Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Kamień na grobie ks. Janusza Pasierba

Kamienie zawsze fascynowały ks. Janusza St. Pasierba. Zauważał je wszędzie i okiem artysty patrzył na nie jak na rzeźbiarskie dzieła natury. Przystawał przednimi, kontemplował kształt, barwę, dotykiem badał fakturę. Rozmyślał o nich i pisał. W wielu utworach - w wierszach i filozoficznych dywagajcach prozatorskich - dawał tej fascynacji wyraz. Były dlań może symbolem trwałości w materialnym świecie przemijania; solidności i niezniszczal- ności pośród tego co wokół tak ulotne i kruche... Wzruszała go może ich rola niemych świadków odwiecznych dziejów i tak odpowiadająca jego wrażliwości - skromność i prostota. Mówił często o ich tajemniczym uporze w nieustającym wydobywaniu się, wciąż na nowo, z głębi ziemi, jakby w pragnieniu zbliżenia się ku słońcu, ku Bogu. Jakby we wciąż powtarzającym się Zmartwychwstawaniu.

O tym, że kamień zwykły, polny chciałby mieć na swym grobie ks. Pasierb wspominał wielokrotnie, żartując. Powtórzył to życzenie - już poważnie - kiedy, świadomy śmiertelnej choroby, porządkował swoje sprawy i wydawał ostatnie dyspozycje w przeddzień pójścia do szpitala. Wskazał, że mógłby to być kamień, który codziennie mijał, gdy przebywał w Pelplinie. Okazały głaz, który leżał przy rozwidleniu ścieżek od kanonii, w której mieszkał, do pelplińskiego seminarium. Życzenie Zmarłego zostało uszanowane.

Do współpracy przy komponowaniu grobu ks. Janusza Pasierba zaproszeni zostali dwaj wybitni artyści- rzeźbiarze, Jerzy i Krystian Jarnuszkiewiczowie, profesorowie warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Artyści, znając ks. Pasierba, propozycję - mimo ogromu prac - przyjęli z wdzięcznością, a swój wkład twórczy w to dzieło potraktowali jak wyraz hołdu dla człowieka, którego cenili i podziwiali.

Po kilkakrotnym obejrzeniu zarówno kamienia, jak miejsca pochówku ks. Pasierba u stóp monumentalnej Golgoty na pelplińskim cmentarzu przedstawili wizję plastyczną grobu. Zaproponowali, aby masyw kamiennej bryły skontrastować z miniaturą rzeźbiarską umieszczoną w niszy między nawisem kamienia a gładką płaszczyzną granitowej płyty okrywającej grób. (Płyta stanowi konieczny fundament dla ciężaru kamienia i zabezpiecza przed osuwaniem się ziemi). Wyłaniająca się spod skały kamienna płaskorzeźba z brązu na kwadratowym kasetoniku przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi obok postaciami Maryi i św. Jana. Takie usytuowanie tej sceny przywołuje na myśl wyobrażenie groty Męki Pańskiej, unoszenia ogromnego ciężaru kamienia, który niczym odwalony przy Zmartwychwstaniu ,kamień ciężki wielce" (z pieśni wielkopostnej) jest unoszony ofiarą Męki. Czytelne w tym jest odwołanie się do niebywałej wiary zmarłego poety w cud Zmartwychwstania. Dopełnieniem w słowie tego przesłania jest umieszczony w przedniej części płyty drugi kasetonik z brązu, na którym wyryto słowa kończące wiersz ks. Pasierba pt, "Wierzę":

Wiem że jesteś życiem
Przecież umieram.

O umieszczenie tych właśnie słów na swym grobie ks. Pasierb prosił. Od strony formalnej - zestawienie w tym projekcie dzieła sztuki (rzeźby) z dziełem natury (surowym, "nie zranionym" dłutem kamieniem) wspaniale nawiązuje do tego właśnie wątku, który tak bogato przewija się w całej twórczości ks. Pasierba.

Sprowadzenie do tak skromnych rozmiarów elementu rzeźbiarskiego ma, zamierzony przez wykonawcę - Jerzego Jarnuszkiewicza, walor dodatkowy, że chcąc dostrzec dokładniej umieszczoną tam scenę Ukrzyżowania, trzeba się nad nią schylić, przyklęknąć - a tym samym oddać cześć Panu Bogu i Zmarłemu. (Bardzo ważne jest, aby odwiedzający grób, ustawiając na nim kwiaty pamiętali, by nie zasłaniać nimi tego małego lecz ważnego akcentu rzeźbiarskiego).

Uzupełnieniem całości będzie specjalnie zaprojektowana zieleń: pnąca róża oraz - u stóp pomnika - mały skalniak. Symbolika tej kompozycji nie jest być może zbyt łatwa, czytelna na pierwszy, pobieżny rzut oka. Być może - jak to często bywa z dziełami sztuki (przecież również z poezją, z muzyką) - ta propozycja artystyczna wymaga większego skupienia, kilkakrotnego obcowania, i z czasem nabierać będzie coraz silniejszego wyrazu.

EWA KUNICKA
Pismo Katolickie Pielgrzym nr 156



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

św. Ekspedytśw. Ekspedyt

Modlitwa do św. EkspedytaModlitwa do św. Ekspedyta

Litania do św. EkspedytaLitania do św. Ekspedyta

św. Elfegśw. Elfeg

św. Leon IXśw. Leon IX

Urodziny jeżyka JasiaUrodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej