Biblijne nabożeństwo pokutne

Nabożeństwo pokutne zazwyczaj odprawia się pod przewodnictwem kapłana. Po nim odbywa się indywidualna spowiedź. Nabożeństwo może zakończyć się udzieleniem rozgrzeszenia wspólnie przez wszystkich spowiedników i wspólną modlitwą dziękczynienia. Teksty biblijne niżej podane należy również wykorzystać jako indywidualne źródło refleksji, modlitwy, prowadzące do owocnej spowiedzi świętej. W procesji na wejście niesiony jest zazwyczaj krzyż, który złożony zostanie na ołtarzu i uczczony przez okadzenie. Pieśń na wejście PSALM 129 Pokładam w Panu ufność Z głębokości wołam do Ciebie Panie, Panie, wysłuchaj głosu mego. Nachyl swe ucho na głos mojego błagania. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci ze czcią służono. Pokładam nadzieję w Panu, dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, dusza moja oczekuje Pana, Bardziej niż strażnicy poranka. U Pana jest bowiem łaska, u Niego obfite odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów. Może być śpiewana inna odpowiednia pieśń, Np. Święty Boże, Przed oczy Twoje, W Krzyżu cierpienie, Krzyżu święty itp. WSTĘP Kapłan pozdrawia wiernych: Łaska wam i pokój od Boga Ojca i od Jezusa Chrystusa, który umiłował nas i Krwią swoją obmył nas z naszych grzechów. W.: Jemu chwała na wieki. Amen, lub: I z duchem Twoim. Po pozdrowieniu kapłan może podać odpowiednie wprowadzenie do nabożeństwa i czytań. Np.: >{? Choć człowiek nie zawsze chce się przyznać do tego, to jednak każdy grzech jest jakąś szaloną pomyłką, źródłem zgryzoty, niepokoju, smutku, a niekiedy i rozpaczy. Ale grzech nie tylko dotyka człowieka, społeczeństwa, jest on odwróceniem się od Boga, od źródła prawdy, dobra, szczęścia. Jest zlekceważeniem odwiecznej miłości, jest zerwaniem dialogu z Ojcem niebieskim. Ostateczną konsekwencją grzechu jest odrzucenie od Boga, wieczne potępienie. Pan Bóg nie chce nas potępić, On wciąż szuka i zbawia. On w swoim miłosierdziu czeka na nasze nawrócenie. On gotów nam przebaczyć i pomóc zacząć na nowo życie w przyjaźni z Nim, On chce obdarzyć nas swoim pokojem i radością. Jaka ma być nasza postawa? Jakiej przemiany On oczekuje od nas? Słuchajmy z wiarą słowa, które Bóg kieruje dziś do nas. ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO Czytanie Izajasza proroka (Iz 1, lla. 14-18). "Co mi po mnóstwie waszych ofiar? - mówi Jahwe. "Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały mi się ciężarem; sprzykrzyło mi się je znosić! Gdy wyciągniecie ręce, odwrócę od was me oczy. Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi. Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się teraz w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, uciśnionego wspomagajcie, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie. Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! - mówi Jahwe. Jeśli grzechy wasze będą jak szkarłat, jak śnieg wybieleją, jeśli czerwone jak purpura, staną się jak wełna" Śpiew: PSALM 50 (Ref.) Boże litościwy zmiłuj się nade mną. Boże litościwy, zmiłuj się nade mną. Okaż miłosierdzie, grzech mój zmaż! Obmyj mnie zupełnie z brudu mojej winy, Racz oczyścić z grzechu mego! Widzę i uznaję złość mej nieprawości, Wciąż mi przed oczyma stoi mój grzech, Przeciw Tobie zgrzeszył, zła się dopuściłem, Którym Ty się brzydzisz, Boże. Ty w szczerości serca masz upodobanie, Mądrość Twoja spływa w duszy głąb. Pokrop mnie hyzopem, niech się czystym stanę, Ponad śnieg niech wybieleję. Czytanie z Nowego Testamentu "Jeżeli powiemy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści nam grzechy i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeżeli powiemy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki. Dziatki moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata (1 J 1. 8-10; 1-2). Albowiem w Chrystusie Bóg jedna ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy Posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy; pojednajcie się z Bogiem (2 Kor 5, 19-20). Po drugim czytaniu może być śpiewana odpowiednia pieśń, np. do Serca Jezusowego. Słowa Ewangelii według św. Jana (J 20, 19-23) "Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia tam, gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i mówi do nich: "Pokój wam". A to powiedziawszy, pokazał im i ręce i bok. Tedy uradowali się uczniowie ujrzawszy Pana. Znów więc rzekł do nich Jezus: "Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłały tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i rzecze do nich: "Wezmijcie Ducha Świętego. Których grzechy odpuścicie, Są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, Są im zatrzymane". Po Ewangelii zwykle powinna być krótka homilia. Po homilii chwila ciszy na osobistą refleksje, na spojrzenie w świetle Bożego słowa na swoje życie i Postępowanie. Zostańmy w ciszy, wglądnijmy w nasze serca. Nikt z nas nie jest bez grzechu. Pan Bóg dziś nas wzywa do nawrócenia, chce nam dać swoje przebaczenie. "Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem" (JI 2, 12). Rzetelnie odwróćcie się od grzechu jest koniecznym warunkiem pojednania z Bogiem. W tym czasie możemy skorzystać z podanych rachunków sumienia. Po pewnym czasie skupienia i ciszy wszyscy wspólnie wyrażają swoją skruchę. WSPÓLNY AKT POKUTY Kapłan: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu ... lub: Panie, który zostałeś posłany ... (jak na początku Mszy św.) lub: K. Panie, który przyszedłeś wzywać nie sprawiedliwych lecz grzeszników, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który owcę zaginioną na swych ramionach przyniosłeś do owczarni, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który łotrowi skruszonemu raj obiecałeś, zmiłuj się nad nami. W.: Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który siedząc po prawicy Ojca zawsze żyjesz, by wstawiać się za nami, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. Teraz, jak sam Chrystus nam polecił, błagajmy wspólnie Ojca aby odpuścił grzechy nam, którzy wzajemnie przebaczamy sobie nasze winy (wszyscy razem mówią); Ojcze nasz... MODLITWA Boże, Stwórco i Zarządco wszelkiej światłości, który tak raczyłeś umiłować ten świat, że Jednorodzonego Syna Twojego wydałeś dla naszego zbawienia, którego krzyżem jesteśmy odkupieni, śmiercią ożywieni, męką odkupieni, zmartwychwstaniem okryci chwałą, przez Niego pokornie Cię błagamy, abyś z tą rodziną Twoją pozostawał ze wszystkim; abyś był w zmysłach naszych lękiem pobożności Twojej, w sercu wiarą, w uczynkach sprawiedliwością, w działaniu pobożnością, w języku prawdą, w obyczajach karnością, abyśmy godnie i słusznie zasłużyli na osiągnięcie nagrody nieśmiertelności. Przez Chrystusa Pana naszego. W.: Amen. Po akcie pokutnym można zaśpiewać: Któryś za nas cierpiał rany, albo pieśń do Serca Jezusowego lub odpowiednia pieśń do Matki Najświętszej. Przy Krzyżu cały czas płoną świece. INDYWIDUALNA SPOWIEDŹ I ZAKONCZENIE NABOŻEŃSTWA Teraz następuje indywidualna spowiedź św. Po spowiedzi i otrzymaniu rozgrzeszenia może mieć dalszy ciąg nabożeństwa, mianowicie wystawienie Najświętszego Sakramentu, chwila cichej lub wspólnej adoracji, dziękczynienie za przebaczenie. Nabożeństwo kończy się błogosławieństwem Najśw. Sakramentem. Chrystus Pan, ten sam, który umarł za nasze grzechy i zmartwychwstał, ten sam, który przebaczył Piotrowi, Magdalenie, łotrowi, ten sam, który nam dziś przebacza jest prawdziwie, rzeczywiście i istotnie obecny w tajemnicy Eucharystii. Jeśli nie odprawia się aktualnie takie nabożeństwo, idźmy w pobliże tabernakulum na osobistą chwilę modlitwy adoracji, dziękczynienia. WYBÓR BIBLIJNYCH CZYTAŃ Podane teksty mogą być zastosowane w nabożeństwie lub służyć do osobistej medytacji i przygotowania się do spowiedzi św. Czytanie Ezechiela proroka (Ez 18, 21-23, 29-32) "A jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie a nie umrze: nie będą mu poczytane wszystkie grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. Czyż ma mi zależeć na śmierci występnego - wyrocznia Jahwe Pana - a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył? A jednak Izraelici mówią: Sposób postępowania Jahwe nie jest słuszny. Czy mój sposób postępowania nie jest słuszny, domu Izraela, czy to nie wasze postępowanie jest przewrotne? Dlatego, domu Izraela, będę was sądził, każdego według jego postępowania - wyrocznia Jahwe Pana. Nawróćcie się! Odwróćcie się od wszystkich waszych grzechów, aby wam już więcej nie były sposobnością do przewiny. Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko mnie, i utwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha. Dlaczego mielibyście umrzeć domu Izraela? Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci - wyrocznia Jahwe Pana. Zatem nawróćcie się, żyć będziecie." Czytanie listu św. Pawła apostoła do Efezjan (Ef 4, 23-32) "Trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, a odnawiać się duchem w waszym umyśle i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według (wzoru) Boga w sprawiedliwości i świętości, polegającej na prawdzie. Dlatego odrzuciwszy kłamstwo: niech każdy z was mówi prawdę do bliźniego, bo jesteście dla siebie nawzajem członkami. Gniewajcie się, a nie grzeszcie; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. Ani nie dawajcie miejsca diabłu! Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękoma, by miał z czego udzielać potrzebującemu. Niech nie wychodzi z waszych ust żadna szkodliwa mowa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczyła dobro słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważanie - wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. P> Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie". Słowa Ewangelii według św. Łukasza (Łk 15, 1-7, 11-31) "Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, żeby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: Jeśli kto z was ma sto owiec i zgubi jedną z nich, czyż nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją odnajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na swe ramiona i wraca do domu; tu sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła. Mówię wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Powiedział też: "Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która mi przypada. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo po tym młodszy syn zebrawszy wszystko odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, który posłał go na swe pole, żeby pasł świnie. Miał on jedno pragnienie: napełnić swój żołądek strąkami, które jadały świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: iluż to najemników mego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem; uczyń mię choćby jednym z najemników. I tak wybrał się i poszedł do swego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. Lecz ojciec rzekł do swoich sług: przynieście szybko najlepszą suknię i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie; będziemy ucztować i bawić się. Bo ten mój syn umarł, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał w polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywoławszy jednego ze sług zapytał go, co by to miało znaczyć. Ten mu odpowiedział: Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić tuczone cielę, że go odzyskał zdrowego. Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Ten odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten twój syn, który majątek roztrwonił twój z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego tuczne cielę. Lecz on mu odpowiedział: Dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie, i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć się z tego, że ten twój brat był umarły, a znów ożył; był zaginiony, a odnalazł się". Nabożeństwo pokutne może też zakończyć się śpiewem dziękczynienia np.: Dziękujemy Ci, Ojcze Nasz, Dzięki o Panie, Uwielbiaj duszo moja Pana. Po tym śpiewie ma miejsce kapłańskie błogosławieństwo i rozesłanie. Oprac. ks. Stefan Koperek Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]