W 1900 r. złożył śluby zakonne, a dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie. Wkrótce okazało się, że jest chory na gruźlicę płuc, a choroba postępuje bardzo szybko. Na polecenie opata przez kilka tygodni przebywał w domu rodzinnym, a po powrocie do klasztoru żył jeszcze tylko kilka miesięcy, znosząc dodatkowo upokorzenia ze strony brata infirmera, opiekującego się chorymi.

    Jako kapłan i zakonnik starał się żyć według dewizy: „Wszystko dla Jezusa. Wszystko dla Maryi". Dał przykład życia zakonnego bez reszty oddanego Bogu.

     Na ołtarze wyniósł go Jan Paweł II w Rzymie 3 października 2004 r. "Oby nasi współcześni, zwłaszcza osoby prowadzące życie kontemplacyjne i chorzy, biorąc z niego przykład, odkrywali tajemnicę modlitwy zbliżającej świat do Boga i dodającej sił do znoszenia trudnych doświadczeń" - mówił wtedy papież. Była to ostatnia uroczystość beatyfikacyjna za pontyfikatu Papieża Wojtyły.