, jak mam dziękować? Jak wytłumaczyć, że bez was mnie nie ma? Przytulam do was moją miłość I wdzięczność moją w modlitwę zamieniam Milion aniołków narysuję I wszystkie razem postrącam z nieba Dom na górze wybuduję I zagram klauna kiedy trzeba Moi przyjaciele, moim przyjaciele Moi przyjaciele, bądźcie zawsze ze mną Moi przyjaciele, moim przyjaciele Moi przyjaciele, z wami wiem że wszystko mogę Że wystarczy tylko chcieć Testament Dla takich też najbliższych, najdroższych. Dla tych który lubią moje piosenki którzy odczuwają je bo przeżywają życie podobnie jak ja. Dla tych o których Kazimierz Dąbrowski napisałem piękny wiersz. Piękne pozdrowienia zaczynające się od słów: "Bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi za waszą czułość, nieczułości świata". Dla tych ludzi ja też napisałam jedną z moich piosenek taki mój maleńki testament - mała prośbę... Mottem tej prośby jest fragment wiersza Haliny Poświatowskiej... A kiedy zasnę, kochanie, gdy się ze światem rozstanę I będę długim przedmiotem, raczej smutnym Czy mnie wtedy przygarniesz? Ramionami ogarniesz I naprawisz, co popsuł los okrutny? Często myślę o tobie, często piszę do ciebie głupie listy W nich miłość i uśmiech Potem w piecu je chowam. Płomień skacze po słowach Nim w popiele nie uśnie, jak ja A kiedy zasnę, schowajcie mnie w lipowe skrzypeczki Pod głowę dajcie mi moją wiarę, moją miłość A kiedy zasnę, przytulcie mnie do waszej przyjaźni I mówcie, mówcie mi, że pamięć jest wieczna A kiedy zasnę, ogrzejcie mnie pocałunkami I zamknijcie nimi moje orzechowe oczy A kiedy zasnę, kochajcie mnie, kochajcie mnie mocno I grajcie mi na drogę moją kołysankę I poproście Pana by otworzył mi niebo Jak otwiera usta do modlitwy Wiarą swoich oczu rozpalcie nowe słońca I powiedzcie chłopcu, którego tak bardzo kochałam By nie deptał nigdy rumianków Rumianków deptać nie można A kiedy zasnę, pamiętajcie o moich piosenkach I nie pozwólcie im, nie pozwólcie milczeć! A kiedy zasnę, uczcie ludzi jak się uśmiechać I pokażcie im jak dobrze mieć serce I poproście Pana by otworzył mi niebo Jak otwiera usta do modlitwy Wiarą swoich oczu rozpalcie nowe słońca I powiedzcie chłopcu, którego tak bardzo kochałam By nie deptał nigdy rumianków Rumianków deptać nie można Kiedy odchodzicie ode mnie Sufity smutku spadają pod me stopy Kiedy odchodzicie ode mnie Jestem tak sama, że aż boli Kiedy odchodzicie ode mnie... Boję się, że zawsze tam zostanie Kiedy odchodzicie ode mnie... Wołam "Kocham cię zostań"... Bal Bardzo lubię śpiewać o czasie. Bo jest on nieodłącznym składnikiem naszego życia. I bardzo wiele od tego czy coś dzieje się w tym jedynym odpowiednim czasie. Wyczucie czasu i uchwycenie wszystkich ważnych chwil jest bardzo trudne. Myślę że każdemu z nas przytrafiło się przegapienie czegoś lub zerwanie jabłka zbyt wcześnie. Bo może zabrało nam cierpliwości. Może więc teraz pośpiewam trochę o czasie. Chociaż bardzo sama wierzę że wszystko w życiu człowieka ma swój jedyny najlepszy czas i że na to co jest w życiu najważniejsze czyli na kochanie - nigdy nie jest za późno. Za późno o kilka lat dostałam zaproszenie na bal Wymarzona suknia, złote buty i szal Za późno o kilka lat Myślałam: Czy to w żyłach krew czy wino Skąd ten słodki tan? Czy to szatan szepce pij i tańcz dziewczyno Jeśli przed czymś uciec chcesz Za późno o kilka lat dostałam zaproszenie na bal Wymarzona suknia, złote buty i szal Za późno o kilka lat Myślałam: Czy to żyłach krew czy łzy? Skąd w kieliszku białe wino? I czemu on nie mówi do mnie nic Tylko tańczy z inną dziewczyną? Za późno o kilka lat na dzień, który może się zdarzyć Na powrót do świata marzeń A dziewczyna zniknie z twego życia jak tęcza I pocierpi żeby nie pamiętać Kartka z Wenecji Ci którzy znikają w naszym życiu jak tęcza. Czasami też jak ta tęcza powracają w bardzo różny sposób albo bardzo cieleśnie albo na kartkach papieru wysłanych z daleka pokonujących przestrzeń która nas dzieli. Piosenka o takiej kartce... Światło za oknem głosi dzień Obok w łóżku budzi się mój sen Nocą w Wenecji spotkał mnie Prosił: "Zostań, Kocham Cię!" Wstaję, chcę Ci napisać list Prawda jednak bardzo śmiesznie brzmi Kłamię, więc nie dowiesz się O kim myślałam, gdy był blisko sen Przyjedź na jeden dzień Już tak dawno nie widziałam Cię Przyjaciele pytają mnie Wciąż pytają mnie: "Gdzie on jest?" Chodzę w te miejsca, które znasz Wszystko jest tak samo, Tylko nie ma nas Gazety czytam, wieści wciąż złe I wstyd mi pisać, że pragnę Cię Przyjedź na jeden dzień Już tak dawno nie widziałam Cię Przyjaciele pytają mnie Wciąż pytają mnie: "Gdzie on jest?" A wieczorami, gdy jest źle Zamykam oczy, wtedy widzę Cię Chcę dać Ci szal, Do płaszcza przyszyć guz Minęła zima, kochanie, wiosna już Przyjedź na jeden dzień Już tak dawno nie widziałam Cię Przyjaciele, wiesz... Przestali pytać... Boję się... Romans Kiedy nosiłam w sobie taki mały lęk. Był czas że słuchałem wtedy najchętniej ruskich romansów. Tych szczypiących serce i napisałam kiedyś taki swój mały własny romans raczej z takiej radości tego wszystkiego co mnie spotkało a co może przeminęło bo musiało przeminąć bo nie wszystkich można zatrzymać w swoim życiu ale posiadanie dobrych wspomnień i w sercu takiego serdecznego życzenia temu komuś wszystkiego najlepszego to jest też bardzo, bardzo dużo... To też może dawać nam w życiu siłę. Kiedy się z kimś rozminiesz to życzę Ci aby to rozminięcie nie przynosiło bólu ale takie miłe wspomnienie. Tak jak o tęczy lub o pięknym kwiecie którego gdzieś tam kiedyś się zerwało lub widziało. Mój mały romans z prośbą by nie mówić o miłości... Wypij za moje zdrowie Gdy gdzieś w życiu przepadnę Może obok inny człowiek Może tylko pies Wypij za moje zdrowie Czuć życie mówią, to jest to Dobrze wiemy oboje Czas płynie wciąż I proszę nie, nie mówmy o miłości Nie liczmy pocałunków ani słów Życie uczy nas ciągle tej mądrości Nie wracaj gdy nie wierzysz w cud Piję za Twoje zdrowie Za Twój najlepszy czas Chociaż dzisiaj dwa nieba I oddzielne słońca dwa Piję za Twoje zdrowie Wierz mi, nie ważne z kim Dzielę dzisiaj powietrze Łóżko, prawdę, okno, łzy Nie proszę nie, nie mówmy o miłości Nie liczmy pocałunków ani słów Życie uczy nas ciągle tej mądrości Nie, nie wracaj gdy nie wierzysz w cud Wypij za moje zdrowie Gdy gdzieś w życiu przepadnę Może obok inny człowiek Może tylko pies A ja za Twoje zdrowie Czuć życie to jest to Dlatego proszę Nie, nie mówmy o miłości Nie liczmy pocałunków ani słów Życie uczy nas ciągle tej mądrości Nie wracaj, za późno już... Biała kartka Tak naprawdę w życiu to nie powinno się chcieć uciec, uciekać od siebie bo potem bardzo trudno jest do siebie wrócić. A kiedy już się wróci można siebie nie rozpoznać bo czas ciągle płynie. Ja znalazłem takie antidotum na moje ucieczki od siebie. Wymyśliłam sobie wysyłanie siebie na kartce pocztowej komuś bliskiemu na ten czas w opiekę... Listy białe jak opłatki chleba Płyną, płyną ze świata Ciepło ciała i Twój uśmiech Wszystko zapisane Gdy nie mogę nie mogę Uciec od siebie to wysyłam Biała kartkę ze swoim imieniem Barwne słowa zasuszone w książkach Serca lata Zaklejone podpisane Z tamtej strony świata Gdy nie mogę nie mogę Uciec od siebie to wysyłam Biała kartkę ze swoim imieniem Wierne słowa trwałe słowa Na zawsze pisane Czasem bolą czasem leczą Jak zielony atrament Gdy nie mogę nie mogę Uciec od siebie to wysyłam Biała kartkę ze swoim imieniem Agata... Gdy smutno Spotykam w swoim życiu wielu ludzi którzy tak nieostrożnie albo nie wiedząc uciekli od siebie jednak... i błądzą potem i szukają siebie i te ich wędrówki są bardzo różne. Czasami bardzo smutne i kiedy takich ludzi spotykam czuję w pewnych momentach pewną niemoc. Wydaje mi się ze tak niewiele mogę dla nich uczynić chociaż wiem że przecież modlitwa czyni cuda. Czasami nawet nie potrafię ich nawet ostrzec. Przed tym aby nie uciekali od siebie. Tak powstała jedna z moich ostatnich piosenek o tym że tak bardzo chciała bym kogoś mi bliskiego obronić i ustrzec od zła... Chcę cię obronić, chcę ustrzec cię od zła Gdy smutno tak zaśpiewać, by cię rozweselić I z ciemnej nocy wyprowadzić w jasny dzień Tak życiem cię zachwycić, abyś chciał je przeżyć W podróż cię wezmę do takiego raju Gdzie smak miłości dojrzewa powoli Gdzie rana życia uśnie pod ustami Sny się spełniają, a prawda nie boli Chcę, chcę cię obronić, chcę ustrzec cię od zła Gdy smutno tak zaśpiewać, by cię rozweselić I z ciemnej nocy wyprowadzić w jasny dzień Tak życiem cię zachwycić, abyś chciał je przeżyć W podróż cię wezmę do takiego świata Gdzie się szaleństwo spełnia do ostatka Gdzie żal spóźniony niczego nie skreśla A zamki mocno przetrwają nawet na lodzie W podróż cię wezmę do takiego kraju Gdzie struga czasu upływa powoli Gdzie rzeki płoną słońca płynnym złotem Sny się spełniają, a życie nie boli Dałeś mi Panie Myślę że jest to możliwe tylko dzięki takiej miłości jakiej uczy nas Pan. Miłości która wszystkiemu wierzy, ufa, jest cierpliwa, wszystkiego się spodziewa. Piosenka o spotkaniu na drodze Pana... Dałeś mi Panie, Siebie wolność, miłość Cóż pragniesz w zamian, cóż Ci mogę dać Niezdarne dłonie, siebie czyli nicość Słowa ulotne jak poranna mgła I prosisz bym dzieliła się miłością Z wszystkim co obok, z wszystkim co mi dałeś Każdą nadzieję troskę i niepewność Bym podzieliła z kimś, kogo mi przysłałeś I dziś właśnie dziś Spotykam Cię na drodze I dziś właśnie dziś Wypełnić chcę Twą wolę I dziś właśnie dziś Panie, dzięki Tobie... Jestem szczęśliwa, mogę kochać... Jest mi dobrze... I prosisz bym dzieliła się miłością Z wszystkim co obok, z wszystkim co mi dałeś Każdą nadzieję troskę i niepewność Bym podzieliła z kimś, kogo mi wybrałeś I dziś właśnie dziś Panie, dzięki Tobie... Jestem szczęśliwa, mogę kochać... Spójrz stoję tu Spotykam w swoim życiu wielu ludzi którzy ta nieostrożnie albo nie wiedząc uciekli od siebie jednak... i błądzą potem i szukają siebie i te ich wędrówki są bardzo różne. Czasami bardzo smutne i kiedy takich ludzi spotykam czuję w pewnych momentach pewną niemoc. Wydaje mi się ze tak niewiele mogę dla nich uczynić chociaż wiem że przecież modlitwa czyni cuda. Czasami nawet nie potrafię ich nawet ostrzec. Przed tym aby nie uciekali od siebie. Tak powstała jedna z moich ostatnich piosenek o tym że tak bardzo chciała bym kogoś mi bliskiego obronić i ustrzec od zła... Panie, spójrz stoję tu i ręce wznoszę Panie, o Twe wysłuchanie proszę Panie, przecież wiesz że bardzo pragnę Panie, chociaż kocham strasznie marnie Tyle razy padałem Tyle razy błądziłem Tyle razy krzyż rzucałem Odchodziłem od Ciebie, Panie Panie, spójrz wróciłem i ręce wznoszę Panie, o Twe wysłuchanie proszę Panie, przecież wiesz że bardzo pragnę Panie, chociaż kocham strasznie marnie A Ty ciągle czekasz A Ty ciągle wołasz A Ty ciągle wychodzisz na drogę Aby wiedział że wrócić mogę Panie, spójrz wróciłem i ręce wznoszę Panie, o Twe wysłuchanie proszę Panie, przecież wiesz że zawsze pragnę Panie, chociaż kocham strasznie marnie, Panie Wspominam Cię czasami w modlitwie wieczornej i proszę o to samo... Wznoszę ręce do Ciebie Panie W modlitwie pokornej proszę przyjdź Usta me szepcą wieczorny pacierz A za oknami już widzę noc Za chwile zostanę sam W rozłące Ty podasz mi Swą dłoń Lecz przedtem daj usłyszeć Twój głos Wznoszę ręce do Ciebie Panie Jutro znów nastanie dzień Przez okno wpadnie jakiś ptak Ja wiem że to od Ciebie Panie Ale co ja mam Ci dać Wznoszę ręce do Ciebie Panie Ustami kreślę Twój znak Kolana zginam i mówię PAX Żegnam Cię Panie już idę spać... Wasze komentarze: Piotr: 01.09.2010, 20:04 Tak, zgadzam się - są niezwykłe! Przez 22 lata miałem pół strony kasety audio z Jej nagraniami. Jesienią 2008 znalazłem te i inne nagrania w Internecie....i wciąż ich słucham! Aneta: 24.04.2008, 10:03 piosenki śp. Agaty Budzyńskiej są niezwykłe, zawsze gdy ich słucham, mam wrażenie, jakbym przenosiła się w jakąś inną rzeczywistość, to one sprawiły, że nie boję się śmierci, bo wiem, że tam po drugiej stronie czeka nas coś wspaniałego..... (1) Autor Treść Nowości św. Korneliusz Modlitwa do św. Korneliusza św. Cyprian z Kartaginy Modlitwa do św. Cypriana Modlitwa do św. męczenników Korneliusza i Cypriana Czy człowiek nie wierzący ma szansę na zbawienie? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt