|
Rodzina Bogiem silna - 20 rad dla dobra rodziny
- Do zbawienia prowadzi nas Kościół święty. Z Kościołem myślimy, modlimy się, cierpimy, radujemy się, czynimy wszystko dobrze.
- Żyjemy w stanie łaski uświęcającej, zachowując wiernie Przykazania Boże i kościelne.
- Zawsze ufamy Opatrzności Bożej. Oddajemy naszą rodzinę Panu Bogu za pośrednictwem Niepokalanej.
- Staramy się w niedzielę wspólnie uczestniczyć we Mszy Św. i często jednoczyć z Panem Jezusem w Komunii Św., a zwłaszcza w rocznicę naszego ślubu i w inne uroczystości rodzinne.
- Unikamy jakiejkolwiek sprzeczki, uznając, że każde z nas może mieć swoje zdanie. W sprawach trudnych i spornych prosimy Ducha Świętego o światło i jedność. Z drobnostek będziemy się śmiać.
- W domu naszym pielęgnujemy zwyczaje religijne i dawne tradycje. W każdą niedzielę poświęcamy piętnaście minut na czytanie Pisma Świętego.
- Usiłujemy stale rozwijać zdolności i sprawności nasze i naszych dzieci, wierząc w możliwości duchowego postępu.
- Dobro naszej rodziny wymaga wspólnych przeżyć, więc na kolanach przed Panem Bogiem rozpoczynamy i kończymy każdy dzień, jesteśmy razem przy modlitwie, razem w nieszczęściach i chorobach, razem spełniamy prace domowe, razem odpoczywamy i bawimy się, razem wyjeżdżamy.
- Wszczepiamy w umysły i serca dzieci miłość ku Panu Bogu, znajomość i zrozumienie prawd Bożych oraz cześć do Matki Najświętszej.
- Wybraliśmy wspólne życie, dlatego wspólnie troszczymy się o wzajemną miłość, zgodę, wierność, zrozumienie i dobry przykład oraz dbamy razem o nasz dom rodzinny, wyrzekając się egoizmu. Dobro rodziny jest dla nas ważniejsze niż osobista przyjemność.
- Staramy się o pogodę ducha, o dobre słowo i humor. Nie wypominamy sobie wad, uchybień ani grzechów z przeszłości. Nie trwamy w gniewie, nie podnosimy głosu z wyjątkiem śmiechu i śpiewu.
- Liczymy się z przeżyciami innych osób, zwłaszcza dzieci. Mówimy o innych tylko dobrze albo wcale, o dzieciach wszystko i szczerze.
- Po każdym upadku powstajemy natychmiast i staramy się usilnie o to, co się Panu Bogu podoba, ufając miłosierdziu i opiece Bożej.
- Każde dziecko, nawet nieoczekiwane, uważać będziemy za własność Stwórcy i dar Boży, ciesząc się z jego życia i godząc się na trudy jego wychowania.
- Wobec dzieci mamy wspólny autorytet i jeden sposób postępowania. Podstawą wychowania będzie sumienne poznanie zasad Ewangelii, pedagogiki i psychologii. Mamy czas rozmawiać z każdym dzieckiem, zwracając uwagę na jego wiek, indywidualność i upodobania.
- Szeroko otwiermy drzwi domu i serca nasze, by dzielić się dobrami moralnymi, kulturalnymi i materialnymi.
- Obowiązki stanowe i zawodowe wypełniamy gorliwie na chwałę Bożą. Wykonujemy wszystko w swoim czasie, unikając spóźnień.
- Gospodarujemy roztropnie naszymi dochodami, unikając gier haząrdowych i długów. Unikamy picia wódki, nikogo nie namawiamy do picia alkoholu.
- Życie nasze łączymy z Chrystusem Panem, nieustannie ofiarującym się za ludzi Ojcu Niebieskiemu na ołtarzach świata, a pogłębiamy miłość ku Niemu przy okazji nawiedzeń Najświętszego Sakramentu.
- Świadomość współpracy z Panem Bogiem, naszym Ojcem, napełnia nas szczerą radością.
Ks. Włodzimierz Skoniecki OSJ
|
|