Majowe u babci - Adonai.pl

- Ślicznie. Słońce świeci, cieplutko, ptaszki się uwijają, a na klombiku już zakwitły prymulki.

- E tam, tak zawsze babcia mnie chwali, a to przecież nic takiego. Ja lubię chodzić po sprawunki. Tylko teraz to już muszę się spieszyć. Dziś mam religię przed lekcjami w szkole.

- No to leć, leć, żebyś się nie spóźniła. A nie zapomnij nawiedzić Pana Jezusa i westchnij też za mnie.

- Ja nigdy nie omijam kościoła, gdy jestem blisko - powiedziała dziewczynka całując chorą. - A jutro będę miała więcej czasu, to mi babcia coś opowie, dobrze? - powiedziała wychodząc.

- Dobrze, dobrze. Mogłabym ci po całych dniach opowiadać. Gdy tak leżę sama, to mi się zawsze coś przypomina. Opowiem ci o majowym.

- No i jak to było z tym majowym? - spytała Janinka na drugi dzień, gdy po śniadaniu pomogła babci ułożyć się i usiadła przy niej na rozkładanym stołeczku.

- To było wtedy - mówiła babcia - kiedy twoja mama i ciocia miały mniej lat niż ty. Irusię niosłam na rękach, a Helenka biegła przy mnie. Kościół stał na drugim końcu miasta. Tam nie jeździły tramwaje ani autobusy, ale jak przyszedł maj, to chociaż kilka razy musiałam pójść na majowe. No a pewnego dnia to mi szczególnie zależało na tym, by porozmawiać z Matką Boską, bo dziadek, to znaczy mój mąż, stracił pracę. Dzieci mieliśmy sześcioro, bieda zaczęła się do nas wkradać.

- A ja to jestem tylko jedna. Szkoda, że nie mam choćby jednego brata albo siostry - wtrąciła Janinka.

- No i wtedy w czasie drogi zerwała się okropna burza. Grzmoty, pioruny, deszcz lał strumieniami. Ale nie zawróciłam do domu. Przeczekałyśmy troszkę w jakiejś bramie i do kościoła. Przemokłyśmy na wylot, bo nie miałam parasolki. Ale z jakąż serdecznością śpiewałam wtedy litanię. Irusia i Helenka stanęły bliziutko ołtarza. One też potrafiły się ładnie modlić... Widocznie Matce Boskiej podobał się ten trud i łzy po deszczem złanych twarzach... Za kilka dni dziadek znalazł pracę... - mówiła przerywanymi zdaniami.

- Kocham, kocham majowe - szepnęła babcia - ale już chyba nigdy w życiu na nie nie pójdę. Z moimi nogami coraz to gorzej.

- Babciu, może Najświętsza Panienka jeszcze babcię poratuje? A w tym maju to wie babcia, co zrobimy?

- Z Ewą i Mariolą urządzimy ołtarzyk tu - wskazała ręką na stolik - i będzie majowe.

Janinka dotrzymała słowa. Na pierwsze majowe zaprosiła jeszcze sąsiadkę z naprzeciwka, tak, że było ich razem pięć osób, aie pod koniec maja zbierało się ich po kilkanaście. I umówili się, że nabożeństwo czerwcowe też tak samo będą odprawiać.

Halina BARANOWICZ Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzedni [ Powrót ] Następny