Tamta jedyna w życie noc zmartwychwstania

Wspomnienia z Polonii charbińskiej

W paschalnym księżycu wzruszenie - jak woda w głębi studni,
ani dna dostrzec, ani pojąć tajemnicy,
tyle że świecą poruszone błyski.
Wszystko się pełniło w Wielkim Misterium Pasji
i panowało nad myślą
pewniejsze od dostrzeżonych gestów i symboli.
Nie odbiegło Chrystusa serce
na kroki zbliżających się siepaczy
i szło za świętym śladem po drodze na Golgotę.
A teraz oglądała wyzwolona wiosna
nagą górę po powalonej śmierci
i krzyż, znak zwycięstwa, nad nią - nagi.
Aż odważyła się zawołać do Zwycięzcy: Przyjacielu!
Przyjacielu młodości naszej!
Przecie słuchał cierpliwie wróblich sejmów w sercu
i chciał, by tak wzywano Go u stóp ołtarza,
kiedy darował z Chlebem życie...
Zdjęty z krzyża, spoczywa teraz w grocie,
wzniesionej na kształt Massabielskiej skały -
okryty welonem cichym.
Straż przy Nim z drużyny szkolnej,
wsparta na harcerskich kijach,
i zapach hiacyntów spływa z żarem wosku
na głowy w ciemnej nawie. A na zewnątrz
przesuwają się obłoki, połyskujące śniegiem,
z niebieskiej głębi księżyc
raptem zaczął spadać w dół na miasto,
aż zawisnął w locie
i popłynął wolno w poprzek nieba nad Charb Świeci tak jasno,
że można odczytać teksty u Świętego Marka
o Józefie z Arymatei
i poznać Nikodema z aloesem.
Naprzeciwko kościoła na zamkniętym cmentarzu prawosławnym błyszczy ogień,
podrzucając czerwone ramię w górę,
kuje w skale dziewiczą ławę dla Zdjętego z krzyża.
A w nas nie masz smutku,
zdziwienie tylko, po co trud ten nadaremny
na jedną noc i jeden po niej dzień spłoszony,
bo już trzeciego świtu Chrystus wstanie ze skalnego łoża,
by przyjść na Rezurekcję w kościele Świętego Stanisława. I pośpieszy do Niego wtedy każdy z nas obecnych...
Drżą ponad miarę rozwarte drzwi kościelne,
nad kapłanem uniesiony w złotych blaskach
Chrystus prowadzi wielkanocny pochód.
Za Zmartwychwstałym ruszył tłum,
śpiewając o dniu wesołym, który dziś mu nastał.
Z Wiecznego Przybytku
Ojciec wyciągnął ręce, by niewidzialne oczom światło
objęło Syna i gromadę wokół Niego.
Zajęły się szczęściem dusze ludzkie,
co szły z Chrystusem w procesji Zmartwychwstania.
Aby szczęście uzyskało pełnię,
zadrżała w nim szczypta smutku -
mała szczypta soli -
gdy nieobecnych serce musi szukać daleko za Charbinem...
Na falach jaśniejącej radości - wezbranej powodzi -
płynęły wysoko ślepe kłody, kręcone wirem,
zadarte głowy mędrców, co wzięli udział w Rezurekcji
dla tradycji pustej w świt niedzielny,
co wstanie nad miastem taki sam, jak co dzień...
Oto wybuchła pierwsza petarda,
witając procesję u schodów do plebanii,
po niej niebawem druga naprzeciwko szkoły.
Po długiej chwili nadchodzącym śpiewom
buchnęła trzecia
u wejściowej bramy na dziedziniec kościelny.
Zapach hiacyntów zmieszał się z kadzidłem,
dotykał słodką wilgocią ust
i wdzierał się do serca z każdą świętą zwrotką.
Dzięki Ci, Chryste, że w szeregu druhów
nie błyszczały jeszcze bojowe hełmy nad twarzami tych,
co zginą w Tucholskich Borach, pod Monte Cassino i pod Bolonią.
Dzięki Ci, Chryste,
że od zwycięstwa nie rzuciłeś nas od razu w nowe piątki cierni.
Dzisiaj u schyłku moich dni sięgam po złote nici,
których strzegą zmarli Ojcowie naszej szkoły,
ksiądz Władysław, ksiądz Antoni i ksiądz Aleksander.
Nie mącą złotej przędzy święci patronowie,
aż doprowadzą pamięć do tamtej,
jedynej w życiu nocy Zmartwychwstania,
kiedy i mnie objęło światło z dłoni Ojca w Niebie.
A kiedy stoję dziś w pochodzie wspomnień,
oczy odzyskują młodość wiary i wyznania.

Władysław Pelc Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Jan od Krzyża Modlitwa do św. Jana od Krzyża Litania do św. Jana od Krzyża Modlitwa do św. Wenancjusza Fortunata Cztery drogi skierowujące dziecko na właściwy szlak Lekarz - zawód czy powołanie Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024 Poprzednia [ Powrót ] Następna