Jako szesnastoletnia dziewczyna, mimo zdecydowanego sprzeciwu rodziny, wstąpiła do karmelitanek we Florencji. Wyróżniała się w zachowaniu surowej reguły, wiodła życie pełne modlitwy i umartwień. W1585 r. otrzymała dar stygmatów. Mfstyczka, miała liczne wizje, m.in. Matki Bożej. Widziała smutny obraz życia wielu ludzi Kościoła i możnowładców w ówczesnej Italii i odważnie kierowała do nich upomnienia. W zakonie była zakrystianką, furtianką, a także pełniła urząd mistrzyni nowicjuszek i przełożonej domu. Wybrana w 1604 r. na zastępczynię przeoryszy, urzędu nie objęła z uwagi na pogarszający się stan zdrowia. Swoje liczne cierpienia fizyczne i duchowe znosiła z heroizmem. Pozostawiła wiele nauk i opisów stanów mistycznych.

    Beatyfikował ją papież Urban VIII w 1626 r., kanonizował zaś Klemens IX w 1669 r. Jest patronką Florencji i Neapolu. Polski ród Paców, który był z nią spokrewniony, przy klasztorze w Pożajściu ufundował kościół pod jej wezwaniem.