Jak zachęcic dziecko do nauki

Pierwsze tygodnie pobytu dzieci w szkole, to także duże przeżycie dla rodziców. Mogą przebiegać bezboleśnie, ale mogą też pojawić się problemy wcześniej nieznane. Jeśli masz w domu pierwszoklasistę, to prawdopodobnie nadejdzie taki czas, że zatęsknisz już niedługo do lat przedszkolnych. We wspomnieniach jawią się one jako okres zdecydowanie beztroski: żadnych obowiązków, tylko zabawa. Nie musiałaś pamiętać planu lekcji, pilnować odrabiania zadań domowych, sprawdzać zawartości tornistra i kombinować, kto odbierze malucha ze szkoły. Na dodatek twoje dziecko znalazło się w instytucji, która ujawni czy jest niebywale zdolne, czy raczej nie bardzo. Zostaniesz o tym poinformowana zaraz na pierwszej wywiadówce. Być może usłyszysz, że twoje dziecko jest wprawdzie zdolne, ale leniwe. No i zaczniesz walczyć, a walka o wykorzystanie tych ukrytych zdolności będzie trudna, uciążliwa i niewdzięczna. Rodzice prawią kazania kontrolują, zasiadają do lekcji razem z dzieckiem, straszą czarną wizją przyszłości ("Nic z ciebie nie będzie"), płacą za dobre stopnie, nakładają srogie kary, kupują edukacyjne programy komputerowe, proszą, grożą, itd. I nic z tego nie wynika. Ich dzieci, choć inteligentne, w ogóle nie są zainteresowane rolą wzorowego ucznia. Rzeczywiście, nauczyciel szybko dostrzeże, że dziecko nie wykorzystuje swoich potencjalnych możliwości i wtedy usłyszysz, że twoje dziecko jest zdolne, ale leniwe. Uczeń zniechęcony Nikt nie rodzi się prymusem. Przygotowania do roli ucznia zaczynają się wcześnie, a pierwszymi nauczycielami są rodzice, starsze rodzeństwo, dziadkowie. Duże znaczenie ma sposób wychowania, sytuacja dziecka w rodzinie, postawy rodziców. Ułatwiają one lub utrudniają malcowi doświadczenie zależności między wysiłkiem a wieńczącym go sukcesem. Uczeń niedoceniany szybko się zniechęca. Liczy na szybki efekt albo szybko rezygnuje, bo nie poznał jeszcze, co to znaczy wytrwale pracować. Dobrze znamy jego argumenty: nauczyciel się uwziął, rodzice zbyt wiele od niego oczekują, być kujonem i prymusem to hańba, szkoła jest nudna i uczy wielu niepotrzebnych rzeczy, ważniejsze jest hobby, a poza tym przecież szkoła stresuje. Przyczyn własnych porażek nie szuka w sobie, jest przekonany, że i tak nie warto się wysilać, gdyż to nic nie da. Jednocześnie wierzy w swoją szczęśliwą gwiazdę zapominając, że na sukces trzeba zapracować. Podstawową wspólną cechą uczniów bez sukcesów są potencjalnie duże możliwości połączone z nieumiejętnością wykorzystania tych ukrytych talentów. Psychologowie opisali grupę dzieci, które ze względu na pewne rodzinne sytuacje są narażone na to, by stać się uczniem zniechęconym. Są to: dzieci rozpieszczane (nie muszą podejmować wysiłków, żeby osiągnąć upragnione cele, bowiem rodzice podają im wszystko "na tacy"); dzieci nadopiekuńczych rodziców (są stale wyręczane i kontrolowane, więc nie mają okazji nauczyć się podejmowania decyzji i ponoszenia ryzyka); dzieci rywalizujące z rodzeństwem (porównywanie i walka o względy rodziców stwarzają poczucie zagrożenia i niesprawiedliwości); dzieci bardzo zdolne (w szkole brak atmosfery sprzyjającej wybitnym, a przez to kłopotliwym uczniom, preferuje się zdyscyplinowanych przeciętniaków); dzieci manipula- torzy (mają poczucie władzy nad otoczeniem; najczęściej to dzieci skłóconych, zbyt pobłażliwych albo zapracowanych rodziców); dzieci ze zdezorganizowanych domów (nieuporządkowany tryb życia utrudnia przystosowanie się do szkolnej rutyny, akceptację ograniczeń i wypełnianie obowiązków). Pomóż odnieść sukces Uczniowi zniechęconemu trudno jest pomóc; w każdym razie przykłady różnych działań rodziców, nie dają żadnych rezultatów Pomoc może mieć sens jedynie wówczas, gdy współdziałać będą rodzice, nauczyciel i dziecko. Motywować nie dziecka do nauki wymaga cierpliwości i wytrwałości. Jednak przekonacie się, że nawet niewielka zmiana na lepsze sprawi, że dziecku znów zaczyna na czymś zależeć i zechce coś więcej umieć, być mądrzejszym. Jednak trzeba wymyślić coś takiego, żeby ono poczuło satysfakcję z pracy, z wysiłku, żeby doświadczyło dumy z osiągnięć. Jeśli chcesz pomóc swojemu "zdolnemu, ale leniwemu" uczniowi, to najpierw razem ustalcie cel, gdyż nie wystarczy ogólnikowe "Chcę być lepszym uczniem". Poproś nauczyciela, aby podpowiedział, z czym dziecko ma największe kłopoty i jak pracować, żeby je pokonać. Pochwały dodają skrzydeł, a więc dostrzegaj i chwal każdy sukces. Nie czekaj na same piątki, bo możesz się nie doczekać, wystarczy, że twój roztrzepany synek zaczął pakować sam plecak co wieczór i nie musi dzwonić do kolegi, żeby dowiedzieć się, co było zadane. Każda zmiana na lepsze utrwali się szybciej, jeśli zostanie dostrzeżona i doceniona. Nie wymagaj zbyt wiele: pamiętaj, że z humanisty nigdy nie zrobisz matematyka. Dobry wzór jest ważniejszy niż tysiące słów: rodzice ambitni, czytający i nie unikający wysiłku to dobry przykład. Jeśli zaś mówisz: "W życiu liczy się spryt i pieniądze", "Ja też nie lubię się uczyć", to nie dziw się, że twojemu dziecku wcale nie chce się wysilać. Nie chodzi o to, by dziecko miało piątki, ale by umiało mobilizować się po porażkach i chciało dążyć do sukcesu. NATALIA BUDZYŃSKA Wasze komentarze: marzena aneta: 29.05.2023, 14:46 Jak zachęcić dziecko do nauki dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie tym dziękuję proszę o dobre dzieci dobrze uczące się dziękuję proszę o zakończenie aborcji na świecie tym i wogóle nie można dzieci zabijać dziękuję proszę żeby dzieci rodziły się tylko chciane kochane planowane zdrowe dziękuję proszę o szczęście zdrowie dla dzieci moich i dzieci rodzeństwa i dzieci wszystkich bo dzieci wszystkie nasze są dziękuję proszę o szczęście zdrowie dla dzieci wszystkich w dorosłym życiu dziękuję proszę o błogosławieństwo dla dzieci wszystkich na całym świecie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt