Dni jesienne, dni zimowe

Potrzebne nam więc jest jesienią ciepło, sprawne ogrzewanie w mieszkaniu. Niemniej jednak potrzebne jest ciepło okazywane starszym. Serdeczna pomoc w przetrwaniu przykrości jesiennych. Jak to można zrobić lepiej niż przez okazanie szacunku i życzliwości?

Przyszłość należy do młodości, nikt tego nie neguje. Trzeba by jednak poczynić jedno zastrzeżenie: do takiej młodości, która potrafi rozumieć sens czasu, nieuchronność przemijania, wartości niezmienne w każdym pokoleniu.

Mijający rok obchodzony jest jako Międzynarodowy Rok Osób Starszych. Nie wiemy, kto i w jaki sposób powinien to wyraziście okazać, kto powinien sprawić, by tzw. seniorom, ludziom odchodzącym ze sceny, często steranym intensywnym działaniem - powinien ten szacunek zorganizować. Nie przez okolicznościowe spotkania i uroczystości, jakieś dostojne urodziny, jubileusze itp., a przez obowiązek dobroczynienia. Może się to przejawiać na sto różnych sposobów, trudno ułożyć katalog uprzejmości, szacunku, pomocy, którymi młodsze pokolenia mogą obdarować starszych. I to nie z obowiązku nakazywanego zwykłym rozsądkiem (bo i ja się postarzeję) a z nakazu serca, z miłości bliźniego, choćby i z dobrego wychowania.

Bardzo wyraziście zaakcentowała obowiązek szacunku dla ludzi starszych encyklika papieska Evangelium uitae, podkreślając szczególne posłannictwo dla kształtowania głębszego porozumienia między pokoleniami, dla wzbogacania dialogu międzypokoleniowego i z potrzeby więzi w rodzinie. Tej najbliższej, od pradziadka do prawnuka, jak i rodzinie człowieczej, gdziekolwiek by okazała potrzebę, gdziekolwiek by wyczekiwała pomocy.

Papież Jan Paweł II wskazał wielokrotnie na aktualność wygłoszonej przez siebie przed laty prawie dwudziestu w Monachium homilii. Podkreślał w niej, że starość zasługuje na głęboki szacunek. Jest ona dla świata świadectwem długiej drogi, jaką człowiek przeszedł, tworząc i budując mimo przeżywanych często rozczarowań i cierpień. Podeszły wiek manifestuje się zdobytym często w trudnościach i przy znacznych ofiarach doświadczeniem. Wyrastająca z tego doświadczenia mądrość owocuje dobrocią i cierpliwością, wyrozumiałością, zrównoważeniem i optymizmem, na które nie zawsze stać rozpędzone w zdobywaniu dóbr doczesnych młode pokolenia. Tego jednego jednak - jakby we własnym interesie, dostrzegając postęp czasu w swojej własnej samoistności - mogą i powinny się uczyć.

Jesteśmy często świadkami gorszących zachowań młodzieży, manifestującej swą obojętność, a może nawet wzgardę dla nękających starsze osoby słabości, dla utraty, naturalnej w młodszym wieku, prężności ducha i ciała. Zmienić ten stan, odmienić niszczący naszą obyczajowość obojętny stosunek do wynikających z zaawansowanego wieku słabości - to sprawa naszego człowieczeństwa.

Papież nasz wskazuje, abyśmy w ludziach podeszłego wieku dostrzegali prawdziwy skarb świata. Stanowią bowiem zazwyczaj podporę dla dzieci i wnuków w trudnych dla nich godzinach. Są potrzebnym, a nawet nieodzownym uzupełnieniem wędrującej przez życiowe drogi ludzkości.

Oby więc ten Rok Osób Starszych, których godność i posłannictwo dostrzega Kościół, manifestował się nie poprzez hasła i okolicznościowe imprezy, a poprzez stały i uważny szacunek, przez zaufanie doświadczeniu i mądrości ludzi starszych, którzy dożywają swych dni w najwyższej bezinteresowności i w pokładanej w Bogu nadziei na ostateczność łaski.

Paweł Dzianisz Pismo Katolickie Pielgrzym nr 23/99 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna