(1673 - 1716)
Odczuwam wielkie pragniecie umiłowania Pana naszego i Jego świętej Matki. Chciałbym jako prosty i ubogi kapłan uczyć biednych wieśniaków i zachęcać grzeszników do nabożeństwa do świętej Dziewicy - pisał zaraz po swoich święceniach kapłańskich francuski kapłan Ludwik Maria Grignion de i Montfort. Zmarły 28 kwietnia 1716 r. duchowny przez całe swoje życie był gorliwym czcicielem Matki Bożej. Oddał się w Jej niewolę i na wyłączną własność. Jego apostolat oddania się Maryi popierali teologowie i papieże. Najważniejsze jego dzieło - "Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny" wywarło głęboki wpływ na pobożność katolicką na całym świecie. Sługa Boży Jan Paweł II zaczerpnął z niego swoje zawołanie biskupie "Totus Tuus". Pozostał przy nim także jako papież. Do "Traktatu" nawiązywali św. Maksymilian Maria Kolbe oraz sługa Boży kard. Stefan Wyszyński. Ludwik Maria Grignion de Montfort pochodził z bardzo pobożnej arystokratycznej rodziny z Bretanii. Wśród 17. jego rodzeństwa, brat był księdzem, a sześć sióstr zakonnicami. Ukończył kolegium jezuickie w Rennes i seminarium duchowne Saint Sulpice w Paryżu. W 1700 r. przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz też został kapelanem szpitala w Poitiers, gdzie spotkał Marię Ludwikę Trichet, z którą założył w 1703 r. Zgromadzenie Córek Bożej Mądrości. Celem sióstr była praca wśród ubogich i chorych. W tym czasie był też kapelanem więzienia. W 1703 r. zainicjował powstanie wspólnoty kapłanów Societas Mariae Montfortana. Zakładał przytułki dla biednych i chorych, a także sieć szkół dla ubogiej chrześcijańskiej młodzieży. We Francji zasłynął jednak przede wszystkim jako misjonarz ludowy. Ponieważ napotykał na trudności, min. ze strony niektórych księży, strzegących swojej jurysdykcji, uzyskał od papieża Klemensa XI przywilej głoszenia kazań w całej ówczesnej Francji. Jako misjonarz papieski zwalczał szczególnie szerzący się wówczas jansenizm. Ocenia się, że w dwunastu diecezjach wygłosił ponad 200 serii rekolekcji i misji dla świeckich i duchownych, a każda z nich trwała do pięciu tygodni. Zapisywał wiernych do bractw, zachęcał do modlitwy, zwłaszcza różańcowej i oddania się Matce Bożej, a także do comiesięcznej spowiedzi. W intencji nawrócenia grzeszników podejmował wiele pokut i praktyk ascetycznych. Działalność jego była bardzo owocna. Wielu wiernych wracało do Boga i Kościoła. Pozostawił kilka cennych prac, m.in. "Miłość Jezusa - odwieczna Mądrość", "Uwielbienie Maryi" oraz "Przedziwny sekret Różańca świętego".
Wyczerpany niezwykle intensywną pracą apostolską, zmarł w wieku zaledwie 43 lat. Beatyfikował go w 1888 r. papież Leon XIII, a kanonizował w 1947 Pius XII. Jego relikwie znajdują się w kościele w St. Lament-sur-Serve. Od kilku lat - z inicjatywy wielu środowisk katolickich na całym świecie - trwają starania o ogłoszenie św. Ludwika Marii doktorem Kościoła.
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |