W 1936 r. powrócił do Chile i rozpoczął pracę naukowo-wychowawczą. Był wykładowcą, a także znanym rekolekcjonistą. Jako dyrektor Sodalicji Mariańskiej szerzył kult maryjny. Angażował się też w działalność Akcji Katolickiej. Pełnił również wiele odpowiedzialnych funkcji w Towarzystwie Jezusowym. Przejęty losem bezdomnych w 1944 r. rozpoczął budowę tzw. El Hogar de Cisto, czyli domów, w których mogli oni zamieszkać i znaleźć opiekę. To jego dzieło przetrwało do dzisiaj i liczy ponad 250 ośrodków. W 1947 r. założył chilijskie związki zawodowe o inspiracji chrześcijańskiej, a także czasopismo "Mensaje", upowszechniające społeczną naukę Kościoła. Zmarł na raka trzustki w wieku 51 lat. Beatyfikował go Jan Paweł II w 1994 r., który nazwał go "jasnym znakiem nowej ewangelizacji". Benedykt XVI kanonizował go w 2005 r.