W Awionionie jest wiele niezwykle pięknych zabytków, ale na szczególną uwagę zasługuje Bazylika Metropolitarna Naszej Pani Domsów, czyli katedra Awinionu. Początki tej świątyni sięgają IV wieku. Konstrukcja obecnej bazyliki datuje się na drugą połowę XII wieku. Wiek XV i XVII to czas wielokrotnych renowacji i przebudowań. Świątynia posiada czworoboczną dzwonnicę, która w 1405 roku zawaliła się, ale już w 1425 roku została odbudowana. Jednak dopiero w 1859 roku dzwonnicę podwyższono o imponującą figurę Matki Bożej, która wykonana jest z pozłoconego żeliwa. Figura Niepokalanej Dziewicy czuwa nad Awinionem. Absydę bazyliki, którą zburzono w roku 1672, odbudowano, ale już znacznie większą. Dobudowano także górną galerię barokową wzdłuż bocznych murów nawy wykonanych w stylu romańskim. Czas rewolucji nie oszczędził również i tego zabytku. Swoją świetność i znaczenie świątynia odzyskała dopiero w roku 1822.

Sacrum bazyliki poszerzone i wybudowane w XVIII wieku zawiera neoromańską kalwarię - dzieło wykonane w 1819 roku przez rzeźbiarza Baussana.

Chór i ołtarz główny świątyni pochodzą z XII wieku.

Jedną z najstarszych świątyń Awinionu jest kościół pod wezwaniem świętego Agrykola, który był biskupem tego miasta w roku 1100. W drugiej połowie XV wieku kościół znacznie przebudowano, poszerzono i ubogacono.

W centrum miasta położony jest plac Zegarowy. W dawnych czasach był najważniejszym miejscem handlu. Obecnie można dostrzec ślady konstrukcji wieży wzniesionej w roku 1363 przez biskupa Ardoint Auberta. W roku 1447 władze miejskie zakupiły plac wraz z istniejącymi tam budowlami, przeniosły tam siedzibę urzędu miasta, a pozostałe budowle oddały w dzierżawę benedyktynom z opactwa św. Wawrzyńca. W roku 1458 plac został powiększony i przyjął nazwę Plan de la Maison Commune (okolice siedziby urzędu miasta). W roku 1471 u szczytu wieży zamontowano zegar z dwoma automatami wybijającymi godzinę i od tego momentu plac otrzymał nazwę placu Zegarowego.

Warto wiedzieć