św. Juliana - Święci

Martyrologium Rzymskie wspomina 16 lutego św. Julianę. Żyła w Nikodemii (Azja Mniejsza) i w swojej rodzinie była jedyną chrześcijanką. Jej ojciec, który był zatwardziałym poganinem, postanowił wydać ja za mąż za prefekta Nikodemii Ewilazjusza. Juliana sprzeciwiła się, nie chciała bowiem mieć za męża poganina. Ostatecznie stanęła przed sądem oskarżona o przyjęcie chrześcijaństwa. Kiedy nie pomogły prośby, rozpoczęły się groźby, a następnie tortury, w których miał brać udział jej ojciec. Ostatecznie - za rządów prześladującego chrześcijan cesarza Maksymiana - została ścięta. Jej śmiertelne szczątki przeniesiono do Pozzuoli we Włoszech, a w czasie najazdu Longobardów (568) ukryto je w jednym z kościołów Neapolu. Od samego początku Juliana cieszyła się wielkim kultem zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Najbardziej popularna była jednak we Włoszech. Jej relikwie trafiły do świątyń także w Hiszpanii, Niemczech i Holandii, a obrazy do wielu innych krajów, m.in. do katedry św. Stefana w Wiedniu. Była czczona jako orędowniczka podczas porodów oraz w przypadkach zakażeń. Wojciech Świątkiewicz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 14 lutego 2010 [ Powrót ]