Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Duch Boży mieszka w was

U podstaw chrześcijańskiego życia, przesyconego wewnętrzną głębią, modlitwą i jednością z Bogiem, stoi prawda wiary, która podobnie jak cała teologia i pneumatologia wywodzi się z tekstów Pisma Świętego, a zwłaszcza ze słów Chrystusa i Apostołów: prawda o zamieszkiwaniu Ducha Świętego jako Boskiego Gościa w duszy człowieka sprawiedliwego. W Pierwszym Liście do Koryntian Paweł Apostoł pyta:"Czyż nie wiecie, (...) że Duch Boży mieszka w was?" (3,16). Oczywiście Duch Święty jest obecny i działa w całym Kościele, (...) ale Jego obecność i działanie przyjmuje konkretny kształt w relacji z osobą ludzką, z duszą sprawiedliwego, w której zamieszkuje i którą napełnia darem otrzymanym od Chrystusa dzięki Odkupieniu. Duch Święty przenika swoim działaniem do głębi ludzkiej duszy, do samego serca wiernych, i rozlewa w nim ożywiające światło i łaskę. O to właśnie prosimy w Sekwencji podczas Mszy św. w uroczystość Zesłania Ducha Świętego: "Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze". (...)

W wyniku tego zamieszkania ludzie stają się świątynią Boga, Boga-Trójcy, ponieważ Duch Boży mieszka w nich, jak mówi Apostoł do Koryntian. Bóg zaś jest święty i uświęca człowieka. Apostoł mówi wręcz: "Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga?" (1 Kor 6,19). Tak więc zamieszkanie Ducha Świętego w człowieku pociąga za sobą szczególną konsekrację całej jego osoby (Paweł podkreśla tu jej wymiar cielesny) na podobieństwo świątyni. Jest to konsekracja uświęcająca. Stanowi samą istotę zbawczej łaski, przez którą człowiek otrzymuje udział w trynitarnym życiu Boga.

W ten sposób otwiera się w człowieku wewnętrzne źródło świętości, z którego pochodzi życie wedle Ducha, jak mówi Paweł w Liście do Rzymian: "Wy (...) nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka" (8,9). To właśnie jest fundamentem nadziei na zmartwychwstanie ciała, bowiem "jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa (Jezusa) z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha" (8,11).

Zauważmy, że zamieszkanie Ducha Świętego uświęcające całego człowieka, jego duszę i ciało, podnosi godność osoby ludzkiej i nadaje nową wartość relacjom międzyosobowym, także cielesnym, na co zwraca uwagę św. Paweł w cytowanym już tekście z Pierwszego Listu do Koryntian (6,19).

Tak oto poprzez obecność Ducha Świętego chrześcijanin wchodzi w szczególną relację z Bogiem, która rozszerza się na wszystkie relacje międzyosobowe w sferze rodzinnej i społecznej. "Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego" (Ef 4, 30), upomina Paweł Apostoł, kierując się tą właśnie prawdą objawioną, prawdą o Osobie zamieszkującej duszę, którą zasmuca każdy grzech, bo każdy grzech sprzeciwia się miłości. Duch Święty zaś, mieszkający w człowieku jako Osoba-Miłość, rozbudza w duszy wewnętrzną potrzebę życia w miłości. Wynika to ze słów św. Pawła, który pisze do Rzymian, że "miłość Boża", czyli potężny strumień miłości płynącej od Boga, "rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany " (Rz 5,5). Duch Święty, zamieszkujący w duszy człowieka, jest wewnętrznym źródłem nowego życia, którym Chrystus obdarzył wierzących w Niego: życie według "prawa Ducha", które mocą Odkupienia zwycięża potęgę grzechu i śmierci panującą nad człowiekiem od chwili pierwszego upadku. Sam Apostoł Paweł przeżywa ten dramatyczny konflikt między wewnętrznym poczuciem dobra a skłonnością do zła, między pragnieniem umysłu, by służyć prawu Bożemu, a tyranią "ciala", które oddaje w niewolę grzechu (por. Rz 7,14-23). "Nie- szczęsny ja człowiek! - woła - Któż mnie wyzwoli z ciała (co wiedzie ku) tej śmierci"? (Rz 7,24).

W odpowiedzi pojawia się nowe duchowe doświadczenie, które potwierdza objawioną prawdę o odkupieńczym działaniu łaski: "Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, które daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci" (Rz 8,1-2).

Jest to nowe prawo życia, rozbudzonego w sercach "przez Ducha Świętego, który został nam dany" (Rz 5,5).

Treścią chrześcijańskiego życia jest wiara i miłość, praktyka wszystkich cnót pod ukrytym wpływem Ducha Odnowiciela, od którego pochodzi łaska usprawiedliwiająca, ożywiająca i uświęcająca, a wraz z łaską wszystkie nowe cnoty, które tworzą tkankę życia nadprzyrodzonego. To życie rozwija się nie tylko dzięki naturalnym władzom człowieka - rozumowi, woli i zmysłom - ale także mocą nowych zdolności przydanych mu wraz z łaską.

W Konstytucji Dei verbum czytamy, że Jezus Chrystus "przez zesłanie Ducha prawdy, objawienie doprowadził do końca i do doskonałości oraz świadectwem Bożym potwierdza, że Bóg jest z nami, by nas z mroków grzechu i śmierci wybawić i wskrzesić do życia wiecznego" (nr, 4). Ten fragment soborowej Konstytucji o Objawieniu Bożym znajduje uzasadnienie w słowach Jezusa skierowanych w wieczerniku do Apostołów, a zapisanych przez Jana Ewangelistę: "Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz (jeszcze) znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy" (J 16, 12-13). A zatem to Duch Święty będzie tym, który udzieli światła Apostołom, aby mogli głosić całą prawdę Ewangelii Chrystusa, nauczając wszystkie narody (por. Mt 28, 19); Apostołom i - oczywiście - także ich następcom w tej misji.

Konstytucja Dei verbum mówi dalej, że "polecenie to (głoszenia Ewangelii) zostało wiernie wykonane przez Apostołów, którzy nauczaniem ustnym, przykładami i instytucjami przekazali to, co otrzymali z ust Chrystusa, z Jego zachowania się i czynów, albo czego nauczyli się od Ducha Świętego, dzięki Jego sugestii, jak też przez tych Apostołów i mężów apostolskich, którzy wspierani natchnieniem tegoż Ducha Świętego na piśmie utrwalili wieść o zbawieniu" (nr, 7). Tekst soborowy nawiązuje tu wyraźnie do roli Ducha Świętego jako gwaranta prawdy objawionej zarówno w jej przekazie ustnym (który daje początek Tradycji), jak i w przekazie pisemnym, sporządzonym pod Bożym natchnieniem i z Bożą pomocą w księgach Nowego Testamentu.

Czytamy dalej, że "Duch Święty, przez którego żywy głos Ewangelii rozbrzmiewa w Kościele, a przez Kościół w świecie, wprowadza wiernych we wszelką prawdę oraz sprawia, że słowo Chrystusowe obficie w nich mieszka (por. Kol 3,16)" (nr, 8). Dlatego "Pismo święte jest mową Bożą, utrwaloną pod natchnieniem Ducha Świętego na piśmie; a święta Tradycja, słowo Boże, przez Chrystusa Pana i Ducha Świętego powierzone Apostołom, przekazuje w całości ich następcom, by oświeceni Duchem prawdy, wiecznie je w swym nauczaniu zachowywali, wyjaśniali i rozpowszechniali (nr, 9).

Także "zadanie (...) autentycznej interpretacji słowa Bożego (...) powierzone zostało samemu tylko żywemu Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła, który autorytatywnie działa w imieniu Jezusa Chrystusa. Urząd ten Nauczycielski (...) z rozkazu Bożego i przy pomocy Ducha Świętego słucha (...) pobożnie słowa Bożego, święcie go strzeże i wiernie wyjaśnia. I wszystko, co podaje do wierzenia jako objawione przez Boga, czerpie z tego jednego depozytu wiary" (nr, 10).

Istnieje zatem ścisły związek między Pismem świętym, Tradycją i Urzędem Nauczycielskim Kościoła. Dzięki temu wewnętrznemu powiązaniu Duch Święty zapewnia au-tentyczność przekazu Bożego Objawienia, a co za tym idzie, tożsamość wiary w Kościele. (...)

Ścisły związek między Duchem Świętym, Objawieniem i przekazywaniem prawdy Bożej stanowi podstawę apostolskiego autorytetu Kościoła i decydujący motyw naszej wiary w Słowo, które podaje nam Kościół. Oprócz tego Duch Święty, jak wynika z innych słów Soboru, jest sprawcą wewnętrznych narodzin wiary w duszy człowieka. "Bogu objawiającemu należy okazać posłuszeństwo wiary (por Rz 16, 26; por Rz 1,5; Kor 10,5-6), przez które człowiek z wolnej woli cały powierzy się Bogu, okazując pełną ułegłość rozumu i wołi wobec Boga objawiającego i dobrowolnie uznając objawienie przez Niego dane. By móc okazać taką wiarę, trzeba mieć łaskę Bożą uprzedzającą i wspomagającą oraz pomoce wewnętrzne Ducha Świętego, który by poruszał serca i do Boga zwracał, otwierał oczy rozumu i udzielał wszystkim słodyczy w uznawaniu i dawaniu wiary prawdzie. Aby zaś coraz głębsze było zrozumienie objawienia, tenże Duch Święty darami swymi wiarę stale udoskonala" (nr, 5).

Na temat Tradycji "wy wodzącej się od Apostołów" Sobór stwierdza bowiem, że "rozwija się [ona] w Kościele pod opieką Ducha Świętego. Wzrasta bowiem zrozumienie tak rzeczy, jak słów przekazanych, już to dzięki kontemplacji oraz dociekaniu wiernych, którzy je rozważają w sercu swoim (por Łk 2, 19.51), już też dzięki głębokiemu, doświadczalnemu pojmowaniu spraw duchowych, już znowu dzięki nauczaniu tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali niezawodny charyzmat prawdy" (nr, 8).

Na temat zaś Pism Bożych Konstytucja soborowa Dei verbum dodaje: "natchnione przez Boga i raz na zawsze utrwalone na piśmie przekazują niezmienne słowo samego Boga, a w wypowiedziach Proroków i Apostołów pozwalają rozbrzmiewać głosowi Ducha Świętego" (nr, 21). Dlatego "Oblubienica Słowa Wcielonego, czyli Kościół, przez Ducha Świętego pouczony, usiłuje coraz głębsze osiągnąć zrozumienie Pisma świętego" (nr, 23).

Kościół zatem "czci Pisma Boże", żywi się nimi niby chlebem żywota i uważa je "zgodnie z Tradycją Świętą, za najwyższe prawidło swej wiary" (nr, 21). A ponieważ "Kościół z biegiem wieków dąży stale do pełni prawdy Bożej, aż wypełnią się w nim słowa Boże" (nr, 8), całe jego życie jest przepełnione Duchem, z którym wspólnie przyzywa on chwalebnego przyjścia Chrystusa. Jak czytamy w Apokalipsie: "A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź" (Ap 22, 17). W perspektywie tej pełni prawdy Duch Święty kieruje przekazem Objawienia i gwarantuje jego autentyczność przygotowując Kościół, a w nim wszystkich i każdego z nas, na ostateczne przyjście Pana.

Jan Paweł II, katechezy środowe



Wasze komentarze:
 marzena aneta: 22.03.2023, 09:16
 Duch Boży mieszka w was dziękuję Duchu Boży kocham Cię proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję Duchu Boży módl się za nami dziękuję Duchu Boży kocham Cię proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urodę ubezpieczenie zdrowotne z urzędu pracy zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję
(1)


Autor

Treść

Nowości

Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1

Pieśń o ukrzyżowaniu PanaPieśń o ukrzyżowaniu Pana

Śladami męki Jezusa na Via DolorosaŚladami męki Jezusa na Via Dolorosa

Wielki Piątek - dziań ukrzyżowaniaWielki Piątek - dziań ukrzyżowania

Wizja Ukrzyżowania według objawień Marii ValtortyWizja Ukrzyżowania według objawień Marii Valtorty

Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna  
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej