"Hyvää JOULU" czyli Boże Narodzenie w Finlandii

Nawet, jeśli jedenaście miesięcy w roku może potwierdzić prawdziwość tych schematów, zupełnie przekreśla je grudzień. W tym przedświątecznym okresie zmienia się nagle obraz Finów, zmienia się obraz całej Finlandii. Zmieniają się wszyscy w wielkie dzieci, które niesłychanie serio celebrują wszystkie przedświąteczne tradycje, czyniąc z nich misteria tajemnicze, świerkami pachnące, lampkami rozjarzone.

Ulice miast, sklepy i domy zamieniają się w wielki teatr zimowy, coś na kształt autentycznego fińskiego teatru letniego w Tampere, z jedyną w Europie obrotową widownią, w którym akcja tak, jak i tu rozgrywa się w kilku na raz planach. Zamieniają się w aktorów nie tylko krasnoludki, które sypią z rękawów cukierkami, Mikołaje rozdające prezenty, nakręcane zajączki, wirujący na księżycu Twardowski za szybą wystawową Stockmana, największego magazynu Helsinek, gdzie przylepiają nosy fińskie dzieci, ale i wszyscy dorośli, w dobrowolnym korowodzie, wydający ostatnie grosze na upominki dla swoich i nie swoich dzieci, dla przyjaciół, kuzynów i znajomych. Role obdarowujących zamieniają się zresztą w obdarowanych, ci ostatni zaś układają w jednym kącie pokoju tajemnicze paki i paczuszki, po to, by w sam dzień wigilii, pod tradycyjną choinką obejrzeć to wszystko na raz, w uświęconej tradycją chwili, w której sekret może już przybrać kształt realny. Poprawne przez cały rok stosunki w pracy, przybierają formy niemal familiarne, na urządzanych przez cały grudzień przyjęciach zwanych "pikku joulu", czyli "małe święta". Nie obywa się i tam bez niespodzianek, które wywołują rytualne podniecenie, jakże różne od codziennej monotonii życia.

Jest coś zastanawiającego w powszechności aprobaty tej wspólnej zabawy, w tym zupełnym rozluźnieniu się, poddaniu ogólnej, naiwnej "grze w święta". Coś, co tłumaczyć by można potrzebą zapomnienia o trudnych kartach historii, w której mało było czasu na wesołość, nowe czasy, które przyniosły Finlandii dynamiczny rozwój i dobrobyt, przyniosły też zawrotne tempo życia, coraz bardziej zautomatyzowanego.

W grudniu, ten pędzący pociąg cywilizacji, wjeżdża w iluminowany świat wesołego miasteczka. Można tu wysiąść, pojeździć na karuzeli fantazji, strzelić do bujającej się butelki szampana, zagrać w wędkę szczęścia. I uwierzyć w stare fińskie legendy, w których zaklęte trolle zmieniają serca ludzi jak łzy księżniczek, kruszące skały. Finlandia była niegdyś krajem drwali, z których każdy wyniósł z lasu jakąś własną legendę, żyjącą do dziś w strofach ludowego fińskiego eposu "Kalevala". Padające przez cały grudzień słowa "Hyvää Joulu" - Dobrych Świąt, zamiast zwykłej zdawkowości brzmią jakąś ludową wiarą w siłę dobrej wróżby.

Coż stąd, że pozostałe miesiące roku nie realizują w pełni grudniowych nadziei. Za to po świętach sklepy proponują... masową obniżkę cen. Przy mocno nadszarpniętej kieszeni kupienie np. odkurzacza, na poświąteczne porządki z 50% rabatem daje natychmiast złudzenie zrobienia tak świetnego interesu, że wchodzi się w Nowy Rok z uczuciem sukcesu. <> Ta optymistyczna myśl, uciszająca wyrzuty sumienia z powodu grudniowej lekkomyślności i zawrotu głowy, pozwala przetrwać w spokoju i powadze aż do następnego świątecznego szaleństwa. Szaleństwa, które może uszczupla wysokość konta, ale rozświetla życie czystym promieniem Betlejemskiej gwiazdy.

Hanna Karolak Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Robert z Newminster Modlitwa do św. Roberta z Newminster ks. Emil Kapaun Lepiej być żywym tchórzem niż martwym bohaterem Nadchodzi Harmagedon (Ap 16,10-16) Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 25-37) Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna