ks. Edmund Osmólski(1934 - 2016)12 lipca 2016 - W Domu Hospicyjnym im. ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC w Gdańsku zmarł ks. Edmund Osmólski (ur. 16 listopada 1934 w Żwirbliszkach, w parafii Oszmiana, w archidiecezji wileńskiej), duszpasterz parafialny. Przynależał do Prowincji Zwiastowania Pańskiego.W sumie przebywał na 14. placówkach: po rocznym tirocinium w Ołtarzewie (1962-63), pracował w Chełmnie (1963-64), Wałbrzychu (1964-67: wikariusz parafii Sobięcin), Otwocku (1967-68: wikariusz w parafii Kresy), Kielcach (1968-69), Kisielicach (1969-72), Szczytnie (1972-73), Szczecinie (1973-75), Wałbrzychu (1975-82: duszpasterz samodzielny w Rybnicy-Leśnej - tam na zabytkowej świątyni wymienił gontowy dach), Hodyszewie (1982-85: rektor i proboszcz), Samsiecznie (1985-95: rektor i proboszcz), Szczecinie (1995-2002: rektor i proboszcz), Ząbkowicach Śląskich (2002-03: do dyspozycji rektora) i Gdańsku - w domu przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie (2003-16: pomoc w duszpasterstwie). W kilku domach pełnił też funkcję pierwszego radcy (Kielce, Szczecin, Wałbrzych), a w Wałbrzychu - administratora domu. Pismem prowincjała z 23 września 1977 został skierowany na studia w Diecezjalnym Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu, na Sekcję Historii Kościoła. Był członkiem Zespołu Koordynacyjnego ZAK (1996 i ponownie w 1999). Od 20 kwietnia 2015 był pacjentem i mieszkańcem Domu Hospicyjnego im. ks. E. Dutkiewicza SAC w Gdańsku. Tam, siedząc na wózku inwalidzkim, codziennie odprawiał ofiarę eucharystyczną, która była dla niego największą radością i głębokim przeżyciem. Zmarł w hospicjum 12 lipca 2016, o godz. 17.05. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 16 lipca w pallotyńskim kościele MB Częstochowskiej w Gdańsku-Wrzeszczu. Liturgii przewodniczył ks. prowincjał Adrian Galbas; on też wygłosił homilię. W koncelebrze uczestniczyło 21 księży pallotyńskich. Na zakończenie liturgii w kościele przemówił ks. Emil Sigiel, delegat Prowincji Chrystusa Króla i br. Mariusz Świerczyński, który wspominał chwile spędzone z ks. Edmundem w Szczecinie. Rektor wspólnoty, do której zmarły należał, ks. Marek Kożak, poprowadził procesję na cmentarz i nad grobem wyraził podziękowania wszystkim uczestnikom pogrzebu. Został pochowany na gdańskim Cmentarzu Centralnym Srebrzysko, w pallotyńskiej kwaterze. Ks. Edmund był bardzo wyrozumiały i serdeczny w osobistych kontaktach. Dla każdego człowieka starał się być dobrym i mądrym doradcą, a także wiernym przyjacielem, za co cenili go ludzie świeccy. Sumiennie i z pełnym poświęceniem wykonywał wszystkie swe obowiązki: wikariusza, proboszcza czy przełożonego domu. Do końca żył wspomnieniami lat, które spędził na Wileńszczyźnie i Warmii. Znał osobiście bpów warmińskich: Tomasza Wilczyńskiego (zm. 1965) i Józefa Drzazgę (zm. 1978). W stosunku do współbraci pallotyńskich był uczynny i koleżeński. Wielu współbraci wspomina jego zainteresowania sportem (był kapitanem kleryckiej drużyny siatkarskiej). Udzielał się w chórze i teatrze seminaryjnym. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2025 Pomoc Duchowa |