Dobre przygotowanie do spowiedziNadprzyrodzone życie Boże rozpoczął w nas Chrzest Św., To nowe życie umocnione przez Bierzmowanie, wzrasta stale dzięki Eucharystii. Jest to życie w Jezusie Chrystusie, który w Duchu Świętym jednoczy nas z Ojcem, a jednocześnie między soba i tak tworzymy Kościół - Mistyczne Ciało Chrystusa - Nowy Lud Boży.POKUTATo nadprzyrodzone życie Boże osłabia w nas grzech lekki, a niszczy zupełnie grzech ciężki, zwany dlatego śmiertelnym. Zrywa on łączność z Bogiem, naszym Ojcem i więź z Kościołem.Istnieje wszakże możliwość ponownego pojednania nas z Bogiem i Kościołem. Stworzył nam ją Jezus Chrystus przez Swoją mękę, śmierć i Zmartwychwstanie. Tylko przez Niego i w Nim możemy wrócić do Ojca i do jedności z Kościołem. Tą drogą powrotną do przyjaźni z Bogiem jest z woli Chrystusa skrucha i wyznanie grzechów przed kapłanem w Sakramencie Pokuty. Jest to spotkanie z Chrystusem. Ono uszczęśliwia i napełnia pokojem. Chrystus przebacza nam bez reszty wszystkie, nawet najcięższe grzechy i przywraca do rodziny Bożej, do społeczności Ludu Bożego. Stajemy się na nowo żywymi członkami Kościoła. "Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną, za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata." "Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości" (1 J 2, 1-2; 1, 8-9). Władzę odpuszczania grzechów przekazał Chrystus Apostołom i ich następcom. Zmartwychwstały Pan zjawiając się w wieczerniku rzekł Apostołom: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, i Ja was posyłam." Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20, 22-23). Kapłan po wysłuchaniu grzechów udziela rozgrzeszenia - czyli przebaczenia i pojednania z Bogiem,, mówiąc: Bóg, Ojciec Miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech Ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Penitent odpowiada: Amen. Spotkanie z Chrystusem w Sakramencie Pokuty wymaga odpowiedniego usposobienia i należytego przygotowania. Usposobieniem, o które chodzi, jest miłość ku Bogu. Każdy grzech popełniony jest brakiem, czyli zaprzeczeniem tej miłości. Dlatego odwrócenie się od grzechu, nawrócenie może się dokonać tylko przez miłość. Miłość ta wyraża się przede wszystkim poprzez szczerą wolę i gotowość do poprawy, do odmiany życia, do tego, by odtąd bardziej na serio liczyć się z wolą Ojca.
5 warunków pokutyKto w tym rozumieniu "miłuje", ten podejmie także z gotowością trud przygotowania do spowiedzi św. Polega ono na spełnieniu wszystkich warunków pokuty. Jest ich pięć:
Po nabożnej modlitwie badamy swoje sumienie przy pomocy rachunku sumienia. Trzeba przy tym wiedzieć, że nie ma doskonałego wzoru, gdyż żaden z nich nie może uwzględnić osobistego, niepowtarzalnego położenia poszczególnego człowieka i jemu tylko właściwych trudności. Dlatego z podanych wzorów należy korzystać możliwie samodzielnie. Kiedy w rachunku sumienia przypominamy sobie grzechy, musimy odróżnić grzechy ciężkie od lekkich. Mamy obowiązek wyznania wszystkich grzechów ciężkich, aby spowiedź była ważna. Trzeba też przypomnieć sobie okoliczności, które wpływają na rodzaj i ciężar winy, oraz ilość grzechów ciężkich. Chociaż nie ma ścisłego obowiązku spowiadania się z grzechów lekkich, to jednak zaleca się wyznawać przynajmniej niektóre z nich ze względu na pracę nad sobą, nad wyrobieniem dobrego charakteru. Spowiadanie się ze złych usposobień, różnych błędów, choć drobnych - jest pomocą w postępie duchowym, prowadzi do coraz większej wierności Bogu.
Grzech ciężkiGrzech ciężki zachodzi wtedy, gdy w sprawie ważnej przekraczamy przykazanie Boże lub kościelne, całkiem świadomie i z własnej woli. Sprawa ważna to np. wiara, cześć Boża, życie własne lub bliźnich, wierność małżeńska, mienie osobiste i społeczne o większej wartości, czystość płciowa itp.Kto więc narusza dobro moralne wielkiej wagi całkiem świadomie i z własnej woli przez nikogo nie zmuszany, grzeszy ciężko. Np. świadomie, bez bardzo ważnego powodu opuszcza Mszę św. w niedzielę i święto. Grzech ciężki, zwany też śmiertelnym, jest największym nieszczęściem człowieka, nie tylko rujnuje prawdziwe szczęście ludzkie doczesne, ale przede wszystkim odwraca i odciąga od Najwyższego Dobra, od Boga, który miłuje nas odwieczną miłością, równocześnie grzech śmiertelny naraża nas na wieczne potępienie. "I pójdą ci na mękę wieczną; a sprawiedliwi - do żywota wiecznego" (Mt 25, 46).
Grzech lekkiGrzech lekki popełniamy wtedy, gdy w mniej ważnej sprawie przekraczamy przykazania Boże lub kościelne, lub kiedy grzesząc w ważnej sprawie, nie byliśmy w pełni świadomi, co czynimy, albo też nie czyniliśmy całkiem z własnej woli lecz pod wielkim naciskiem.Każdy grzech, choćby najmniejszy, jest znieważeniem Bożej miłości, jest zaślepieniem i niewdzięcznością wobec Stwórcy i Ojca naszego, który jest w niebie. Przystępując do sakramentu pokuty pamiętać musimy o tym, że Chrystusowi Panu nie chodzi tylko o to, byśmy byli porządnymi ludźmi, byśmy unikali grzechu, ale przede wszystkim o to, byśmy żyli w całej pełni Bożym życiem, coraz doskonalej realizowali w swoim życiu prawo Ewangelii - miłość ku Bogu i ku ludziom. - "Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski" (Mt 5, 48). Trzeba więc brać pod uwagę i to, cośmy dobrego zaniedbali uczynić. "Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy (Jk 4, 17). Przygotowując się bezpośrednio do spowiedzi świętej, możemy korzystać z niżej podanych formuł modlitewnych jak i odpowiednio dobranych wzorów pytań - "rachunków sumienia". Możemy również uczestniczyć w nabożeństwie pokutnym, przygotowującym nas na spotkanie z Chrystusem przebaczającym w Sakramencie Pojednania. "W sakramencie pokuty penitent, który wyznaje wobec Boga i kapłana swoje grzechy a także ujawnia swą skruchę, postanowienie poprawy i zadośćuczynienie, dokonuje się wówczas zbawcze misterium, w którym Chrystus przeciwstawia grzechom ludzkim swoją nieskończoną miłość i uwielbienie dla Ojca, sprowadzając na skruszonego grzesznika łaskę przebaczenia i uświęcenia. Wtedy to "Ojciec przyjmuje Syna, który do Niego powraca. Chrystus bierze na ramiona zgubioną owcę i odnosi ją do owczarni, a Duch Święty na nowo uświęca swoją świątynię czyli w niej pełniej zamieszkuje" (O. P. 6).
Synod Krakowski, Udział chrześcijan w Chrystusowym zwycięstwie nad grzechem, 4
|
Tajemnice Światła Różańca Świętego
św. Gerard z Brogne
Modlitwa do św. Gerarda z Brogne
Modlitwa do św. Franciszka Borgiasza
Z różańcem - w drogę każdego dnia
ks. Wendelin Maciej Ryś
Modlitwa o Cud
Tajemnica Szczęścia
Modlitwy do św. Rity
Litania do św. Józefa
Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi
Godzina Łaski 2023| [ Strona główna ] |
|