bł. Marek Antoni Durando - Święci

Urodził się w Mondovi we Włoszech. Matka jego była osobą głęboko religijną, ojciec natomiast liberałem i agnostykiem. Ponieważ pragnął zostać misjonarzem w Chinach, w młodości wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. W 1824 r. przyjął święcenia kapłańskie. Zamiast jednak do Azji został skierowany do głoszenia misji ludowych na terenie Piemontu. W trudnych czasach konfrontacji socjalistycznych i liberalnych ideologii dzięki niemu i współpracujących z nim kapłanów północne Włochy pozostały wierne Kościołowi. Odpowiadając na trudne problemy społeczne, stworzył w Turynie sieć ośrodków pomocy dla biednych. W 1865 r. założył Wspólnotę Córek Męki Jezusa z Nazaretu, zgromadzenie posługujące chorym i umierającym. Przez 43 lata był prowincjałem łazarystów w północnych Włoszech. Zmarł 10 grudnia 1880 r. w Turynie. "Żył wiarą i odznaczał się wielką żarliwością ducha, pogardzając wszelkiego rodzaju kompromisami czy duchową miernotą" - mówił o nim 20 października 2002 r. podczas beatyfikacji Jan Paweł II. Wojciech Świątkiewicz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 7 grudnia 2008 [ Powrót ]