Według opinii kierującego jerozolimską agencją turystyczną "Ziontours" Marka Feldmana, jubileusz "Jerozolima 3000" nie przyniósł spodziewanego wzrostu liczby turystów: Obchody 3000-lecia Jerozolimy pozwalały się spodziewać rekordowego roku dla turystyki. Jednak, po dobrym początku, terroryzm zahamował wszystko.

W okresie przygotowań do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 spróbujmy popatrzeć na Jerozolimę w świetle jej historii jako stolicy państwa i miasta, gdzie dokonało się nasze zbawienie oraz miasta świętego dla wyznawców islamu.

Mówiąc o Jerozolimie 3000 przenosimy się myślą do czasów króla Dawida.

Czy można sobie wyobrazić miasto położone z dala od źródła wody? Chcąc zrozumieć historię Jerozolimy, należy rozpocząć właśnie od źródła.

Około roku 1000 przed Chr. Dawid zamieszkał w ufortyfikowanej osadzie. Miejsce do dzisiaj jest z łatwością rozpoznawalne: to skalny występ otoczony Doliną Cedron od wschodu i Doliną Tyropeon od zachodu. Najciekawszym obiektem jest wielka "studnia Warren'a", która pozwala z miasta dojść do źródła Gihon bijącego poza murami. Najprawdopodobniej tędy ludzie Dawida znaleźli drogę do miasta i sposobność zdobycia twierdzy Jebuz. Można także przejść kanałem Ezechiela wykutym w skale około 700 r. przed Chr. Kanał ten doprowadzał wodę ze źródła Gihon do sadzawki Siloe, skąd czerpali wodę mieszkańcy Miasta Dolnego. M

Miasto Dawidowe rozciągało się wzdłuż urwistych zboczy doliny Ofel, tworząc liczne tarasy. Spadzistość terenu była jednak zbyt duża, dlatego od VIII w. przed Chr., miasto przesuwa się na płaskowyż w kierunku północnym i na pagórkowate tereny zachodnie po drugiej stronie Tyropeon. Przeprowadzone na wschodnim zboczu Ofelu wykopaliska wydobyły na światło dzienne spalone budynki podczas zdobycia miasta przez Babilończyków w 587 r. przed Chr.

Wspinając się na północ w stronę południowego muru dochodzimy do placu świątynnego, który dominuje nad Miastem Dawidowym. To obszar dawnej Świątyni Salomona i tzw. Drugiej Świątyni. Z pierwszej, wybudowanej ok. 960 r. przed Chr., nic nie pozostało. Jej wspaniałość znamy tylko z opisu biblijnego. Przez cztery wieki świątynia była centrum publicznego życia Izraela.

Zburzoną przez Babilończyków świątynię odbudowali Izraelczycy po powrocie z niewoli. Ta skromniejsza już budowla przetrwała pięć wieków aż do czasów króla Heroda, który chciał nadać jej splendor Świątyni Salomona. Prace rozpoczęto w 20 r. przed Chr. Współcześni Jezusowi Żydzi byli dumni ze swej nowej świątyni. Jednak już w 70 r. po Chr. święta budowla znika w płomieniach podczas zdobycia Jerozolimy przez Tytusa. To, co można dzisiaj zobaczyć, pochodzi z epoki Heroda. Na szczególną uwagę zasługuje część muru zachodniego otaczającego plac świątynny. Są to ogromne bloki kamienne zwane "Murem Płaczu". W szabat gromadzą się pod nim ortodoksyjni Żydzi na modlitwę.

Po zakończeniu drugiego powstania r.dowskiego (135 r. po Chr.) Rzymianie przekształcili całkowicie Jerozolimę, zmieniając nawet jej nazwę na Aelia Capitolina. Nowe granice miasta nie objęły nisko położonego Miasta Dawidowego, lecz przesunęły się bardziej na północ. Usytuowana poza murami miasta Golgota znalazła się w ich obrębie i dziś Bazylika Bożego Grobu wraz z Kalwarią i Grobem Jezusa znajduje się w centrum Starego Miasta.

Obecny wygląd zawdzięcza Jerozolima głównie islamowi. Na starożytnym Placu Świątynnym wznosi się od VII wieku Kopula Skały, często mylnie nazywana Meczetem Omara. Złota kopuła meczetu wskazuje miejsce, skąd według tradycji islamskiej Mahomet uniósł się podczas nocnej wizji do nieba.

W epoce krzyżowców powstało wiele kościołów, ale do naszych czasów przetrwały tylko nieliczne dając świadectwo wspaniałego stylu romańskiego.

Patrząc dziś z Góry Oliwnej na Stare Miasto Jerozolimy trudno powiedzieć, do kogo ono należy: minarety i kopuły meczetów obok wież kościołów. Jest to miasto trzech wielkich religii monoteistycznych, a więc miasto po trzykroć święte: dla Żydów - to odwieczna stolica państwa i miejsce, gdzie przebywała Arka Przymierza; dla chrześcijan - to przede wszystkim miejsce męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa; dla muzułmanów - to miejsce wniebowstąpienia Mahometa. Czy Jerozolima doczeka się statusu miasta trzech wielkich religii? Czy Miasto Święte Jeruzalem stanie się także miastem pokoju i harmonii?